Οταν επιστρέφεις από το αρχιπέλαγος της προσωρινής αμεριμνησίας, η ξέπνοη πόλη θυμίζει πολυκατάστημα απελπισίας.
Το ίδιο και η χώρα με το συνοφρυωμένο πρόσωπό της. Εις μάτην ψάχνεις για καμιά περαστική χαρμόσυνη είδηση. Ενα κύμα δυσμενών εξελίξεων θολώνει το παρμπρίζ της καθημερινότητας και τη διάθεση: ύφεση που βγάζει τη γλώσσα στις προβλέψεις, σκονισμένα κλειστά μαγαζιά που φαλήρισαν, αλμυρή ακρίβεια και διαρκείς απειλές για νέα, εξοντωτικά μέτρα -ένα «εκμηδενιστικό λέιζερ», που πλήττει καίρια την ψυχολογία και τις λιγοστές ελπίδες της πλειονότητος για αξιοπρεπή διαβίωση... Η βοή «των πλησιαζόντων γεγονότων» -επιδείνωση και αναταραχή- δεν είναι πια μυστική. Καμιά έκπληξη από το επίφοβο, σαφούς προσανατολισμού, «παιχνίδι» του Γ. Παπανδρέου με το Ισραήλ: πίσω από τις μαστοριές της προπαγάνδας και τα άσαρκα «ρήματα καυχήσεως» διακρίνεται καθημερινά το αποτύπωμα που αφήνει πίσω της η συμπεριφορά του «δεδομένου». Η «Αυγή» μιλάει χωρίς περιστροφές για american delivery... Ο ξαφνικός έρωτας με το Ισραήλ -και δη λίγο καιρό μετά την γκανγκστερική επιδρομή εναντίον του στολίσκου και την υφήλια οργή- προδίδει αγχώδη, ευεξήγητη βιασύνη. Χέρι βοηθείας και βακτηρία στο απομονωμένο Ισραήλ το ελληνικό «άνοιγμα», εξυπηρετεί τα μάλα την επιθετική εγρήγορση εναντίον του Ιράν... Οσοι μιλούν για ρεαλιστική επιλογή και ευφάνταστη διπλωματική κίνηση -με δεδομένη την ένταση στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ -παραβλέπουν ένα κρίσιμο στοιχείο: τη σημερινή δυναμική της Τουρκίας, προϊόν της γεωστρατηγικής θέσης της, που της επιτρέπει να αυτονομείται προσεκτικά ή και άγαρμπα, αλλά να υπολογίζεται σταθερά από τις ΗΠΑ -επομένως και από το Ισραήλ- ως προνομιακός εταίρος και σύμμαχος. Οπερ σημαίνει ότι η σημερινή ένταση στις σχέσεις τους δύναται λίαν συντόμως να εκλείψει, με ό,τι αυτό θα σημάνει για τα «λιμά χαρτιά» της Ελλάδος στο σύνθετο και κινδυνώδες αυτό παιχνίδι
Αναρτήσεις
