Ο Παύλος ονειρεύεται τον σοσιαλισμό..του Στ.Κασιματη

«​Ελυσε, επιτέλους, τη σιωπή του», που λέει και το πατροπαράδοτο δημοσιογραφικό στερεότυπο. Μιλώ για τον τέως υπουργό του ΓΑΠ Παύλο Γερουλάνο, ο οποίος παρενέβη με ένα ταρατατζούμ στην ομφαλοσκόπηση που η πολιτική ορθότητα μας επιβάλλει να αποκαλούμε «διάλογο για την Κεντροαριστερά» και έθεσε το τρομερό ερώτημα: Μήπως το «Ελιά» ντρέπεται για το πασοκικό παρελθόν του. Το ερώτημα, ασφαλώς, δεν είναι δύσκολο να απαντηθεί ― ούτε καν από τον ίδιο, αν προσπαθήσει. Αρκεί για τον οποιονδήποτε να ανακαλέσει στη μνήμη τις φάτσες της Μαριλίζας, του Ρέππα, της Φώφης ή του Παναγιωτακόπουλου και η απάντηση προκύπτει αβίαστα: πώς να μην ντρέπεται κάποιος, αν έχει πάρει χαμπάρι τι συνέβη και από ποιους;
Ας προσπεράσουμε, όμως, το συγκεκριμένο θέμα, διότι από το άρθρο του προσφιλούς μου Παύλου προκύπτει ένα σοβαρότερο ζήτημα: δυστυχώς για τους γονείς του και όσους άλλους τον νοιάζονται, ο Παύλος είναι –πιστεύει ότι είναι, εν πάση περιπτώσει– σοσιαλιστής. Προσωπικώς, γνωρίζω ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι Ναπολέοντες, αλλά αυτό δεν είναι κάτι σοβαρό στην Ελλάδα ― εδώ, λίγο ή πολύ, όλοι πάσχουμε από τη νόσο. Αλλά σοσιαλιστής είναι κάτι πολύ σοβαρότερο! Και οφείλουμε να εγκύψωμεν στο θέμα, διότι ο Παύλος δεν είναι ο μόνος που υποφέρει από αυτήν. Σε

Σοσιαλισμός για τους λίγους, βαρβαρότητα για τους πολλούς!

Καθώς πλησιάζει η επέτειος ανάληψης της εξουσίας από την «σωτήρια» διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κρίνουμε σκόπιμο να συνοψίσουμε το τιτάνιο έργο του. Χωρίς ρήματα, καθώς αυτά συνήθως υποδηλώνουν κάποια ενέργεια: Ένα νησί ανά Μνημόνιο. Ένα μέτρο ανά ημέρα. Ένα χαράτσι ανά εβδομάδα. Ένα DVD ανά Τζούλια Ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια

Μην αποκαλείτε "ληστρική" την κυβέρνηση Παπανδρέου. Προσβάλετε τους ληστές...

Είμαι σίγουρος πως σοσιαλιστές, κομμουνιστές και λοιποί κρατιστές κάθε πολιτικής αποχρώσης ανά τον πλανητή θα πρέπει να νιώθουν πολύ χαρούμενοι με όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Η σοσιαλιστική μας κυβέρνηση, με τις ευλογίες της Τρόικας, κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να καταστρέψει και τα τελευταία υπολλείματα ελεύθερης οικονομίας στη χώρα μας. Αφού ποινικοποίησε την ιδιοκτησία, με το χαράτσι στα ακίνητα, τώρα έχει σκοπό να κάνει το ίδιο και με την αποταμίευση, αφού από εδώ και στο εξής θα φορολογείται επιπλέον κάθε φορολογούμενος

Το νέο σοσιαλιστικό μανιφέστο, του Πασχου Μανδραβελη.

Ηταν σημαντική η προχθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Τόσο σημαντική, που δεν υπάρχει περίπτωση να παίξει στα κανάλια. Δεν περιείχε αιχμές, βολές, εξάρσεις που λατρεύουν να αναλύουν στα δελτία, αλλά οριοθέτησε το ιδεολογικό πλαίσιο του νέου σοσιαλισμού που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ.
Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς με την ανάλυση, αλλά είναι σημαντικό ότι ένας πολιτικός ηγέτης θέτει τις πολιτικές γραμμές μέσα στις οποίες ασκεί τη διακυβέρνηση.
Για παράδειγμα: είναι σίγουρο ότι η κ. Αλέκα Παπαρήγα και ο κ. Αλέξης Τσίπρας διαφωνούν με την αποστροφή «η Αριστερά που εμείς ονειρευόμαστε, δεν συγχέει την πρόοδο με τον κρατισμό. Αντίθετα, εφαρμόζει πολιτικές, ώστε να

Ρεζίλι και στους συντρόφους του στη Γαλλία...

Μπορεί να του δίνουν βραβεία οι τραπεζίτες αλλα ο Παπανδρέου αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή ως προς την κοινωνική πολιτική που ακολουθεί στην Ελλάδα απο το γαλλικό Σοσιαλιστικό κόμμα.
Υπό τον τίτλο «Στο PS, η κοινωνική πολιτική στο επίκεντρο, για να αποφευχθεί μια κατάσταση τύπου Παπανδρέου », η γαλλική εφημερίδα  L'HUMANITE, σε ρεπορτάζ της Lina Sankari, αναφέρει ότι η αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κόμματος εξακολουθεί να υποστηρίζει στο εσωτερικό της παράταξης, ότι τα ζήτημα κοινωνικής πολιτικής θα πρέπει να είναι στο επίκεντρο της συζήτησης του κόμματος, ενόψει των εκλογών των σοσιαλιστών για καθορισμό του υποψηφίου τους στις προεδρικές εκλογές του 2012.
Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη επιθεώρηση Δημοκρατία και Σοσιαλισμός, σημειώνεται:
«Σε μια κοινωνία μισθωτών σε ποσοστό 90%, το κοινωνικό ζήτημα είναι αποφασιστικής σημασίας. Η αύξηση των μισθών -μια εξίσου οικονομική όσο και κοινωνική αναγκαιότητα- η μείωση του χρόνου απασχόλησης, το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση και στην κοινωνική ασφάλιση οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του προγράμματος των σοσιαλιστών, εάν θέλουμε να απαλλαγούμε από το Sarkozy και να μην εκλέξουμε ένα ...Γάλλο Παπανδρέου».