Η επιλογή του Διαδριατικού Αγωγού (TAP) έναντι του Nabucco West είναι το πρώτο ουσιαστικό καλό νέο για τη χώρα μας μετά από αρκετό καιρό. Μακρυά από την υπερβολή (θριαμβολογία vs μεμψιμοιρία), η ορθότερη απόδοση για τις εξελίξεις είναι ικανοποίηση και συγκρατημένη αισιοδοξία για το μέλλον.
Όμως, είμαστε μόνο στην αρχή. Από εδώ και πέρα, έχουμε να διανύσουμε ένα μαραθώνιο ώστε να διασφαλίσουμε ότι θα τηρήσουμε απαρέγκλιτα (από κοινού με την Κοινοπραξία του TAP) τα χρονοδιαγράμματα. Και σε αυτό το σημείο, είναι αναμενόμενο πως θα υπάρξουν δυσκολίες, π.χ. με την απαλλοτρίωση εκτάσεων, την απομείωση της ακίνητης περιουσίας (κυρίως αγροτεμαχίων), το ύψος των αποζημιώσεων, κα. Επίσης, με εξαιρετικό ενδιαφέρον αναμένω τις αντιδράσεις διαφόρων συλλόγων και περιβαλλοντικών οργανώσεων (παρότι έχουν ληφθεί υπόψη υψηλά στάνταρ στις περιβαλλοντικές μελέτες) που είτε εσκεμμένα, είτε εκ φύσεως, είτε από άγνοια, εξελίσσονται σε μέρος του προβλήματος και των συνεπαγόμενων καθυστερήσεων, περφρονώντας το εθνικό συμφέρον.
Θα έχουμε καιρό να τα αναλύσουμε αυτά στο επόμενο διάστημα, συνεπώς, ας σταθούμε στα οφέλη –άμεσα και έμμεσα- που θα αποκομίσει η Ελλάδα αλλά και στα ζητήματα που πρέπει να προσέξουμε
Αναρτήσεις
