«Κάνετε ποδήλατο»; Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη ερώτηση των ιατρών όταν εξετάζουν ασθενή που υποπτεύονται ότι πάσχει από Πάρκινσον. Εύλογα θα αναρωτηθούν πολλοί ποια σχέση μπορεί να έχει το ποδήλατο και η νευρολογική νόσος. Παραδόξως, η ικανότητα κάποιου να κάνει ποδήλατο ή η αδυναμία να το πράξει βοηθά ειδικούς να διακρίνουν ανάμεσα σε ασθενείς που πάσχουν από Πάρκινσον και αυτούς που πάσχουν από τον λεγόμενο άτυπο παρκινσονισμό. Η διάκριση είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς τα δύο νοσήματα έχουν διαφορετική αιτιολογία και θεραπείες αλλά παρόμοια συμπτώματα. Ανάμεσα στα πιο χαρακτηριστικά ο τρόμος, η αστάθεια και η
επιβράδυνση κίνησης.Οι ερευνητές του Κέντρου Πάρκινσον στο Νιτζμέγκεν της Ολλανδίας αντιμέτωποι με το πρόβλημα ανακάλυψαν ένα εύκολο και φτηνό τρόπο που τους επιτρέπει να κάνουν σωστή διάγνωση, αναφέρει η σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό The Lancet. Οι ασθενείς που πάσχουν από Πάρκινσον μπορούν να κάνουν ποδήλατο αφού δεν έχουν πρόβλημα «πλευρικής ισορροπίας», ούτε τους δυσκολεύουν οι ρυθμικές μικρές κινήσεις που απαιτούνται. Αντιθέτως, η ποδηλασία είναι δραστηριότητα στην οποία δεν μπορούν να επιδοθούν ασθενείς που πάσχουν από άτυπο παρκινσονισμό.
Οι Ολλανδοί ειδικοί δοκίμασαν τη θεωρία τους σε 111 ασθενείς που εμφάνισαν συμπτώματα σαν της νόσου του Πάρκινσον. Αρχικά κατέγραψαν ποιοι από αυτούς κατάφερναν να κάνουν ποδήλατο. Στη συνέχεια, όπως διαπιστώθηκε, 45 από τους συμμετέχοντες στη μελέτη εμφάνισαν Πάρκινσον, ενώ 65 τελικά έπασχαν από διάφορα άλλα σύνδρομα με παρεμφερή συμπτώματα. Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι η αδυναμία κάποιου ασθενούς να κάνει ποδήλατο πιθανώς να υποδεικνύει την εμφάνιση άτυπου παρκινσονισμού.