Οι Τούρκοι, σε συνεργασία με τα εντιμότατα αφεντικά της FIBA, Πάτρικ Μπάουμαν και Λούμπο Κοτλέμπα, έχουν φτιάξει ένα «μονοπάτι», το οποίο όποια ομάδα βγει πρώτη στον προκριματικό όμιλο της Αγκυρας, το παίρνει και πάει καρφί μέχρι τον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος!
Φυσικά στον όμιλο της Αγκυρας παίζει η Τουρκία, για την οποία έγινε όλη η «μαϊμουδιά». Ομως στον ίδιο όμιλο είναι και η εθνική μας ομάδα -η μόνη ικανή να χαλάσει τα σχέδια των... τουρκοφιμπέων και να περπατήσει τελικά αυτή στο «απαγορευμένο μονοπάτι».
Με βάση τη δυναμικότητα και των άλλων ομάδων (Ρωσία, Π. Ρίκο, Κίνα, Ακτή Ελεφαντοστού), για να γίνει αυτή η ανατροπή, χρειάζεται η Εθνική μας να νικήσει την αντίστοιχη της Τουρκίας στο ματς της 31ης Αυγούστου, ημερομηνία κατά την οποία οι γείτονες γιορτάζουν την εκδίωξη των Ελλήνων από τη Σμύρνη!
Αν το πετύχει αυτό η ελληνική ομάδα, εκτός δραματικού απροόπτου θα τερματίσει πρώτη, με την Τουρκία δεύτερη, ενώ με αντίθετο αποτέλεσμα η σειρά θα είναι μάλλον αντίστροφη.
Ενώ όμως, όπως είπαμε, ο πρώτος θα έχει μια πολύ εύκολη πορεία προς τα μετάλλια και τον τελικό, ο δεύτερος θα πέσει πάνω στα θηρία της διοργάνωσης, δηλαδή τις ΗΠΑ (προημιτελικός) και την Ισπανία (ημιτελικός), γεγονός που καθιστά μια υψηλή διάκριση σχεδόν αδύνατη. Γι' αυτό και ο αγώνας της 31ης Αυγούστου θα είναι εκ των πραγμάτων τεράστιας σημασίας!
Μπορούμε όμως να τον κερδίσουμε; Με την Τουρκία η Εθνική μας βρέθηκε αντίπαλος στον προημιτελικό του περσινού Ευρωμπάσκετ, στην Πολωνία, προερχόμενη από δύο ήττες με τη Ρωσία και τη Γαλλία, που σίγουρα δεν είχαν ανεβάσει το ηθικό των παικτών στα ύψη. Ομως, παρά το άσχημο μομέντουμ και τις απουσίες των Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή, Παπαλουκά, η ελληνική ομάδα νίκησε και μπήκε στη μάχη των μεταλλίων.
Η Τουρκία είναι σχεδόν η ίδια ομάδα, με μεγάλη δύναμη στους ψηλούς και πολλά ερωτηματικά στους κοντούς όπου, σε πλήρη αντίθεση με τη δική μας ομάδα, δεν διαθέτει ταλέντο και προσωπικότητες. Βέβαια η διαφορά είναι ότι οι Τούρκοι παίζουν στην έδρα τους, αλλά αν δεν μπορέσουν να διαχειρστούν το άγχος και την πίεση του φαβορί, το υποτιθέμενο πλεονέκτημα θα γίνει μειονέκτημα. Πόσω μάλλον, που οι δικοί μας μοιάζουν να είναι μια φορά καλύτεροι από πέρυσι!
Νομίζω, λοιπόν, ότι η Εθνική μας είναι σίγουρα καλύτερη και επιπλέον διαθέτει την ωριμότητα και την εμπειρία που απαιτούνται για να αντέξει στην πίεση της έδρας, η οποία αναμένεται τρομερή. Αρα, το μόνο που έχει να φοβηθεί είναι ο «παράγων διαιτησία», που σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως δουλεύει υπέρ της ομάδας που αντιπροσωπεύει τη διοργανώτρια χώρα.
Για να ξέρουμε όμως τι ακριβώς λέμε, ιδού οι τόσο διαφορετικοί δρόμοι του πρώτου και του δεύτερου της Αγκυρας:
* ΠΡΩΤΟΣ: Στη φάση των 16 (νοκ άουτ) με Λιθουανία ή Καναδά. Στη φάση των 8 (νοκ άουτ) με Σλοβενία ή Βραζιλία ή Αυστραλία ή Κροατία. Στη φάση των 4 (νοκ άουτ) με Αργεντινή ή Σερβία ή Γαλλία.
* ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Στη φάση των 16 (νοκ άουτ) με Λιθουανία ή Καναδά. Στη φάση των 8 (νοκ άουτ) με ΗΠΑ. Στη φάση των 4 (νοκ άουτ) με Ισπανία.
Αναρτήσεις
