Διάβασα το άρθρο
«Τα σχολεία του asperger»
(Protagon, 25-1-14). Πιστεύω ότι είναι ατυχής και αναντίστοιχος με την
πραγματικότητα ο απαξιωτικός και ακυρωτικός τρόπος που το άρθρο
αναφέρεται στον αυτισμό και στο σύνδρομο Αsperger. Ο συγγραφέας του
θέλοντας να αναδείξει όπως λέει την «αποσύνθεση μιας κατακερματισμένης
αυτιστικής κοινωνίας που διαλύεται» προστρέχει στο σύνδρομο asperger και
κάνει λόγο για «μαθητές και καθηγητές-asperger».
Η ψυχοπαθολογία
που ανέκαθεν ήταν συνυφασμένη με μια πλούσια μυθολογία, δεν είναι ένα
πάνχρηστον, μια πανάκεια ικανή να εξηγήσει τα πάντα. Η αναλυτική της
δύναμη είναι, και αξίζει να είναι, οριοθετημένη.
Λυπάμαι για την
επιλογή της συγκεκριμένης αναπτυξιακής διαταραχής που επηρεάζει τον
τρόπο επικοινωνίας και τις σχέσεις ενός ατόμου με το περιβάλλον