1) Πιλοτικό πρότυπο λειτουργίας του Ε.Σ.Υ
Δημιουργία νέου προτύπου διοίκησης και προμηθειών νοσοκομείων με την ενιαία διοίκηση 2 νοσοκομείων Ε.Σ.Υ, 2 sui generis νοσοκομείων ( Ε.Ντυνάν – Ωνάσειο ), 2 ιδιωτικών κλινικών μη εισηγμένων στο χρηματιστήριο και της κλινικής του Ολυμπιακού Χωριού που λειτουργεί με την μορφή Α.Ε. Η πολιτική σχεδιάζαμε να τεθεί σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2012 και αν αποδώσει θετικά αποτελέσματα θα γενικευθεί στο σύνολο του Ε.ΣΥ. Η Ν.Γ όμως όταν έφερα για συζήτηση το θέμα στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων είπε “όχι”.
2) Ένταξη νέων ιατρών στην ειδικότητα
Ένα πρόβλημα που συσσωρεύθηκε μετά από δεκαετίες στο χώρο της Υγείας. Αρνούμαι να συνυπάρξω με τις καθυστερήσεις 8 και 10 και 12 ακόμη ετών για να ενταχθεί ένας απόφοιτος ιατρικής σχολής στην ειδικότητα που επιθυμεί. Υπάρχουν πολλές ιδέες και σκέψεις, οι περισσότερες των οποίων συγκλίνουν στη διενέργεια εξετάσεων. Το θέμα συζητήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο με την προηγούμενη του σύνθεση, τον Οκτώβριο. Η εισήγηση μου προς τον Πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο, είναι να ξανασυζητηθεί σύντομα, ούτως ώστε να προχωρήσουμε σε νομοθετική ρύθμιση τον Ιανουάριο. Τα κυβερνητικά κόμματα, όμως, πρέπει να συνεννοηθούν.
3) Αναφορά στη συνεννόηση των κομμάτων
Η νέα κυβέρνηση είναι περιορισμένου χρόνου και ειδικού σκοπού, άλλωστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μίλησε για «ενδιάμεση» κυβέρνηση. Πάντως, όποιο χαρακτηρισμό και να της δώσουμε, σίγουρα δεν πρόκειται για μια κυβέρνηση μονοθεματική. Τι θα γίνει όμως ; Δεν πρέπει να προχωρήσουν κάποια θέματα ; Με κριτήριο, λοιπόν, ότι συμμετέχουμε τρία κόμματα, οφείλουμε όλα τα υπουργεία να σταθμίσουμε τις νομοθετικές και τις υπόλοιπες πολιτικές μας πρωτοβουλίες. Προβλήματα υφίστανται, διότι το εγχείρημα είναι πρωτόγνωρο. Να μην ξεχνάμε όλοι πως είμαστε σε φάση πολιτικής συνεννόησης και από τη στιγμή που δεν μπορούμε σήμερα να δημιουργήσουμε αμέσως όρους ευημερίας, ας παράσχουμε στον πολίτη το στήριγμα, πως θα ασχοληθούμε ως πολιτικό σύστημα με τα θέματά του. Απομένει να δούμε, ως πολιτικό σύστημα, αν διασώθηκε έστω και ένα μικρό μέρος από τη σοβαρότητά μας. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να σημαίνει αδράνεια. Δεν έχουμε την πολυτέλεια των καθυστερήσεων. Η συνεννόηση δεν μπορεί να είναι ακυρωτική των δράσεων. Πρέπει να προχωρήσουμε.
