Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός αναδεικνύει την
αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να προσαρμοστεί στις νέες οικονομικές και κοινωνικές
συνθήκες. Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου κινείται πάντα στην βάση
παραδοσιακών κομματικών υπολογισμών και υποβαθμίζει ζητήματα ευρύτερης
σημασίας. Μετά την προσωπική φθορά που έχει υποστεί έχει χάσει την
δυνατότητα να καλύπτει την παραδοσιακή λογική του πίσω από έναν
πολιτικό μοντερνισμό βιτρίνας.
Υποβαθμισμένα πλεονεκτήματα
Ο κ. Παπανδρέου δεν βρήκε το κουράγιο να υιοθετήσει την πολύ σωστή
πρόταση της ΝΔ για την δημιουργία αυτόνομου και ισχυρού υπουργείου
Ναυτιλίας και υπουργείου Τουρισμού. Θα βγαίναμε
όλοι κερδισμένοι εάν
έπαιρνε την σχετική πρωτοβουλία και εμπιστευόταν τα δύο στρατηγικής
σημασίας για την ελληνική οικονομία υπουργεία σε επιτυχημένους
επαγγελματίες του χώρου με διεθνή καταξίωση.
Κουραστήκαμε να παρακολουθούμε την διοικητική υποβάθμιση του
υπουργείου Ναυτιλίας που συντηρεί την αδυναμία σύνδεσης του παγκόσμιου
θριάμβου του ελληνικών συμφερόντων εμπορικού στόλου με την ελληνική
οικονομία.
Χαμένη ευκαιρία και για την ανάπτυξη του τουρισμού σε νέες βάσεις.
Το δίδυμο Γερουλάνου-Nικητιάδη είναι ένας δαπανηρός αναχρονισμός ενώ η
συνεχής εναλλαγή ασχέτων προς το αντικείμενο παραγόντων σε θέσεις
ευθύνης συντηρεί μια κατάσταση σύγχυσης και έλλειψης οργάνωσης.
Με την υποβάθμιση, σε κυβερνητικό επίπεδο, της ναυτιλίας και του
τουρισμού γίνονται ακόμη πιο δύσκολες η έξοδος της ελληνικής οικονομίας
από την στασιμότητα και η ενίσχυση της εξωστρέφειάς της.
Χαμένος στην μεταρρύθμιση
Εάν κρίνουμε και από την χθεσινή πρόταση που διατύπωσε στην Βουλή
για διενέργεια δημοψηφίσματος για τις μεγάλες αλλαγές που υποτίθεται
ότι προγραμματίζει η κυβέρνηση, ο κ. Παπανδρέου μοιάζει χαμένος… στις
μεταρρυθμίσεις. Τις χρησιμοποιεί συχνά σαν πολιτικό άλλοθι για να
καλύψει την αδυναμία του να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα
συγκεκριμένα προβλήματα και στην συνέχεια περιορίζει την υποστήριξή του
προς αυτές.
Υποτίθεται ότι ο “Καλλικράτης” θα άνοιγε μια νέα περίοδο στην
ανάπτυξης της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης -στην
πραγματικότητα συνέβαλε στην σύγχυση αρμοδιοτήτων και στην
γραφειοκρατική παράλυση- αυτό όμως δεν εμπόδισε τον κ. Παπανδρέου να
μετακινήσει τον κ. Ραγκούση, αρχιτέκτονα της πολυδιαφημισμένης
μεταρρύθμισης σε άλλο υπουργείο. Το ίδιο έκανε με τον κ. Ρέππα, ο
οποίος είχε αποκτήσει την κακή συνήθεια να αυτοδιαφημίζεται σαν
εγγυητής σημαντικών μεταρρυθμίσεων όπως είναι η υποτιθέμενη εξυγίανση
των αστικών συγκοινωνιών, η ιδιωτικοποίηση της ΕΡΓΟΣΕ για την οποία
βέβαια δεν ενδιαφέρεται κανένας επενδυτής, το άνοιγμα των κλειστών
επαγγελμάτων τα οποία ανοίγουν παραμένοντας κλειστά, κλπ.
Όλα αυτά τα μεταρρυθμιστικά ερείπια έχουν τεράστιο δημοσιονομικό και
οικονομικό κόστος και είναι βέβαιο ότι θα σταθούν εμπόδιο στην
αποτελεσματική εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου οικονομικού
προγράμματος.
“Πράσινο” κύκλωμα
Με τις επιλογές του, ο κ. Παπανδρέου συντηρεί το κύκλωμα εξουσίας
του ΠΑΣΟΚ σε βάρος της αποτελεσματικότερης προσπάθειας. Στο υπουργείο
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κυριαρχούν δύο “πράσινοι”
συνδικαλιστές, οι οποίοι έκαναν κατά το παρελθόν ότι μπορούσαν για να
φορτώσουν το ασφαλιστικό σύστημα με πολιτικά, συντεχνιακά βάρη και
είναι ελάχιστα πιθανό να συμβάλλουν στην εξυγίανσή του. Ο πρωθυπουργός
έφτασε στο σημείο να μετατρέψει τον κ. Μόσιαλο, καθηγητή στο London
School of Economics και ειδικό για τα δημόσια οικονομικά της Υγείας με
διεθνή αναγνώριση, σε… κυβερνητικό εκπρόσωπο προκειμένου να διατηρηθεί
ο πολιτικά γοητευτικός αλλά διαχειριστικά άσχετος κ. Λοβέρδος στην
πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Δεν είναι τυχαίο ότι η
οικονομική εξυγίανση του ΕΣΥ, των ασφαλιστικών ταμείων και του
κυκλώματος του φαρμάκου έχει μετατραπεί σε υπόθεση των τηλεοπτικών
παραθύρων που ελάχιστα όμως επηρεάζει την εκτέλεση του κρατικού
προϋπολογισμού. Οι τεράστιες αποκλίσεις που παρατηρούνται από τους
στόχους οφείλονται κατά κύριο λόγο στην υστέρηση των φορολογικών εσόδων
αλλά και στις δαπάνες στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής
ασφάλισης που κινούνται σταθερά πολύ πάνω από τους στόχους.
Αναρτήσεις
