Αν ο πρωθυπουργός ήθελε με τον ανασχηματισμό να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος βλέπει την κυβέρνησή του, απέτυχε.
Αν η αντικατάσταση του Γιάννη Στουρνάρα από το υπουργείο Οικονομικών έγινε όχι για να ικανοποιηθεί η δική του φιλοδοξία να τοποθετηθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά για να νοηματοδοτηθεί μια φιλολαϊκή στροφή στην οικονομία, τότε το αποτέλεσμα είναι πενιχρό.
Ο Γκίκας Χαρδουβελης είναι σοβαρός άνθρωπος και οικονομολόγος κύρους, αλλά έως εκεί. Το πρόσωπό του δεν συμβολίζει τίποτα διαφορετικό από εκείνο του Στουρνάρα, όπως και οι απόψεις του δεν οδηγούν σε άλλη πολιτική.
Αν, λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε να διαμηνύσει στους πολίτες, που τον καταψήφισαν στις ευρωεκλογές, ότι αλλάζει σελίδα -δεν το πέτυχε καθόλου.
Αν, όμως, βασική του μέριμνα ήταν να πειστούν οι δανειστές ότι δεν προτίθεται να ανατρέψει τα συμφωνηθέντα, επειδή έχασε τις εκλογές, τότε αρίστευσε…
Με δεδομένο, όμως, ότι στις εκλογές δεν ψηφίζουν οι δανειστές αλλά οι πολίτες, θα χρειαστεί να κάνει πολλά περισσότερα ο πρωθυπουργός αν δεν θέλει να βρεθεί στα έδρανα της αντιπολίτευσης
τον προσεχή Φεβρουάριο -οπότε και θα στηθούν οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών, κατά τη γνώμη μου.
Αυτοί οι πολίτες έχουν φρικάρει από την τερατώδη ανεργία και από το γεγονός ότι φορολογείται ακόμη και ο αέρας που ανασαίνουν.
Αν, λοιπόν, δουν από τον Σεπτέμβριο να επαναλαμβάνεται το ίδιο καλαμπούρι με την τρόικα (δραματικές συσκέψεις, εκβιασμοί για νέα μέτρα και Μνημόνια, απόρριψη κάθε πρότασης για φορολογικές ελαφρύνσεις κλπ) θα ρίξουν «δαγκωτό» ΣΥΡΙΖΑ.
Πολύ περισσότερο που τώρα πια δεν φοβούνται ούτε τις απειλές Σόιμπλε ότι θα μας διώξει απ’ το ευρώ, ούτε τους λεονταρισμούς του Αλέξη Τσίπρα ότι θα σκίσει το Μνημόνιο. Δεν αποκλείεται να πιστέψουν, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διαπραγματευτεί σκληρότερα και κάτι καλύτερο να προκύψει για τους Έλληνες…
Εν κατακλείδι αν ο Γκίκας Χαρδούβελης αποδειχτεί «Στουρνάρας νούμερο 2″, τότε ο πρωθυπουργός θα πρέπει να αρχίσει να συνηθίζει ότι σε λίγους μήνες θα βρίσκεται εκτός Μαξίμου…
Αν η αντικατάσταση του Γιάννη Στουρνάρα από το υπουργείο Οικονομικών έγινε όχι για να ικανοποιηθεί η δική του φιλοδοξία να τοποθετηθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά για να νοηματοδοτηθεί μια φιλολαϊκή στροφή στην οικονομία, τότε το αποτέλεσμα είναι πενιχρό.
Ο Γκίκας Χαρδουβελης είναι σοβαρός άνθρωπος και οικονομολόγος κύρους, αλλά έως εκεί. Το πρόσωπό του δεν συμβολίζει τίποτα διαφορετικό από εκείνο του Στουρνάρα, όπως και οι απόψεις του δεν οδηγούν σε άλλη πολιτική.
Αν, λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε να διαμηνύσει στους πολίτες, που τον καταψήφισαν στις ευρωεκλογές, ότι αλλάζει σελίδα -δεν το πέτυχε καθόλου.
Αν, όμως, βασική του μέριμνα ήταν να πειστούν οι δανειστές ότι δεν προτίθεται να ανατρέψει τα συμφωνηθέντα, επειδή έχασε τις εκλογές, τότε αρίστευσε…
Με δεδομένο, όμως, ότι στις εκλογές δεν ψηφίζουν οι δανειστές αλλά οι πολίτες, θα χρειαστεί να κάνει πολλά περισσότερα ο πρωθυπουργός αν δεν θέλει να βρεθεί στα έδρανα της αντιπολίτευσης
τον προσεχή Φεβρουάριο -οπότε και θα στηθούν οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών, κατά τη γνώμη μου.
Αυτοί οι πολίτες έχουν φρικάρει από την τερατώδη ανεργία και από το γεγονός ότι φορολογείται ακόμη και ο αέρας που ανασαίνουν.
Αν, λοιπόν, δουν από τον Σεπτέμβριο να επαναλαμβάνεται το ίδιο καλαμπούρι με την τρόικα (δραματικές συσκέψεις, εκβιασμοί για νέα μέτρα και Μνημόνια, απόρριψη κάθε πρότασης για φορολογικές ελαφρύνσεις κλπ) θα ρίξουν «δαγκωτό» ΣΥΡΙΖΑ.
Πολύ περισσότερο που τώρα πια δεν φοβούνται ούτε τις απειλές Σόιμπλε ότι θα μας διώξει απ’ το ευρώ, ούτε τους λεονταρισμούς του Αλέξη Τσίπρα ότι θα σκίσει το Μνημόνιο. Δεν αποκλείεται να πιστέψουν, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διαπραγματευτεί σκληρότερα και κάτι καλύτερο να προκύψει για τους Έλληνες…
Εν κατακλείδι αν ο Γκίκας Χαρδούβελης αποδειχτεί «Στουρνάρας νούμερο 2″, τότε ο πρωθυπουργός θα πρέπει να αρχίσει να συνηθίζει ότι σε λίγους μήνες θα βρίσκεται εκτός Μαξίμου…