Αγαπητοί Κες και Κοι Συνάδελφοι .Με την ευκαιρία της επικοινωνίας μας και ενόψει του δύσκολου χειμώνα που αναμένεται να αντιμετωπίσουμε εξαιτίας της αδυναμίας του πολιτικο-κομματικού συστήματος να σχεδιάσει και να εφαρμόσει πολιτικές, θέλουμε να σας ευχηθούμε υγεία, υπομονή, επαγρύπνηση και αγωνιστικότητά για να επανασχεδιάσουμε την δημοκρατία μας και να διατηρήσουμε τις στοιχειώδεις κοινωνικές δομές στην χώρα μας.
Έχουν περάσει τέσσερεις μήνες από τις εκλογές του Ιουνίου και τα δείγματα γραφής από την νέα ηγεσία του υπουργείου υγείας δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά .
Η αποδοχή και συνέχιση της πολιτικής του προκατόχου του, καταστροφικού για την υγεία, Λοβέρδου επιβεβαιώνει την εκτίμηση μας.
Το δημόσιο σύστημα υγείας που σχεδιάστηκε πριν 29 χρόνια (1397/7/10/1983) και το πλήθος των νόμων και των αναθεωρητικών διατάξεων που ακολούθησαν όχι μόνο δεν βελτίωσαν την παρεχόμενη ποιότητα υπηρεσιών υγείας αλλά αντίθετα δημιούργησαν ένα σύστημα υγείας απόλυτα ιατροκεντρικό, υψηλού κόστους και χαμηλής αποτελεσματικότητας.
Πάγια θέση της παράταξης μας ήταν η αναδιάταξη, ο εκσυγχρονισμός του ΕΣΥ και ο εξορθολογισμός των δαπανών.
Δυστυχώς οι πολιτικές ηγεσίες οι οποίες παρέλασαν από το υπουργείο υγείας απέφυγαν την ουσιαστική παρέμβαση τόσο στην αναδιοργάνωση του συστήματος όσο και στον έλεγχο και τον εξορθολογισμό των δαπανών, και σιώπησαν όταν ο συνήγορος του πολίτη τοποθετούσε το δημόσιο σύστημα υγείας στις πρώτες θέσεις της διαφθοράς στην χώρα.
Ήταν λοιπόν βέβαιο ότι, όπως και η χώρα δεν μπορούσε να ζει με δανεικά επ’ αόριστον, κατ’ επέκταση δεν μπορούσε και το δημόσιο σύστημα υγείας να συντηρείται από τα δανεικά επ’ αόριστον.
Η σημερινή οικονομική πτώχευση της χώρας οδήγησε σε πτώχευση και τις κοινωνικές υποδομές της.
Η ένταξη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων στο PSI (Private Sector Involvement),χωρίς καμία διαπραγμάτευση από την τότε ηγεσία του υπουργείου οικονομικών και τον υπουργό υγείας Λοβέρδο και η τοποθέτηση τους σε ομόλογα δημοσίου και όχι σε έντοκα ομόλογα δημοσίου από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος χωρίς την σύμφωνη γνώμη των ασφαλιστικών ταμείων οδήγησε σε κατάρρευση το υγειονομικό σύστημα της χώρας .
Έτσι καλούμαστε σήμερα να πρέπει να ξεκινήσουμε από το σημείο μηδέν και να επανασχεδιάσουμε το σύστημα υγείας από την αρχή λαμβάνοντας υπόψη τόσο την σημερινή δραματική οικονομική πραγματικότητα στον χώρο της υγείας αλλά και τις νέες οικονομικές συνθήκες που θα επικρατήσουν στην χώρα για τα επόμενα χρόνια.
Στην κατεύθυνση αυτή οφείλουμε να κάνουμε κάποιες παραδοχές :
1η. Η κοινωνική παροχή του αγαθού της υγείας δεν είναι απαραίτητο να παράγεται αποκλειστικά από δημόσιο φορέα.
Αυτό που προέχει είναι η κοινωνική παροχή.
