Μπένι ή Μπενίτο...του Θ.Καρτερού

Τον Ευάγγελο Βενιζέλο, λαμπρό ρήτορα και ίσως τον ευφυέστερο από τους δελφίνους του ΠΑΣΟΚ, τον συνόδευε πάντοτε μια υποψία σαλταδόρου ή φιρφιρίκου ή Μαυρογιαλούρου - διαλέγετε και παίρνετε. Ανθρώπου χωρίς σταθερό έρεισμα, πολιτικό ή ιδεολογικό, που μιλάει ωραία για να αρέσει και αρέσει επειδή μιλάει ωραία, αλλά πέραν τούτου άνθρακες ο σοσιαλισμός του. Ούτε αρχή ούτε τέλος στην απόσταση ανάμεσα στα λόγια που δεν εννοεί και στις πράξεις που εννοεί. Ανάμεσα σε ρητορείες και πρακτικές άγριας ισοπέδωσης.
Αυτή η υποψία για τον κατά τους φίλους του Μπένι και κατά τους εχθρούς του Μπενίτο ήταν
το όπλο με το οποίο ο Παπανδρέου τον τσαλάκωσε και τον έριξε νοκ άουτ στον αγώνα των γιγάντων Ευάγγελου-Γιώργου πριν λίγα χρόνια. Τότε κατηγορήθηκε κατά κόρον από τους συντρόφους του και τον νυν αρχηγό του ως φαφλατάς, ως πολιτικά επικίνδυνος, γιατί αντιδρά επιπόλαια σε καταστάσεις πίεσης - έναν καφέ του πέταξαν και κατέφυγε σε θεωρίες συνωμοσίας, αν θυμάστε. Αλλά και ως άνθρωπος των μεγάλων συμφερόντων, των συγκροτημάτων και της διαπλοκής.
Ό,τι όμως κάποτε στιγματίστηκε ως ελάττωμα μετατράπηκε εν μια νυκτί σε προτέρημα, την εποχή των Μνημονίων. Άλλα λέει κι άλλα κάνει; Μας κάνει! Μπορεί να αφηγείται παραμύθια εθνικής ενότητας στις θυσίες; Είναι ο άνθρωπός μας! Μπορεί να αλλάζει στάση, απόψεις, πρακτική, επιχειρήματα, από τη μια στιγμή στην άλλη; Ζήτω! Ξιφουλκεί για την κοινωνική δικαιοσύνη ενώ καταργεί τις φορολογικές διευκολύνσεις στους συνταξιούχους άνω των 65, στους νέους κάτω των 30, στους άρρωστους που ξοδεύουν τα μαλλιοκέφαλά τους στους γιατρούς; Μπράβο του! Στέκεται βράχος πλάι στον αρχηγό που ώς χθες αμφισβητούσε; Άξιος!
Έτσι μας προέκυψε επιτέλους ο πολιτικός της νέας εποχής. Μπένι ή Μπενίτο, ο άνθρωπος προσωποποιεί τη στρατηγική των Μνημονίων, ξέρει πότε και σε ποιους να λέει ναι και πότε και σε ποιους όχι, μαθαίνει γρήγορα από τα λάθη του -όπως οι μαγκιές στην τρόικα- και δεν διστάζει να εφαρμόζει πολιτικές τις οποίες καταγγέλλει ως κοινωνικά άδικες. Εν ολίγοις ο Ευάγγελος Βενιζέλος βρήκε τη θέση που του αξίζει στην εποχή που του πάει. Και κανένας δεν θα εκπλαγεί αν διαπιστώσει ότι η ιλιγγιώδης κάθοδος της δημοτικότητάς του θα συνοδεύει στο άμεσο μέλλον την ιλιγγιώδη άνοδο της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Δοξάστε τον!