Κουτοπονηριές

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες έχουν πλέον «συνηθίσει» τα δύο τελευταία χρόνια τις απανωτές επιβαρύνσεις στο εισόδημά τους και τις συνεχείς έκτακτες φορολογίες. Γι' αυτό μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη η επιβολή άλλης μιας, όπως αυτή που ανακοινώθηκε την Κυριακή για τα ακίνητα.

Η ΤΕΛΙΚΗ όμως ρύθμιση, που ανακοινώθηκε χθες, αποτελεί διπλή πρόκληση. Πρώτον, γιατί διαφέρει ριζικά από την πρώτη (σκόπιμα γενικόλογη, όπως αποδείχτηκε...) του υπουργού Οικονομικών, με αποτέλεσμα τελικά η επιβάρυνση να είναι μεγαλύτερη και σε ορισμένες περιπτώσεις διπλάσια. Και δεύτερον, διότι σ' αυτήν την περίπτωση επαναλαμβάνεται η μέθοδος της παραπλάνησης, αν όχι εξαπάτησης των φορολογουμένων, που άλλα άκουσαν και άλλα βλέπουν να γίνονται στην πράξη.
ΣΥΜΦΩΝΑ με την αρχική ανακοίνωση του κ. Βενιζέλου, η επιβάρυνση των ιδιοκτητών ακινήτων θα ήταν από μισό ευρώ ώς 10
ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Ομως, η διευκρινιστική εγκύκλιος, που έστειλε χθες το υπουργείο Οικονομικών, άλλα κελεύει. Μισό ευρώ το τετραγωνικό θα πληρώσουν μόνο οι ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Και μόνο όσοι έχουν ακίνητα άνω των 25 ετών θα πληρώσουν σύμφωνα με την αρχική αναγγελία του υπουργού. Για όλους τους άλλους η επιβάρυνση θα αρχίσει από τα τρία ευρώ και θα φτάσει ώς τα 16 ευρώ το μέτρο, ενώ ο υπουργός είχε περιορίσει την ανώτατη επιβάρυνση στα δέκα ευρώ.
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ οι φωστήρες του υπουργείου Οικονομικών μόλις τρεις μέρες για να επινοήσουν το συντελεστή με βάση τον οποίο θα υπολογίζεται η έκτακτη αυτή εισφορά. Ετσι, αντί η παλαιότητα του ακινήτου να αποτελεί πλεονέκτημα για τον ιδιοκτήτη, καταντά μειονέκτημα. Μέχρι τώρα η παλαιότητα αναγνωριζόταν κι έτσι ο ιδιοκτήτης πλήρωνε στην Εφορία μικρότερο τέλος, ανάλογα με τη χρονιά κατασκευής του ακινήτου. Τώρα αυτό το ευεργέτημα το έχουν μόνο τα πολύ παλιά κτήρια άνω των 25 χρόνων. Σε όλα τα άλλα επιβάλλεται συντελεστής προσαύξησης, που οδηγεί στο «φούσκωμα» της τιμής ζώνης και, τελικά, στην επιπλέον επιβάρυνση των ιδιοκτητών.
ΟΙ ΠΑΛΙΝΩΔΙΕΣ, η ασυνέπεια και η παραπλάνηση είναι διαχρονικές «αρετές» του ελληνικού κράτους. Εν προκειμένω προστίθεται και η κουτοπονηριά. Με τη λογική «αφού θα τα πάρουμε που θα τα πάρουμε, ας εξαντλήσουμε κάθε κόλπο που θα μας αποφέρει περισσότερα», κατέληξαν στη χθεσινή ρύθμιση-αρπαχτή. Τι κι αν ο υπουργός άλλα είχε πει και ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει διαρκώς τα περί κοινωνικής δικαιοσύνης;
ΟΤΑΝ δεν μπορούν να φορολογήσουν τον κρυφό πλούτο και να σταματήσουν στοιχειωδώς την καλπάζουσα φοροδιαφυγή, καταφεύγουν σε τέτοιες κουτοπόνηρες αρπαχτές. Χωρίς να υπολογίζουν ότι με το συνεχές άρμεγμα της ίδιας αγελάδας κάποια στιγμή μπορεί να την κάνουν στέρφα.