Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Τα μέτρα ασφαλείας στις σοβαρές χώρες... Tου Αθανασιου Ελλις

Είσοδος του Λευκού Οίκου, λίγο μετά τη συνάντηση του Τζ. Μπους με τον Κ. Σημίτη. Την προηγουμένη, ο πρέσβης στην Αθήνα Τομ Μίλερ έχει συμφωνήσει να φιλοξενηθεί μαζί με τον γράφοντα σε τηλεοπτική δορυφορική σύνδεση με την Αθήνα από το προαύλιο του Λευκού Οίκου για να σχολιάσει στο δελτίο τα αποτελέσματα της συνάντησης των δύο ηγετών που είχε πραγματοποιηθεί το πρωί. Η ώρα του δελτίου πλησιάζει, αλλά ο κ. Μίλερ, ο οποίος νωρίτερα, αμέσως μετά τη συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο, είχε εξέλθει του Λευκού Οίκου, δεν έχει έρθει στον χώρο όπου βρίσκονται στημένες οι κάμερες. Ο αστυνομικός στην είσοδο του απαγορεύει να επιστρέψει. Στην ευγενική επισήμανση του γράφοντος ότι πρόκειται για στέλεχος της αμερικανικής κυβέρνησης και πρέσβη της χώρας του στο εξωτερικό, ο αστυνομικός μειδιά και με δόση κυνισμού ρωτάει «αν θα πρέπει να ακολουθήσω τη συμβουλή σας» και να επιτρέπω σε όλους τους εργαζομένους στην κυβέρνηση να εισέρχονται στον Λευκό Οίκο. Ακολουθεί η στερεότυπη απάντηση των Αμερικανών αστυνομικών σε ανάλογες περιπτώσεις: «Δεν με ενδιαφέρει ποιος είστε. Το όνομά σας δεν είναι στη λίστα και δεν θα μπείτε στον Λευκό Οίκο».

Περιστατικό δεύτερο: Πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης συνομιλεί με τον ελληνικής καταγωγής αρχηγό της CIA. Ο τελευταίος τον ρωτάει εάν η ελληνική κυβέρνηση έχει προβεί σε κινήσεις ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης ώστε οι πολίτες να ενημερώνουν τις Αρχές όταν βρίσκονται μπροστά σε άγνωστα ή περίεργα πακέτα. Επισήμως η απάντηση του Ελληνα υπουργού είναι καταφατική. Ομως, λίγο αργότερα εξομολογείται σε φιλικό του κύκλο: «Τι να του έλεγα του ανθρώπου; Οτι εάν ο Ελληνας δει ένα κουτί ή πακέτο, σιγά μην τηλεφωνήσει στην αστυνομία; Θα πάει να το ανοίξει».

Σε αντίθεση με την πλήρη απουσία ελέγχων ή τη μη εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στα ελληνικά υπουργεία και τις υπηρεσίες, στην Αμερική οι αρμόδιες Αρχές λειτουργούν ανεξάρτητα και εφαρμόζουν τις οδηγίες που έχουν λάβει, χωρίς εκπτώσεις. Ελέγχουν τους πάντες και τα πάντα. Δεν υπάρχουν φίλοι και γνωστοί, επίσημοι και διάσημοι. Οι υπεύθυνοι είναι συχνά υπερβολικοί, ενίοτε και αγενείς, αλλά εφαρμόζουν πιστά τα μέτρα που αποσκοπούν στην «προστασία του πολίτη». Κάπως έτσι ξεχωρίζουν οι σοβαρές χώρες, που τηρούν ευλαβικά τους κανόνες που θεσμοθετούν από τις άλλες...

(πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)