2η. Η κοινωνική παροχή έχει οικονομικό κόστος και σαν τέτοιο θα πρέπει να ορισθούν οι πηγές χρηματοδότησης .
Με την αλλαγή των σχέσεων εργασίας και την σιωπηλή αποδοχή από την πολιτεία της ανασφάλιστης εργασίας αλλά και της δραματικής μείωσης των θέσεων εργασίας, η επαρκής χρηματοδότηση του μονοψωνίου καθίσταται προβληματική, απαιτούνται λοιπόν νέοι τρόποι χρηματοδότησης που θα διευκολύνουν και τον Έλληνα πολίτη και τον επιχειρηματία.
Το φαινόμενο της παροχής υγείας σε κοινωνικά στρώματα που περιθωριοποιούνται από την εργασία και χάνουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα δεν μπορεί να παρέχεται δια της φιλανθρωπίας και των κοινωνικών ιατρείων. Είναι φαινόμενο που χαρακτηρίζει υποανάπτυκτες τριτοκοσμικές χώρες και όχι χώρες που έχουν ένα στοιχειώδες κοινωνικό σύστημα προστασίας των ευπαθών κοινωνικών στρωμάτων.
Η πολιτεία άμεσα πρέπει να παρέμβει και να δώσει λύση στο πρόβλημα που αναπτύσσεται.
3η. Η κοινωνική παροχή παρέχεται καθολικά σε όλους τους πολίτες? ή είναι επιλεκτική?.
4η. Ο δεδομένος υπερπληθωρισμός ιατρικού δυναμικού και εξειδικευμένων γιατρών πέρα από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας προκαλεί τεχνητή ζήτηση υπηρεσιών.
Βασικός παράγοντας είναι η χρηματοδότηση του συστήματος υγείας .
Η χρηματοδότηση θα πρέπει να είναι από τον κρατικό προϋπολογισμό , από ειδική εισφορά στους βλαπτικούς παράγοντες που αυξάνουν το κόστος υγείας , από πρόστιμα παράβασης κανόνων οδικής συμπεριφοράς και από την εισφορά του πολίτη, και του εργοδότη .
Ο ΕΟΠΥΥ θα πρέπει άμεσα να μετεξελίχθη σε μονοψώνιο υπηρεσιών υγείας με αποκλειστικό στόχο την αγορά και τον έλεγχο των υπηρεσιών υγείας που αγοράζει από τον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα .
Δεν μπορεί ο νέος ΕΟΠΥΥ να είναι πάροχος υπηρεσιών υγείας.
Απαιτούνται λοιπόν και είναι απαραίτητα:
-Η έκδοση κάρτας υγείας για όλους τους πολίτες από τον νέο φορέα και η κατάργηση των βιβλιαρίων ασθενείας από τα υπάρχοντα ασφαλιστικά ταμεία.
-Πλήρης μηχανοργάνωση με διαδικασία fast track του νέου φορέα.
-Η συμμόρφωση των συμβεβλημένων συναδέλφων σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες για την υπογραφή συμβάσεων,medical records, την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, την συμμόρφωση με θεραπευτικές οδηγίες, συστήματα αξιολόγησης, performance indicators- στόχους. -Πακέτο υπηρεσιών που περιλαμβάνει και την εφαρμογή της εθνικής πολιτικής για την πρόληψη ( πρωτογενή- δευτερογενή) , την σωστή παρακολούθηση των ασθενών με συνολική ευθύνη της υγείας τους, την 24 λειτουργία – εφημερίες ,το ευέλικτο ωράριο λειτουργίας.
-Δίκαιες αμοιβές που θα λαμβάνουν υπόψη δαπάνες χώρου δουλειάς, βοηθητικές υπηρεσίες, υποδομές, μηχανογράφηση.
-Βελτιστοποίηση και εμπλουτισμό των ΚΕΝ σε συνεργασία με τις επιστημονικές εταιρείες και επανακαθορισμό του οικονομικού μεγέθους της ιατρικής πράξης.
