Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Επιμήκυνση με κλειδιά ΔΕΚΟ και νοσοκομεία.



Κομιστής σοβαρών ανησυχιών για τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις στο αμέσως προσεχές διάστημα, που ενδεχομένως να επηρεάσουν αρνητικά και το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης, φέρεται να είναι ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, που φτάνει αύριο στην Αθήνα.
Αν και οι ενημερωμένες πηγές αποφεύγουν να μιλήσουν πιο συγκεκριμένα για τις ανησυχίες Στρος-Καν, εντούτοις εγκύρως εκτιμάται πως αυτές θα πρέπει να πηγάζουν από το πιθανό ντόμινο κατάρρευσης χωρών που θα αναζητήσουν διέξοδο στα ταμεία του ΔΝΤ και της Ευρώπης, αρχής γενομένης από τις χώρες της Ιβηρικής, με πρώτη την Πορτογαλία και ακολουθούσα κατά πόδας την Ισπανία, καθώς και από τις
επιπτώσεις στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπου ο κ. Στρος-Καν μελετά ακόμα τη διεκδίκηση του προεδρικού θώκου.
Επ'' αυτού εκτιμάται πως ο γενικός διευθυντής του Ταμείου έχει ενημερώσει σχετικά στενούς συνεργάτες του και πιστεύεται πως και στην Αθήνα θα μιλήσει «εκτενώς και ρεαλιστικά» σε όλους τους συνομιλητές του για τη σημασία των αναμενόμενων εξελίξεων, προσδοκώντας πως οι παραλήπτες των μηνυμάτων του, πολλοί εξ αυτών εντός ή προσκείμενοι στο κυβερνών κόμμα, θα «ανταποκριθούν στις εκκλήσεις του», κατά σχετική διατύπωση.
Σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, η επιμήκυνση αποπληρωμής των 109 δισ. ευρώ θα είναι εκ των βασικών ζητημάτων συζήτησης στην Αθήνα, για την ευθυγράμμιση του ελληνικού πακέτου διάσωσης με εκείνο της Ιρλανδίας, σε συνδυασμό με την απαιτούμενη σύναψη και υπογραφή νέου Μνημονίου που -εκ των πραγμάτων- πέραν των υφιστάμενων όρων στο υπάρχον Μνημόνιο, θα συμπεριλαμβάνει και τις εκκρεμούσες αναληφθείσες υποχρεώσεις για τις διαρθρωτικές αλλαγές στην ελληνική οικονομία, μέχρι τον Μάρτιο.
Οπως δε είπε χαρακτηριστικά ενημερωμένη πηγή, «στο δεύτερο Μνημόνιο θα μιλήσουμε σίγουρα για περισσότερα διαρθρωτικά, πώς θα διευκολυνθούν οι επενδύσεις, πώς θα ενισχυθεί περισσότερο το αναπτυξιακό σκέλος της ελληνικής οικονομίας και θα εξειδικευθούν ακόμη περισσότερο τα διαρθρωτικά που ήδη υπάρχουν στο πρώτο Μνημόνιο».
Κατά την ίδια πηγή, έπρεπε να γίνει η επιμήκυνση, γιατί έτσι θα «εξομαλυνθεί η πίεση που θα δεχόταν η Ελλάδα το ''14 και το ''15, μειώνονται σημαντικά τα ποσά που θα πρέπει να δανειστεί η χώρα για να αποπληρώσει το χρέος της, γιατί άλλο είναι να (πιέζεσαι να) αποπληρώσεις το χρέος σε 2 χρόνια και άλλο σε 6 χρόνια». Πρόσθεσε επίσης πως έτσι «οι δανειακές ανάγκες του Δημοσίου θα ''ναι χαμηλότερες, τα ποσά που θα πρέπει να εξασφαλίσει η Ελλάδα από τις αγορές θα ''ναι χαμηλότερα και μικρότερη επομένως, η ανάγκη πρόσβασης στις αγορές».
Εξάλλου, όπως σημειώθηκε, είναι κάτι που συμφέρει και πολιτικά στην Ελλάδα, γιατί μειώνεται η πίεση που θα μπορούσε να ασκηθεί στη χώρα για την αποπληρωμή του χρέους της, γιατί θα ''ναι ευκολότερη η πρόσβαση στις αγορές.
Βεβαίως, κατά την ίδια πηγή, όλα αυτά συγκλίνουν τελικά στο πώς η Ελλάδα θα καταφέρει να πάρει την τέταρτη δόση του δανείου, σε συνάρτηση με τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν (ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, νοσοκομεία).