Πάντα επίκαιρος ο Παύλος...Ζει!

Σαν αύριο έφυγε... Η κεντροδεξιά έχασε τον άνθρωπο στο πρόσωπο του οποίου συναντούσε τον σύγχρονο εαυτό της, κι η Ελλάδα την ευκαιρία να γίνει λίγο καλύτερη. Με δύο σφαίρες....   Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Παύλου Μπακογιάννη το 1983 στο οποίο ασκεί κριτική στο κόμμα του και στον κοινοβουλευτισμό συνολικά. Επίκαιρο σαν να διαβάζει το σήμερα, αποδεικνύει πόσο μπροστά στεκόταν από την εποχή του και πόσα είχε να προσφέρει στην Ελλάδα με τις πρωτοπόρες ιδέες και το αδιαμφισβήτητο ήθος του.

 "Αναμφίβολα, την κύρια ευθύνη για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο κοινοβουλευτισμός στην Ελλάδα φέρει η Νέα Δημοκρατία. Το 1975 έχασε την μοναδική ευκαιρία που είχε το νεοελληνικό κράτος από την ίδρυσή του να εγκαθιδρύσει ένα σύγχρονο και δημοκρατικό κοινοβουλευτικό καθεστώς. Το Συνταγμα που καθιερώθηκε εγινε περισσότερο με στόχο να διορθώσει τις δυσκολίες που είχε στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας τη δεκαετία του '50 η ΕΡΕ.

 Έγινε από ανθρώπους που έβλεπαν πίσω και όχι μπροστά.

Σε μια πρώτη ανάλυση η σημερινή Νέα Δημοκρατία δεν διαφέρει ουσιαστικά από τις μορφολογικές δομές της προγόνου της, της ΕΡΕ:
- Ο παραγοντισμός συνεχίζεται
- Η έλλειψη προγραμματισμού διαιωνίζεται
- Η βάση της αγνοείται και οι δυνατότητές της για δημοκρατική συμμετοχή είναι σχεδόν
υποτυπώδεις.
- Το ιδεολογικό της πλαίσιο είναι ακόμα ακαθόριστο, νεφελώδες και αντιφατικό. Ετσι, όχι μόνο οι οπαδοί της, αλλά προπαντός οι βουλευτές της δεν διστάζουν ακόμα και σε δημοσιεύματά τους να χρησιμοποιούν παράλληλα τους όρους "δεξιά" και "συντηρητισμός", "ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός" και "νεοφιλελευθερισμός". Οι "κεντρώοι" δεν θέλουν να λέγονται "δεξιοί" και οι "δεξιοί" απεχθάνονται τον όρο "κεντρώοι" -κομφούζιο και τραγέλαφος χαρακτηρίζει ιδεολογία και πρόγραμμα.
Το λεκτικό και εννοιολογικό αυτό κομφούζιο δεν είναι μόνο από τα σοβαρότερα δείγματα μιας εννοιολογικής ημιμάθειας που χαρακτηρίζει την κοινοβουλευτική ομάδα της Νεας Δημοκρατίας. Είναι μια βασική ένδειξη για την επιπολαιότητα που διακρίνει τους πολιτικούς στη χρησιμοποίηση της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας με τον πολίτη.
Η επιμονή της Νέας Δημοκρατίας να υποδύεται τον ρόλο ενός συνονθυλεύματος πολιτικών φατριών, που σήμερα απαντάται μόνο στις υπανάπτυκτες και φεουδαρχικά ακόμα δομημένες κοινωνίες, όχι μόνο αφαιρεί από τον πολίτη την δυνατότητα επιλογής εναλλακτικής λύσης, αλλά καταλύει λίγο-πολύ τους βασικότερους κανόνες του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, δηλαδή την αναγκαία ύπαρξη πολιτικών κομμάτων με δημοκρατικές και ξεκάθαρα ιδεολογικές δομές και αρχές, που να λειτουργούν απρόσκοπτα και να εφαρμόζονται στην καθημερινή πολιτική πράξη."
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 6 Οκτωβρίου 1983
Συγγραφέας: Παύλος Μπακογιάννης