Τον παλιό εκείνο τον καιρό, οι φωτογραφίες απ' την Εκατονταπυλιανή αποτελούσαν είδος συλλεκτικό. Βλέπετε, μπορεί η Πάρος να μην είχε γήπεδο του γκολφ, μπορεί να απείχε μισή Ελλάδα από την Πρώτη Σερρών, αλλά ο Κ. Καραμανλής (ο πρεσβύτερος, βεβαίως...) την είχε κυκλώσει από νωρίς στον χάρτη. Kάθε που έπιανε Αύγουστος τα μέλη της οικογένειας Γουλανδρή τον περιμένουν, στο Ρευματονήσι, μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου.
Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς απ' τους παλαιούς δημοσιογράφους δεν θα ήθελε να φανταστεί τι θα γινόταν αν ξέβραζε το κύμα εμπρός στον Κ. Καραμανλή τους παπαράτσι που σαν κοπάδι δελφινιών περιτριγύριζαν εφέτος το κανό του Γ. Παπανδρέου. Αλλοι καιροί, άλλα ήθη. Γιατί από το 2005 που ο Γ. Παπανδρέου επισκέφθηκε τις Λεύκες της Πάρου, στο νησί φύσηξε μελτέμι σοσιαλιστικό.
Τη χρονιά εκείνη, ο άνθρωπος που θα γινόταν πρωθυπουργός γνώρισε το μελλοντικό... δεξί του χέρι: εμφανίσθηκε πρώτη φορά μπροστά του ο Γ. Ραγκούσης, ως δήμαρχος Πάρου. Και προφανώς του έμεινε αξέχαστος. Εξ ου και το επόμενο Πάσχα οι ντόπιοι έκπληκτοι είδαν τον Γ. Παπανδρέου να περιφέρει τη λαμπάδα του στα μανουάλια μιας εκκλησίας του απόμερου χωριού Κώστος. Ουδεμία σχέση με το «πολιτικό κόστος». Πρόκειται για τον τόπο καταγωγής του κ. Ραγκούση. Στη συνέχεια ο Γ. Παπανδρέου έκανε στην Πάρο το «Συμπόσιο της Σύμης» (δηλαδή το συμπόσιο που άλλο όνομα έχει και σ' άλλο νησί γίνεται κάθε χρόνο, για να μπερδευτούν οι εχθροί του σοσιαλισμού...).
Η Χρυσή Ακτή
Κάπως έτσι, γράφηκε χρυσοίς γράμμασι στην πολιτική μας ιστορία το όνομα της Χρυσής Ακτής: απ' το επόμενο καλοκαίρι, ο Γ. Παπανδρέου κατέλυσε στο πολυτελές συγκρότημα «Ποσειδών». Πολύ πριν σαλπάρει με το κανό στ' ανοιχτά της Χρυσής Ακτής, ο Γ. Παπανδρέου έτρεχε πάνω - κάτω στην παραλία με το iPod στ' αυτιά ή σκαρφάλωνε στο Αυκουλάκι, το κοντινό βουναλάκι της Πάρου. Ως πρωθυπουργός, βέβαια, κυνηγήθηκε πιο πολύ κι απ' ό,τι η καρέτα - καρέτα απ' τους λαθροθήρες παπαράτσι, κι αναγκαστικά περιορίστηκε στη πιο πριβέ διασκέδαση του κανό. Κι έτσι κάπως φθάσαμε από τα «μπάνια του λαού» στις «διακοπές χωρίς ενοχές». Αλλά πάντα στη Χρυσή Ακτή.
Πρόκειται βλέπετε για μια αμιγώς σοσιαλιστική παραλία. Στην άμμο της έχουν αφήσει τα ίχνη τους στελέχη βγαλμένα απ' το παλαιοπασοκικό χρονοντούλαπο: οι λουόμενοι ακόμη θυμούνται το ολόσωμο μαγιό της Βάσως Παπανδρέου, τα σορτς του Κ. Λαλιώτη, την ολοένα μειούμενη γενειάδα του Χρ. Παπουτσή... Ομως μη γελιέστε. Μπορεί η Χρυσή Ακτή να είναι βαμμένη πράσινη, αλλά το υπουργικό συμβούλιο της Πάρου είναι διακομματικό: αν η Μαρία Δαμανάκη έχει σπίτι στη Μακριά Μύτη Αλικής, στο Υστέρνι έχουν σηκώσει γαλάζια κάστρα ο Θ. Ρουσόπουλος και ο Γ. Αλογοσκούφης που αγναντεύουν από ψηλά το μπουγάζι, το στενό μεταξύ Νάξου και Πάρου. Εξ ου και το φετινό αστείο των Παριανών, πως «η θάλασσα στο μπουγάζι έγινε πιο αλμυρή... Από τα δάκρυα!». Και καθώς στην άλλη πλευρά του νησιού, στην Πούντα μετράει τα κύματα ώς τις εκλογές ο Δ. Αβραμόπουλος, ο παλαιότερος όλων στο νησί, ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, ενίοτε προσγειώνεται στα παριανά εδάφη με ελικόπτερο που οδηγεί ο ίδιος!
Εδώ και καιρό
Αλλά καθώς η επανάληψη μακροπρόθεσμα καθιστά ακόμη και τα πιο αλλόκοτα των θεαμάτων βαρετά, στην Πάρο κανείς δεν εκπλήσσεται με όλα αυτά, ούτε η βερμουδοφορία Β. Μεϊμαράκη - Γ. Βουλγαράκη προ τριετίας δεν μπόρεσε να σοκάρει τους Παριανούς. Γιατί η έννοια «σελέμπριτι» στην όμορφη Πάρο εδώ και καιρό έχει αποκτήσει άλλο νόημα. Οι αφίξεις τύπου Χόλιγουντ κανέναν δεν εξιτάρουν. Στην Αντίπαρο, ας πούμε, όταν οι ντόπιοι βλέπουν τον Τομ Χανκς ή το Σον Κόνερι, εκπλήσσονται τόσο, όσο οι Μυκονιάτες άμα δουν τον Πέτρο τον Πελεκάνο στην πλατεία του νησιού.
Κι έτσι, πριγκιπικές τιμές απολαμβάνουν μόνον οι διασημότητες νέας κοπής. Οπως ο Π. Γερουλάνος. Εφέτος τον Δεκαπενταύγουστο ενεφανίσθη ξυπόλυτος στη Χρυσή Ακτή και τα πλήθη έσπευσαν να φωτογραφηθούν στο πλάι του. Στις φωτογραφίες, πιο πολύ απ' το χαρμόσυνο ύφος των μισοβρεγμένων λουόμενων λάμπει η αμηχανία του υπουργού: πήγε στην παραλία να ηρεμήσει, και βρέθηκε να ποζάρει με τη βερμούδα ως σουβενίρ από τις διακοπές.
Αναρτήσεις