Σαφή διαχωρισμό της αμοιβής της ιατρικής πράξης από το ΚΕΝ με απόδειξη της παροχής από τον γιατρό.
-Φαρμακευτική δαπάνη:
-Η φαρμακευτική δαπάνη πρέπει να είναι στο 1,5% του ΑΕΠ όπως είναι και στις υπόλοιπες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης , δεν μπορεί δηλαδή να είναι κάτω από τα 2,4 δις, σήμερα(μετά τις περικοπές )είναι στο 16,4 της συνολικής δαπάνης υγείας( ο μέσος όρος στην EU είναι στο 20%).
Συνεπώς η περαιτέρω μείωση των δαπανών θα πρέπει να προέλθει από το υπόλοιπο 80% των συντελεστών που διαμορφώνουν το κόστος υγείας στο οποίο κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει παρέμβει.
-Ορθή τιμολόγηση των γενόσημων με κλιμάκωση της τιμής προς τα κάτω σε σχέση με την ημερομηνία εισόδου στην αγορά.
-Έλεγχος της βιοδιαθεσιμότητας και της βιοϊσοδυναμίας του αντιγράφου.
-Συνταγογράφηση με την εμπορική ονομασία του φαρμάκου μόνο μετά από πλήρη αιτιολόγηση του θεράποντος γιατρού, άλλως συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας και χορήγηση του φαρμάκου στην τιμή αναφοράς.
-Θεραπευτικά πρωτόκολλα με την συμβολή των επιστημονικών εταιρειών με αλγόριθμο της φαρμακευτικής αγωγής.
-Ελαχιστοποίηση του ποσοστού προβολής του σκευάσματος από την φαρμακοβιομηχανία
-Εναλλακτικά: Διεθνείς διαγωνισμούς προμήθειας φαρμάκων με προδιαγραφές ποιότητας και με βάση την δραστική ουσία. Κάποτε ας ξεφύγουμε από τον κρατικό προστατευτισμό της φαρμακοβιομηχανίας .
Απαιτούνται ακόμη :
-Η διατήρηση και επέκταση του ICD11(The International Classification of Diseases) στα νοσοκομεία για συλλογή στατιστικών στοιχείων και σχεδιασμού και επανασχεδιασμού πολιτικών υγείας.
-Οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων και η αναδιάρθρωση των οργανισμών βάση επιστημονικών κριτηρίων και βάση των νοσολογικών και επιδημιολογικών δεδομένων ανά γεωγραφική περιοχή στην οποία απευθύνεται η υγειονομική μονάδα.
Αυτό που επιχειρείται σήμερα με την διοικητική συνένωση των υγειονομικών μονάδων και την συγχώνευση κλινικών χωρίς να λαμβάνονται νοσολογικά και επιδημιολογικά στοιχεία δεν οδηγεί σε μείωση της δαπάνης και την βελτιστοποίηση της ποιότητας της παροχής.
Πέρα όμως του επανασχεδιασμού του συστήματος υγείας στην χώρα είναι άμεση ανάγκη η μείωση της παραγωγής ιατρικού δυναμικού στην χώρα και η ποιοτική αναβάθμιση της πανεπιστημιακής και μεταπανεπιστημιακής εκπαίδευσης των γιατρών.
Στην κατεύθυνση αυτή υποστηρίζουμε την προώθηση και ψήφιση από την βουλή του ολοκληρωμένου προγράμματος εκπαίδευσης που επεξεργάστηκε η επιτροπή εκπαίδευσης του ΚΕΣΥ.
Η διατήρηση εν ισχύ της υπουργικής απόφασης 415/94 για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης για την λήψη ειδικότητας είναι κατά την γνώμη μας απαράδεκτη .
Κλείνοντας αυτή την έντυπη επικοινωνία μας θέλουμε να επαναλάβουμε τις ευθύνες του πολιτικού προσωπικού των κομμάτων εξουσίας για την κατάρρευση και την οικονομική πτώχευση της χώρας και κατ΄ επέκταση των κοινωνικών
Αναρτήσεις