4) Νέα Ελληνική Ανόρθωση
Πρέπει να παλέψουμε για τη Νέα Ελληνική Ανόρθωση. Σήμερα, μεσούσης της κρίσης, διαμορφώνεται σταθερά για τη χώρα ένα νέο στρατηγικό πλαίσιο, το οποίο μπορεί να την οδηγήσει στην Ανόρθωση. Απαιτείται ριζική αλλαγή υποδείγματος στην πολιτική, στην εργασία, στην παραγωγή και στη νοοτροπία. Το κλειδί της ελληνικής κρίσης, αλλά και το σημείο υπέρβασής της είναι η κάλυψη του παραγωγικού μας κενού. Πρέπει να πάμε γρήγορα σε μια παραγωγική, εξωστρεφή και ανταγωνιστική οικονομία. Έχει αποδειχθεί πως δεν φτάνει να έχεις καλή διάθεση, αλλά πρέπει να ξέρουμε πως θα κάνουμε πράξη τους στόχους μας. Από τη συνείδηση των δυσκολιών και τη συγκεκριμενοποίηση των στόχων, εξαρτάται η τύχη της χώρας επειδή η μεγάλη και βασική προϋπόθεση της ριζικής αλλαγής του υποδείγματος είναι ο ριζοσπαστικός μετασχηματισμός του κράτους. Πως θα μιλά κανείς π.χ. για επενδύσεις, για προώθηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στήριξης, για προώθηση των εξαγωγών, για προγράμματα ενίσχυσης της μικρής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον αγροτικό τομέα, δηλαδή πως θα μπορεί να μιλά κανείς για ανάπτυξη και για χτύπημα στην ανεργία, όταν το κράτος παραμένει ως έχει και δεν επιχειρούνται αμέσως οι καίριες και ριζοσπαστικές μεταβολές ;
5) Καταδίκη του ελληνικού ευρωσκεπτικισμού
Σε περιόδους κρίσης, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία αποτελούν προνομιακά πεδία για την καλλιέργεια και την ανάπτυξη ενός λόγου ευρωσκεπτικιστικού και ψευδεπίγραφα πατριωτικού. Η στρατηγική ανάγκη σταθεροποίησης στο ευρωπαϊκό σύστημα μιας αξιόπιστης και αυτοδύναμης Ελλάδας, πρόκειται για την κατά κυριολεξία εθνική μας στρατηγική. Το βίαιο ξύπνημα που προκάλεσε η κρίση είχε σαν αποτέλεσμα να καταστεί πλέον αισθητό στο πανελλήνιο, ότι δεν αρκεί να είσαι κράτος-μέλος της Ε.Ε. για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Η Ευρώπη δεν είναι οργανισμός αγαθοεργίας, αλλά πεδίο μάχης και, συνεπώς, αν δεν είσαι μάχιμος μένεις στην άκρη και υφίστασαι τις συνέπειες.
6) Ανάπτυξη ή κατάρρευση
Τα δύο τελευταία χρόνια, παλέψαμε για δημοσιονομική ευταξία και καταφέραμε κάποιες μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά τα θέματα της ανάπτυξης δεν προχώρησαν με οριζόντιο τρόπο και έτσι η χώρα βούλιαξε στην ύφεση. Τα πέρασμα από τον οικονομικό παρασιτισμό στη δημιουργική- παραγωγική ανασύνταξη της χώρας είναι το κλειδί υπέρβασης της ελληνικής κρίσης αλλά και το σημείο κάλυψης του παραγωγικού μας κενού. Πρέπει να πάμε γρήγορα σε μια παραγωγική, εξωστρεφή και ανταγωνιστική οικονομία. Δίχως αυτή θα είμαστε καταδικασμένοι να περιορίζουμε περαιτέρω τα εισοδήματα, πράγμα όμως που δεν μπορούμε να κάνουμε διότι οι ελληνικές οικογένειες και η αγορά δεν διαθέτουν χρήματα. Εδώ, ερώτημα σχετικά για την “ενδιάμεση κυβέρνηση Παπαδήμου” δεν τίθεται. Οι αλλαγές πρέπει να προωθηθούν τώρα και να στρωθεί το χαλί στην επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή. Έλληνες είμαστε όλοι, για το κοινό καλό παλεύουμε!!!
· Αν καταφέρουμε ως χώρα και ως υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, να κινηθούμε χωρίς ταλαντεύσεις στο καθοριστικό επόμενο διάστημα, θα έχουμε θέσει τις βάσεις μιας στρατηγικής σταθεροποίησης της χώρας και ταυτόχρονα θα οδηγηθούμε στην κορυφαία έκφραση της δημοκρατίας, τις εκλογές, πάνω σε σταθερό πολιτικό και οικονομικό έδαφος.
· Για να μπούμε όμως σε μια νέα φάση, που σημαίνει απομάκρυνση από την γενικευμένη ανασφάλεια και δρομολόγηση της χώρας σε περισσότερο χαρτογραφημένα νερά με εθνική πυξίδα, θα πρέπει να πετύχει απολύτως στην αποστολή της, η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Αναρτήσεις
