Ο όρος αυχενική σπονδύλωση αναφέρεται στη στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και των νευρικών τρημάτων στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, λόγω πολυπαραγοντικών εκφυλιστικών μεταβολών. Παρόμοια, η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα κατά την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης λόγω εκφυλιστικών αλλοιώσεων είναι γνωστή ως οσφυϊκή στένωση. Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για δυναμικές προοδευτικές διαδικασίες. συμπεριλαμβανομένων του μεσοσπονδυλίου δίσκου, του σώματος των σπονδύλων, των αρθρικών αποφύσεων και των συνδέσμων. Οι σπονδυλωτικές αλλαγές κατά την εκφυλιστική πορεία επηρεάζουν αρχικά τους συνδέσμους και τις οστικές δομές και δευτερογενώς τις νευραγγειακές δομές με τη στένωση της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνος και των τρημάτων που προκαλούν.
Στα αρχικά στάδια, η εκφυλιστική διεργασία μπορεί να είναι ασυμπτωματική και τα κλινικά συμπτώματα που οδηγούν τον ασθενή στο νευροχειρουργό να εμφανίζονται μετά από σημαντική στένωση του σπονδυλικού σωλήνος.
Η αυχενική σπονδύλωση και η οσφυϊκή στένωση αποτελούν συχνές και σημαντικές αιτίες αναπηρίας και έντονου βασανιστικού άλγους στη μέση και τρίτη ηλικία. Η χειρουργική επέμβαση καθίσταται συχνά αναγκαία λόγω έντονων εκφυλιστικών αλλοιώσεων που η αντιμετώπισή τους με μη επεμβατικές μεθόδους συνήθως είναι αναποτελεσματική.
Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει ευρύ φάσμα χειρουργικών παρεμβάσεων που έχουν στόχο την αποσυμπίεση των νευρικών δομών και τη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
Αν και οι επεμβάσεις αυτές είχαν, κατά το παρελθόν, σχετικά υψηλά ποσοστά αποτυχίας, η βελτίωση της αναισθησίας και των κλασικών χειρουργικών μεθόδων, καθώς και η ανάπτυξη αποτελεσματικών μεθόδων χειρουργικής αποσυμπίεσης και σταθεροποίησης της σπονδυλικής στήλης διεύρυναν τις ενδείξεις επέμβασης στους ασθενείς της κατηγορίας αυτής, μείωσαν τους διεγχειρητικούς κινδύνους και το μέσο χρόνο νοσηλείας, με αποτέλεσμα σήμερα να θεωρούνται ιδιαίτερα ασφαλείς. Οι ασθενείς παρουσιάζουν άμεση βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους αλλά και της γενικής τους κατάστασης.
Μάλιστα είναι δυνατή η ταυτόχρονη χειρουργική αντιμετώπιση ασθενών που παρουσιάζουν στένωση τόσο στην αυχενική όσο και στην οσφυϊκή μοίρα. Πρόσφατα, ασθενής υποβλήθηκε σε πρόσθια-οπίσθια αυχενική σπονδυλοδεσία και οσφυϊκή σπονδυλοδεσία σ' ένα χρόνο, με επιτυχία.
Συγκεκριμένα, έγινε δισκεκτομή με δεξιά πρόσθια αυχενική προσπέλαση από το Α4-Α5 διάστημα και τοποθέτηση κλωβού καθώς και πρόσθια σπονδυλοδεσία Α4-Α5 με πλάκα και βίδες. Ακολούθησε οπίσθια προσπέλαση και ευρεία πεταλεκτομία Α4 και Α5. Στη συνέχεια ο ασθενής υπεβλήθη σε ευρεία πεταλεκτομία Ο1, Ο2, Ο3, Ο4 και Ο5 καθώς και σταθεροποίηση με σπονδυλοδεσία με βίδες και ράβδους Ο2-Ο3-Ο4-Ο5. Η κινητοποίηση του ασθενούς έγινε την επομένη του χειρουργείου.
Συμπερασματικά, η χειρουργική αντιμετώπιση και των δύο παθήσεων στον αυτό χρόνο είναι δυνατή και εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού και τη νευρολογική εικόνα του ασθενούς. Αποσκοπεί δε στην άμεση αποκατάστασή του και στη γρήγορη και ασφαλή κινητοποίησή του.
Αναρτήσεις
