Περιμέναμε να ακούσουμε από τον κ. Σαμαρά να μιλάει από το βήμα της ΔΕΘ για την ανάγκη της διαμόρφωσης μιας εθνικής συμφωνίας για την σταθερότητα και την θωράκιση της ελληνικής οικονομίας. Κάτι που είπε πρόσφατα και ο επιστήθιος φίλος του και διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, ο Αλέκος Τουρκολιάς.
Περιμέναμε να δώσει προτάσεις στην αγορά για το ιδιωτικό χρέος, όπως ζήτησε εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Θωμόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς. Δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι " η εγχώρια οικονομία δεν θα επιστρέψει σε τροχιά ανάκαμψης εάν δεν γίνει
αναδιάρθρωση στα δάνεια των επιχειρήσεων και των ιδιωτών". Ανέδειξε την διαγραφή δανείων ως βασικό θέμα για να μπορέσει η χώρα να ξεπεράσει τα σημερινά της προβλήματα.
Περιμέναμε από τον κ. Σαμαρά να ζητήσει συγνώμη για τον ΕΝΦΙΑ και όλους τους άλλους φόρους ακινήτων. Όχι μόνο γιατί αυτοί είναι άδικοι, αλλά διότι αυτοί οι φόροι διέλυσαν την οικοδομή, οδηγώντας στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Οι φόροι των ακινήτων αποτελούν μεγάλο βαρίδι για την οικονομία και την επιστροφή στην ανάπτυξη. Αυτό το τελευταίο δεν το είπαν οι "φίλοι της Εκάλης" , αλλά οι αναλυτές της Alpha Bank, οι οποίοι, σημειωτέον, έχουν ξεχωρίσει για τις ακραία φιλοκυβερνητικές τους θέσεις. Όσο για την "τιμωρία" των υπευθύνων; Αν είναι σαν κι εκείνη του κ. Στουρνάρα, θέλουμε κι εμείς!
Προσέξτε τι έχει συμβεί τις τελευταίες ημέρες και πριν ο κ. Σαμαράς πάει στην ΔΕΘ! Οι τρεις μεγάλες τράπεζες βγήκαν δημόσια και έθεσαν η κάθε μία από ένα κεντρικό θέμα. Η Εθνική για το εθνικό συμβόλαιο, η Τράπεζα Πειραιώς για τα κόκκινα δάνεια και η Alpha Bank για τους εξοντωτικούς φόρους στα ακίνητα. Αν αυτό δεν συνέβη τυχαία, λίγες μέρες πριν την ΔΕΘ, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε το σύμπαν για την μεγάλη συνομωσία που εξύφανε για να μας δώσει μία τόσο τέλεια εικόνα για το τι θα πρέπει να απασχολεί σήμερα τον πολιτικό κόσμο.
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα! Ο πολιτικός κόσμος στο σύνολό του δεν αντιλαμβάνεται ότι οι συνηθισμένες πολιτικές του παρελθόντος δεν μπορούν να αποτελέσουν απάντηση στα όσα δραματικά ζει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια.
Το μνημόνιο αποτέλεσε μία ευκαιρία για να κερδίσουμε χρόνο. Αλλά ο χρόνος αυτός σπαταλήθηκε σε διαχειριστικές λογικές. Δεν μπορεί μία ολόκληρη χώρα να βρίσκεται στα κάγκελα επί σειρά εβδομάδων για την τιμή του γάλακτος και να επιδεικνύει πρωτοφανή αδιαφορία και αναλγησία για 1,5 εκατομμύριο ανέργους! Δεν μπορεί η χώρα να "καίγεται" για κάτι νέο και το μοναδικά νέο που είχε να πει ο κ. Σαμαράς να είναι η μείωση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο. Την ανακοίνωση αυτή θα μπορούσε να την κάνει και ο αρμόδιος υπουργός.
Όχι ότι στην αντιπολίτευση παρατηρεί κανείς κάτι διαφορετικό! Αλλά αυτή την στιγμή ο κ. Σαμαράς έχει την εξουσία στα χέρια του. Ο κ. Σαμαράς έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά και μία ιστορική ευκαιρία στα χέρια του: Να κάνει τα αυτονόητα για να οδηγήσει τη χώρα μακριά από την δίνη της κρίσης.
Λένε ότι η διαφορά που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία είναι πολλές φορές μικρότερη και από εκείνη μιας λεπτής κλωστής! Κι οι μεγάλοι ηγέτες έχουν ξεχωρίσει επειδή τόλμησαν να ανοίξουν δρόμους εκεί που οι άλλοι έβλεπαν μόνο αδιέξοδα. Δεν θυμόμαστε να κατέγραψε κάποιον η ιστορία επειδή μείωσε πριν 200 χρόνια έναν ειδικό φόρο στο ρούμι, για παράδειγμα. Θυμόμαστε όμως ανθρώπους που χαρακτηρίστηκαν ηγέτες του έθνους, επειδή ασχολήθηκαν με αποτελεσματικότητα με τα σοβαρά και μεγάλα. Και κυρίως επειδή την κρίσιμη ώρα δεν ακολούθησαν την πεπατημένη, αλλά τόλμησαν να γίνουν καινοτόμοι και συχνά αντισυμβατικοί.
Αναρτήσεις
