ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ Ή Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ?

Ειναι κοινός τόπος ότι οι Έλληνες γιατροί, ιδιώτες και μη, ουδέποτε ασχολήθηκαν σοβαρά και συστηματικά με τα εργασιακά δικαιώματά τους, με τις συνθήκες εργασίας για τους ίδιους και νοσηλείας για τους ασθενείς τους, με το γεγονός της υποαμοιβόμενης εργασίας τους, καθώς και με τον πόλεμο λάσπης που δέχονται καθημερινά από τάχα αδιάφθορους δημοσιογράφους, για τους οποίους φωνάζει η πιάτσα ότι τα πιάνουν εκβιάζοντας δικαίους και αδίκους...
Φταίει η ελιτίστικη πολλές φορές νοοτροπία μας;
Φταίει η δύσκολη καθημερινότητα μέσα στα νοσοκομεία;
Φταίει η απαξίωση των ιατρικών συλλόγων και των συνδικαλιστικών μας οργάνων πρώτα από εμάς τους ίδιους και μετά από τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Υγείας;
Φταίει η γενικότερη απάθεια και αφασία μας μπροστά στον ατομικό βιοπορισμό ενίοτε και πλουτισμό,χωρίς να μας νοιάζει αν δίπλα μας συνάδελφοι υποβαθμίζονται ή φυτοζωούν;
Ότι κι αν μας έφτασε σε αυτό το σημείο είναι πλέον ολοφάνερο ότι η ιατρική κοινωνία στερείται αλληλεγγύης και συνοχής...
Είναι επείγον να κινητοποιηθούμε και να αντιδράσουμε απέναντι σε όλα αυτά που κάθε μέρα μας πληγώνουν...Δεν αλλάζει τιποτα όσο έχουμε σταυρωμένα τα χέρια...
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΑΣ ΜΑΖΙΚΑ... ΑΣ ΜΗΝ ΕΚΧΩΡΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ...
ΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΘΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...