Πολλές φορές έχω εκφράσει δημόσια τις θέσεις μου σχετικά με τον αδόκιμο (χρησιμοποιώ ήπιες εκφράσεις) τρόπο που σχεδιάζεται η παροχή της πρωτοβάθμιας περίθαλψης από τον κάθε “φορέα”. Στα χρόνια που ασκώ την μαχόμενη ιατρική έχουν δυστυχώς αλλάξει πολλοί τέτοιοι φορείς, όμως η “φιλοσοφία” παραμένει πάντα η ίδια.
Όλα ξεκινούν από μια βασική αρχή. Να μπορεί να επισκέπτεται εντελώς “δωρεάν” ο ασθενής τον γιατρό του. Αυτό θα μπορούσε να ήταν επιθυμητό, αν δεν συνοδευόταν από μια σειρά “παρενεργειών” που στο τέλος αυτό το δωρεάν να γίνεται η βασική αιτία των όσων κακών έπονται.
Το πρώτο λάθος με το οποίο ξεκινούσε ο φορέας ήταν η δημιουργία μιας “ομάδας”, κλειστής ή λιγότερο κλειστής, γιατρών που καλούνται να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας.
Αλήθεια με ποιο δικαίωμα το κάνουν αυτό αλλά και ποια λογική; Ελπίζω όχι με τη λογική την οποία μου είχε εκφράσει κάποτε ένας Διοικητής του αλήστου μνήμης ΙΚΑ, σε “κρίση” ειλικρίνειας όταν τον είχα ρωτήσει με ποια κριτήρια επελέγοντο ( τότε ) οι “συμβεβλημένοι” γιατροί του Ταμείου.
Η απάντησή του με είχε κάνει να ανατριχιάσω … «γιατρέ μου», μου είχε πει, «εμένα σαν διοικητή του ΙΚΑ, με ενδιαφέρει να υπάρχουν στα ιατρεία “λευκές μπλούζες”» . Δεν το είχα ειλικρινά σκεφτεί ποτέ αυτό.
Έκτοτε και το ΕΟΠΥΥ αλλά και το ΠΕΔΥ ακολουθούν την ίδια λογική δυστυχώς. Να διαχωρίζουν τους γιατρούς σε “συμβεβλημένους” και μη.
Από εκεί αρχίζουν οι …παρενέργειες . Δεν αφήνουν τον ασθενή να επιλέξει εκείνος του γιατρό του αλλά του δίνουν μια λίστα (λες και πρόκειται για επιλογή μελών κεντρικής επιτροπής πολιτικού κόμματος) να επιλέξει.
Δεύτερο λάθος και πολύ σημαντικό είναι αυτό που πριν ανάφερα, το απόλυτο δωρεάν στην επίσκεψη του γιατρού. Έτσι δημιουργείται μια σφαλερή ( δικαίως) εντύπωση στον ασθενή πως το μόνο κριτήριο με το οποίο θα επιλέξει τον γιατρό είναι το αν εκείνος δέχεται την δωρεάν αυτή επίσκεψη ή όχι.
Και τι αλήθεια είναι ο γιατρός, αν όχι ένας επιστήμονας που μετά από πολλά χρόνια σπουδών κλπ κλπ θα βγει να “κερδίσει” στην ελεύθερη αγορά που ζούμε ( βλέπεις δεν τον σπούδασε το κράτος ) όσα επιτρέπονται σε κάθε άλλον επιστήμονα;
Παντού σε άλλα συστήματα υγείας , ο ασθενής πληρώνει τον γιατρό του συστήματος (που περιλαμβάνει ΟΛΟΥΣ τους γιατρούς που δέχονται την αμοιβή αυτή που ορίζει ο φορέας) και αμέσως ένα μέρος της αμοιβής αυτής επιστρέφεται στον ασθενή.
Ένα μέρος, γιατί πουθενά αλλού η επίσκεψη σε κάποιον επαγγελματία (και ο γιατρός αποκαλείται επαγγελματίας υγείας) δεν σημαίνει πως δεν θα μπει χέρι στην τσέπη, έστω για ένα συμβολικό ποσό.
Και η λογική τους τελείως δωρεάν, έχει γίνει αιτία να καταστραφούν συνειδήσεις και αρχές επειδή ακριβώς δημιουργεί “συνθήκες” (όπως στο πάλαι ποτέ ΙΚΑ) συμβιβασμών, υπερσυνταγογράφησης και διαφόρων άλλων συνδιαλλαγών που μολύνουν την ιατρική τέχνη.
Αν καθίσουν οι … “σοφοί” της υγείας να σκεφτούν τα λάθη που εκείνοι κάνουν και τελικά τα πληρώνει ολόκληρο το σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας , τότε ίσως να μην ξαναδούμε παρόμοιους τίτλους “ΠΑΡΤΥ'' ΣΤΟΝ ΕΟΠΥΥ” να κοσμούν τα ΜΜΕ .
Αναρτήσεις
