Το Τζάνειο και οι πληγές του!

Η δυσοσμία στον χώρο υποδοχής, τα σκουριασμένα κρεβάτια, οι ασθενείς που περιμένουν υπομονετικά έξω από τα λιγοστά δωμάτια πάνω σε ένα καροτσάκι (ράντζα όχι, δεν υπήρχαν τη συγκεκριμένη μέρα διότι το διοικητικό συμβούλιο δεν θέλει να... χαλάσει την εικόνα του νοσηλευτικού ιδρύματος) συνθέτουν το σκηνικό που επικρατεί σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας: Το Τζάνειο.
Το κεντρικό κτίριο αποτελεί πάντως... κόσμημα σε σχέση με το οίκημα όπου στεγάζονται οι καρδιολογικές κλινικές. Μια σκαλωσιά (άγνωστο
πότε τοποθετήθηκε και άγνωστο επίσης πότε θα φύγει) δυσκολεύει αφάνταστα την είσοδο και την έξοδο των ασθενών και των οικείων τους. Μέσα στο κτίριο του ‘65, παρά το ότι υπάρχουν αφίσες με το σύνθημα «η καθαριότητα είναι στο χέρι μας», ο ασθενής ή ο επισκέπτης δεν βρίσκει πουθενά τα μηχανήματα που κάθε εμπορικό κέντρο διαθέτει για την απολύμανση των χεριών.
«Μακάρι τα προβλήματα να ήταν αυτά» θα σκεφτεί ο αναγνώστης αυτού του σημειώματος, ο οποίος όμως δεν είδε την απόγνωση των γιατρών να αναζητούν κρεβάτι προκειμένου να βάλουν έναν ασθενή. Επειδή δεν διαπίστωσε ότι οι στεφανιογραφίες καθυστερούν, διότι δεν υπάρχει ελεύθερο κρεβάτι για να φύγει ο προηγούμενος και να εξεταστεί ο επόμενος.
Οι λιγοστοί διοικητικοί υπάλληλοι και οι ακόμη πιο λίγοι σε αριθμό γιατροί δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη. Οχι όλοι. Υπάρχουν και κάποιοι που «παίζουν» μέσα στο νοσοκομείο «παιχνίδια εξουσίας» και ασχολούνται το τελευταίο διάστημα αποκλειστικά και μόνο με την κατάργηση της Β'' Καρδιολογικής κλινικής, επειδή επικεφαλής είναι κάποιος που δεν είναι αρεστός στη διοίκηση.
Τα προβλήματα στο Τζάνειο, που βάζουν σε δοκιμασία την αξιοπρέπεια των Ελλήνων, μπορούν να λυθούν και χωρίς χρήματα. Δεν ευθύνεται γι’ αυτά το μνημόνιο. Αλλαγή νοοτροπίας χρειάζεται και οργάνωση. Και αυτά δεν κοστίζουν...