Το Μνημόνιο χρειάζεται το δικό του “Γουδή”...Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Χρειαζόμαστε μισή ντουζίνα, τουλάχιστον. Και ολόκληρη ντουζίνα ή και δυο καλά θα ‘τανε αλλά οι Έξι επιβάλλονται. Δια ιστορικούς λόγους. Κάνουν και σετ. Με αναλογική εκπροσώπηση πολιτικών και «μπετατζήδων» – προμηθευτών της τελευταίας τριακονταετίας. Κι ας τρέχουν τα εγγόνια τους στον Άρειο Πάγο το έτος 2102 να τους κάνει ηθική εξυπηρέτηση κανένας κολλητός Αρεοπαγίτης… Θα ‘χουν γίνει τα πεύκα τους στην γνωστή συνοικία ψηλά σαν πολυκατοικίες.
Πράσινους αλλά και κανένα γαλάζιο, που ‘χε μπερδέψει τα ηθικά, τα νόμιμα και το πορτοφόλι του. Κι αντάμα καμιά από αυτές τις πρόθυμες

Το αιχμηρό κείμενο του Γιάννη Πρετεντέρη για τον Φαήλο Κρανιδιώτη!

Το κείμενο που δημοσίευσε σήμερα ο δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης στα "ΝΕΑ", αναφορικά με τις απόψεις που εξέφρασε ο δικηγόρος Φαήλος Κρανιδιώτης για τα περι "ντιντίδων" στη ΝΔ: 

[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ] Το αυγό του φιδιού

του Ι.Κ Πρετεντέρη

ΑΥΤΗ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ περί «ντιντήδων» που ξέσπασε στη Ν.Δ. έχει ασφαλώς την πλάκα της. Αλλά δεν έχει µόνο πλάκα. Πίσω από τη γελοιότητα και τη γραφικότητα που αναδεικνύει, υποκρύπτονται επικίνδυνες αντιλήψεις.
Διότι τό πραγµατικό ενδιαφέρον της συζήτησης δεν βρίσκεται σε όσα λένε οι «ντιντηδοµάχοι», ούτε σε εκείνα που επιδιώκουν, αλλά σε όσα υπονοούν και, κυρίως, σε όσα προδίδουν εκείνα που υπονοούν.

Φαήλος ο Μεγαλοπρεπής!

Διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες στο φίλο μας "antinews" τις βαθυστόχαστες αναλύσεις κάποιου Φαήλου Κρανιδιώτη.

Μάλιστα χθες με μεγάλη περηφάνια μας ανακοίνωσε ότι προκάλεσε πάταγο με τα κείμενά του κάνοντας την κοινή γνώμη να ασχοληθεί με την αφεντιά του αλλά και ότι όλα τα στελέχη (Πιπιλή,Ζώης,κ.α) τον εκθείασαν για τις απόψεις του.Υπερθεμάτισε μάλιστα στο γεγονός πως δεν υπήρξε κανένας ουσιαστικός αντίλογος για όσα εξέφρασε και πως εκείνος χωρίς να συμμετέχει σε καμαρίλες και σκοτεινές συσκέψεις, μακριά από κάθε είδους ενδοτισμό, μάχεται για την καθαρότητα των απόψεών του και την επιστροφή στην ιδεολογική αντιπαράθεση με τους παραδοσιακούς αντιπάλους της Νέας Δημοκρατίας.

Ο μεσαίος χώρος ως εξιλαστήριο θύμα, του Παναγη Γαλιατσατου.

Η λέξη «ντιντής» ενσωματώθηκε στην ελληνική αργκό στο τέλος της δεκαετίας του ’80. Πολύ πρόσφατα δηλαδή, για να την αναζητήσετε στο λεξικό Μπαμπινιώτη, όπου όμως περιλαμβάνονται παλαιότερες γλωσσικές κατασκευές με παρεμφερές νόημα, όπως π.χ. ο ιστορικός «κουραμπιές» ή ο πιο σύγχρονος «φλώρος». Θα την βρείτε σε στίχους σατιρικών μουσικών συγκροτημάτων, όπως τα «Ημισκούμπρια» και κατά κόρον στα σενάρια κωμικών τηλεοπτικών σειρών, όπως π.χ. στο «Καφέ της Χαράς».
Το ότι ένας φιλιππικός εναντίον των «ντιντήδων» κατάφερε να αναστατώσει την αξιωματική αντιπολίτευση επί διήμερον έδωσε στην όλη υπόθεση ένα χαρακτήρα ευτράπελο. Το θέμα όμως δεν εξαντλείται εκεί, έχει και μια σοβαρή πλευρά.

Ο ιδεολογικός ηγέτης της Ν.Δ.; του Γ. Μαλούχου.

Δεν υπάρχει άλλη χώρα που να υπέφερε τόσο πολύ από τους υπερπατριώτες της όσο η Ελλάδα - εξαιρουμένης ίσως της Γερμανίας του εθνικοσοσιαλιστικού Ράιχ. Αυτοί, που αγαπούν την πατρίδα πιο πολύ από κάθε άλλον Ελληνα (υποθέτω «ντιντί») και Ελληνίδα (υποθέτω «πόρνη») οι οποίοι δεν συντάσσονται με τις ιδεολογικά «καθαρές» απόψεις τους, ήταν που την οδήγησαν στον «Ατυχή πόλεμο» του 1897, με τον οποίο οι Τούρκοι πλησίασαν στην Αθήνα μέχρι που τους σταμάτησαν οι δυτικές Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.

Αυτοί έκαναν στη συνέχεια την καταστροφή του ’22, όταν έριξαν τον Βενιζέλο ζητώντας την