Με τα έσοδα του Δημοσίου να κινούνται το 2011 κάτω από τα επίπεδα του 2010, το ζήτημα της φοροδιαφυγής έρχεται ξανά στην επικαιρότητα με δραματικό τρόπο. Η υστέρηση στα έσοδα μας εκθέτει ανεπανόρθωτα στα μάτια των Ευρωπαίων εταίρων και πιστωτών μας και προετοιμάζει ένα νέο γύρο ισοπεδωτικών μέτρων, που δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο στη λεγόμενη πραγματική οικονομία. Τα αίτια
Η φοροδιαφυγή είναι αποτέλεσμα των επιλογών του πολιτικού και διοικητικού μας συστήματος. Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχει μετατρέψει τη φοροδιαφυγή σε ένα είδος νόμιμης πολιτικής άμυνας, στην οποία καταφεύγουν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας προκειμένου να προστατεύσουν τα καλώς ή τα κακώς εννοούμενα συμφέροντά τους.
Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται συμβάλλει στην ανάπτυξη της φοροδιαφυγής, εφόσον είναι πραγματικά εξοντωτική για τους ειλικρινείς φορολογούμενους. Ακόμη και αυτοί που μέχρι σήμερα είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους είναι υποχρεωμένοι να καταφύγουν σε ένα σχέδιο Β για να προστατεύσουν ό,τι έχει απομείνει από το ατομικό και οικογενειακό τους εισόδημα από την αρπακτική πολιτική που εφαρμόζεται με ευθύνη του κ. Παπανδρέου, του κ. Παπακωνσταντίνου, του κ. Βενιζέλου και φυσικά της τρόικας.
Εάν θέλουμε, λοιπόν, να περιοριστεί η φοροδιαφυγή και να περάσει το 25%-30% του ΑΕΠ από την παραοικονομία στην οικονομία, θα πρέπει να αλλάξουν οι κανόνες του παιχνιδιού. Οι διαχειριστές του δημόσιου χρήματος θα πρέπει να είναι έντιμοι και αποτελεσματικοί και η φορολογική πολιτική να επιτρέπει την οικονομική επιβίωση και άνθηση των ειλικρινών φορολογούμενων.
Η διαφθορά
Η βελτίωση της οικονομικής και φορολογικής πολιτικής που εφαρμόζεται δεν αρκεί για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Είναι αναγκαίο να συμπληρωθεί από την αναδιοργάνωση του διοικητικού και δικαστικού συστήματος.
Ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός ελέγχεται παραδοσιακά από το ΠΑΣΟΚ και είναι απόλυτα διεφθαρμένος. Εάν κρίνουμε και από τις καταγγελίες του πρώην ειδικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Σπινέλη, οι περισσότεροι εφοριακοί δουλεύουν για το προσωπικό ή συντεχνιακό ταμείο σε βάρος του δημόσιου ταμείου. Αυτή η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί μόνο εάν απλοποιηθεί η διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης των οφειλών και αντικατασταθούν τα στελέχη που συμμετέχουν στο μεγάλο φαγοπότι από υπαλλήλους που προέρχονται από την αγορά και ικανούς χειριστές των ηλεκτρονικών συστημάτων ελέγχου.
Προς το παρόν ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος διαχειρίζεται με παραδοσιακό τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό του υπουργείου Οικονομικών, γεγονός που οδηγεί σε ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα.
Θα πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις και στη Δικαιοσύνη, οι προκλητικά αργοί ρυθμοί της οποίας εξυπηρετούν τέλεια τη μαζική φοροδιαφυγή και την ανάπτυξη της παραοικονομίας. Σκόπιμα προβληματική νομοθεσία, αδυναμία έγκαιρης απόδοσης της Δικαιοσύνης και διαφθορά του φοροεισπρακτικού μηχανισμού συνδυάζονται για να προκαλέσουν την κλιμάκωση της δημοσιονομικής κρίσης. Εάν δεν αντιδράσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά σε αυτή την κατάσταση, θα οδηγηθούμε στη χρεοκοπία και στην αναγκαστική απομάκρυνση από την Ευρωζώνη.
Σόου διαρκείας
Η κυβέρνηση Παπανδρέου και τα στελέχη της που κυριαρχούν στην κυβέρνηση Παπαδήμου αντιμετώπισαν τη φοροδιαφυγή με διάφορα επικοινωνιακά ευρήματα. Κάθε φορά που διαπιστώνεται η υστέρηση των φορολογικών εσόδων έναντι των στόχων του μνημονίου, οργανώνεται η εικονική πάταξη της φοροδιαφυγής μέσα από την καταγγελία των γιατρών του Κολωνακίου, αυτών που έχουν στην ιδιοκτησία τους σκάφη πολυτελείας ή σπίτια με πισίνες, εκείνων που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Τελευταία συλλαμβάνονται μαζικά επιχειρηματίες που οφείλουν σημαντικά ποσά στο Δημόσιο, για να δημιουργηθεί η εντύπωση της δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών. Αμέσως μετά αφήνονται ελεύθεροι, κάνοντας τη σχετική ρύθμιση των οφειλών τους, που δεν είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει και στην είσπραξη του συνολικού ποσού που οφείλουν.
Έχει αποδειχθεί ότι οι κυβερνητικοί, κρατικοί παράγοντες που καταγγέλλουν τη φοροδιαφυγή πρωταγωνιστούν στην οργάνωσή της.