Πολλα ακουστηκαν τις τελευταιες μερες, με αφορμη την ιδρυση της ενωσης ιατρων ΕΟΠΥΥ. Για μενα προσωπικα ηταν μια κινηση αναμενομενη, λογικη και οσο κι αν υπαρχουν αντιδρασεις απο μεγαλη μεριδα του ιατρικου κοσμου, ο ΕΟΠΥΥ ειναι οχι μονο μια πραγματικοτητα αλλα ως ο μονος φορεας ασφαλιστικων παροχων υγειας ενας σημαντικοτατος παραγοντας στην ασκηση της ιατρικης τα επομενα χρονια στην Ελλαδα.πιστοποιημενοι, αφου χρειαζομαστε τον ΕΟΠΥΥ να εγκρινει τα φαρμακα που γραφουμε, τα γυαλια, τα βοηθηματα καθε ειδους και τα παραπεμπτικα για εξετασεις. Σαν χειρουργοι χρειαζομαστε τον ΕΟΠΥΥ να πληρωνει στις κλινικες τα ΚΕΝ. Σαν εργαστηριακοι μοιαζει αδυνατο.. να σταθουμε μακρια απο την ομπρελλα του υπερταμειου.
Η αντιμετωπιση του θεματος απο τους ιατρικους συλλογους ηταν κατα τη γνωμη παντα ελλιπεστατη, αποσπασματικη και χωρις συγκεκριμενο, ρεαλιστικο στοχο. Η μη ενταξη στον ΕΟΠΥΥ και ακομα χειροτερα η μη διαπραγματευση οδηγησε σε αντιπαραθεσεις διχως νοημα, σε εξουσιοδοτησεις διχως αποδεκτη και σε κινητοποιησεις διχως οραμα. Η ερμαφροδιτη κατασταση που ζουμε σημερα ειναι αποτελεσμα και των παλλινοδιων των συλλογων μας. Ακομα καποιοι περιμενουν την πειθαρχικη διωξη των συναδελφων που ενταχθηκαν στον ΕΟΠΥΥ τη στιγμη που ο ΙΣΑ διεκδικει τις αμοιβες οσως ενταχθηκαν!!..
Δεν πιστευα ουτε περυσι τετοιο καιρο αλλα ουτε και φετος οτι η λυση ηταν η αρνηση. Η λυση για μενα ηταν η σωστη και καλη διαπραγματευση που θα λαμβανε υποψη το συνολο του ιατρικου σωματος και θα διασφαλιζε ολους, κατι που ποτε δεν εγινε, ουτε και τις παλαιοτερες, καλες εποχες.. Και σε αυτην τη κατευθυνση δεν κινηθηκε ο ΙΣΑ ουτε στην εποχη του κ. Πατουλη σημερα ουτε στην εποχη του κ. Ελευθεριου και του κ. Ρηγακη περυσι. Και τοτε η θεση ηταν η μη διαπραγματευση και η αρνηση!
Αισθηση δικια μου αλλα και πολλων μαζι με μενα ειναι οτι καποιοι προσπαθησαν και προσπαθουν ακομα να αποκομισουν ιδια οφελη παριστανοντας τους ηγετες των ιατρων, λεγοντας αλλα, κανοντας αλλα και κινουμενοι σε θολο τοπιο που μονο ή κυριο λογο εχει την αυτοπροβολη τους. Η αληθεια ειναι οτι καλες ειναι οι ενωσεις και οι συλλογοι, η εμπιστοσυνη ομως που εχουν απο την πλειοψηφια των ιατρων οσοι ηγουνται αυτων παιζει πρωταρχικο ρολο στη οποια επιτυχια τους. Και αμφιβαλλω πολυ για αυτην την εμπιστοσυνη..
Ευχομαι η “βαση” καποια στιγμη να παιξει τον κυριο ρολο και να δωσει την ωθηση στη συμμετοχη ολο και περισσοτερων συναδελφων στη διαμορφωση θεσεων, κινησεων και δρασης. Γιατι οσο η αδιαφορια και ο ωχαδερφισμος κυριαρχει αναμεσα μας τοσο θα “χαιρονται” και θα λειτουργουν ανεξελεγκτα οι οποιοι “ηγετες”..
*Χρίστος Μπούρος: Οφθαλμίατρος
Αναρτήσεις
