φθηνά γκουρμέ ...

Συνεχίζουν να πλουτίζουν μέσα στην κρίση οι πλούσιοι και όλο και πιο πολύ (θα) μοιάζει το 2011 με το 1911! Λέτε μετά από πέντε - έξι μνημονιακές χρονιές να μοιάσει και το 2017 με το 1917; Οψόμεθα και ίδωμεν...

Καλή χρονιά κι ευτυχισμένη σε όλους -και κουράγιο με τις εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση, τα μαγειρέματα στου Μαξίμου (με λαχανάκια Βρυξελλών) και τα συσσίτια στις γειτονιές. Τα πρώτα, φθηνά γκουρμέ. Τα δεύτερα, μέλας ζωμός για σφιγμένες γροθιές...

Περίεργον! Αυτοί οι δύο, οι δύο τουλάχιστον που είδαμε όλοι στην τηλεόραση, να δέρνουν τον
βουλευτή της Ν.Δ., κ. Χατζηδάκη, γιατί δεν έχουν ακόμα συλληφθεί;
«Καμπούλ» είμεθα;
Καλημέρα σας!
Νέον πρόβλημα: εις όλον αυτό το «απέραντο φρενοκομείο» η Ελλάς, δεν βρίσκεται ένα σημείο -εν προκειμένω στη Θεσσαλονίκη- για να στηθεί ο ανδριάντας ενός από τους ιδρυτές του; του Κωνσταντίνου Καραμανλή - ουδείς χώρος
διατίθεται αντιπαροχή για το ψυχωφελές αυτό έργο; Πράσινη μικροψυχία εναντίον γαλάζιου αρχοντοχωριατισμού, η συνήθης Ψωροκώσταινα...
...στην επικράτεια της οποίας (δυτικώς του 25ου Μεσημβρινού κι ανατολικώς του Κατακώλου) υπάρχουν ακόμα ευτυχώς χλιδάτα κουρεία! Καθ' ότι τον γύρο των εφημερίδων έκανε, χρονιάρες μέρες, η είδηση ότι ο Παπανδρέου (ενίοτε συν γυναιξί και τέκνοις) πορεύεται να κουρεύεται σε ακριβό κουρέα, όστις ασχολείται με τις κόμες της καλής κοινωνίας -εκεί
και ο Γιωργάκης, πληρώνοντας τα μαλλιά της κεφαλής του για τον καλλωπισμό των τριχών της.
Ενας λόγος παραπάνω να αηδιάζει κανείς (διότι ο συνειρμός είναι αναπόφευκτος) όταν ακούει για «κούρεμα μισθών» -αυτόν τον αθλιότατο ευφημισμό που έχουν εισαγάγει οι γκαιμπελίσκοι της οργουελιανής προπαγάνδας για να περιγράψουν τη μισθολογική (κι όχι μόνο) εξόντωση των ανθρώπων...
...για την οποίαν για ακόμα μια φορά δεν παρέλειψε να εκφράσει τη θλίψη του ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αγαπητότατος ο κ. Παπούλιας, αλλά κοινοτοπίες. Οταν μάλιστα συνοδεύονται από διαπιστώσεις περί «μονόδρομου» («δεν υπάρχει άλλος δρόμος»), από εκκλήσεις προς τους πληττομένους για «ανοχή» και παραινέσεις προς τους Δυνατούς για «την οικονομική ενίσχυση των ασθενέστερων» (λες και πρόκειται για πρόβλημα φιλανθρωπίας), τότε ο Πρόεδρος
έχει μετακινηθεί από το κέντρο της σκακιέρας προς την πλευρά των «πύργων» (μάλιστα των μαύρων), των «ιππέων» και των «επισκόπων», έχει μετακινηθεί ο αγαπητός μας Πρόεδρος προς την πλευρά του Ηγεμόνος περισσότερον απ' όσον ευθύς εξ αρχής (ήδη από την εκλογή του) ήταν -με «τσάι και συμπάθεια» δεν τρέφεται ο λαός...
Οσο για τον Ηγεμόνα, τον Παπανδρέου, απορούν τώρα ορισμένοι με την ιδιωτικοποίηση του ΠΑΣΟΚ και την οικειοποίησή του από τον γιο τού Ανδρέα. Λες και δεν τον εξέλεξαν διά βοής οι ίδιοι, λες και δεν αυτοκαταργήθηκαν ως κόμμα (για να επιβιώσουν ως κολίγοι στο φέουδο).
Ομως ο Παπανδρέου δεν ιδιοποιήθηκε μόνον το κόμμα του, ιδιωτικοποίησε και το κράτος, αισθάνεται ήγουν ιδιοκτήτης της χώρας κι αναλόγως την ξεπουλάει. Διότι ούτε ως ιδιοκτήτης είναι επαρκής -μόνον να δίνει ξέρει, ουδέν ώς τώρα έχει δημιουργήσει.
Εξπέρ (μάλιστα με σταλινικές προδιαγραφές) μόνον στα εσωκομματικά του -έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ κοπάδι- εις όλα τα υπόλοιπα ένα ανδρείκελο της Τρόικας...