Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Η Υγεία στην εντατική....του Μ.Λιβανού

Επισκέφτηκα σημερα το μεσημέρι 17/2 στο ιδιωτικό του ιατρείο στο Ρέντη το φίλο μου το Βασίλη Κ. τον ουρολόγο, για να τον δω λίγο και να τα πουμε...Περιμενοντας απεξω απο το γραφείο του να τελειώσει το τελευταίο του ραντεβού άκουσα τον ασθενή του (γεροντάκι 80 ετών με προστάτη) να τον παρακαλεί με τρεμάμενη φωνή: "Γιατρέ μου λυπήσου με, γράψε μου τα φάρμακά μου!Σε παρακαλώ! Δεν εχω να τα αγοράσω και δεν βρίσκω πουθενά να με εξυπηρετήσουν!Αν δε τα παρω θα πεθανω, λυπήσου με". Η φωνή του παππού γροθιά στο στομάχι μου και η αρνηση του φίλου μου άμεση,συνάμα και τραγική: "Δυστυχώς κυρ Γιώργη εξάντλησα το πλαφόν μου στη συνταγογράφηση φαρμάκων, δεν μπορώ να σου τα γραψω, κάθησε να τηλεφωνήσω σε κανα δυο συναδελφους να δουμε αν εχουν περιθωριο να σε εξυπηρετησουν εκείνοι". Οι προσπαθειες άκαρπες, κανεις με
περιθωριο, όλοι στο πλαφόν από τις 17 του μήνα, όλοι πλεον ενημερωνουν τους ασθενείς και τα προγραμματισμένα ραντεβού τους ότι αν θελουν συνταγογραφηση φαρμάκων δεν μπορουν να εξυπηρετηθούν.
Τι κατάντια Θεέ μου, τι τραγωδία ανευ προηγουμένου για μια κοινωνία που πτώχευσε, για μια πολιτεία που εχει το θράσος να βάλει το γιατρό να βγάλει το φίδι απο την τρύπα και να περάσει το μήνυμα στην κοινωνία και τους ασφαλισμένους ότι λεφτά δεν υπάρχουν για αυτό που δικαιούστε (για τα φάρμακά σας), κι αν θέλετε να τα πάρετε- αν πρέπει να τα πάρετε- θα τα πληρώσετε, έχετε δεν έχετε! Τι τραγωδία για τον παππού που δεν έχει που να απευθυνθεί για να λύσει το πρόβλημα του και μεσα του πιθανό και να σιχτιρίζει το γιατρό που δεν του εγραψε τα φάρμακα του. Φεύγοντας έβριζε θεούς και παναγίες για την αδυναμία και το κατάντημα του στα 80 χρόνια του. Δίκιο που θα βρει αυτός ο ανθρωπος?
Μπήκα στο γραφείο του φίλου μου...Η ίδια εικόνα ανεστραμμένη, μπινελίκια και γροθιές στο γραφείο."Ποιος μπορεί να κάνει του δουλειά του έτσι? Πως να κρατήσω το ιατρείο μου ανοικτό ρε φίλε όταν δεν μπορώ να κάνω το αυτονόητο, να δώσω αγωγή στους ασθενείς μου? Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον κάθε κερατά να με μηδενίζει επιστημονικά και να με εξευτελίζει στους ασθενείς μου και την κοινωνία? Που είναι αυτοί οι υπουργοί που διαχειρίζονται όλη μέρα την επικοινωνία,αλλά την κοινωνία την έχουν γραμμένη, και δε τους καίγεται καρφάκι αν ο κοσμάκης ζει ή πεθαίνει, αν υποφέρει ή όχι?" Στον χείμαρρο των λόγων του εκανα στην ακρη, τα λόγια ειναι φτώχεια μπροστά στην γκρίζα καθημερινότητα του. Τι να του πω και τι να τον συμβουλεύσω...
Ας σκεφτεί ένας βιβλιοπώλης (τυχαίο το παράδειγμα) πως θα ήταν,αν αύριο το κράτος με νόμο του επέβαλε να πουλήσει μόνο το 80% των βιβλίων που πούλησε σε σχεση με πέρισυ γιατί έτσι πρέπει να γίνει.Γιατί? Δεν υπάρχει γιατί. 'Ετσι θέλει η τρόικα και τα νούμερα...
Ας σκεφτεί ένας δικηγόρος (τυχαίο το παράδειγμα) πως θα ήταν, αν αύριο του επέβαλε το κράτος με νόμο να παραστεί ή να αναλάβει το 80% των υποθέσεων που είχε πέρισυ? Γιατί? Γιατί αποφασίσανε και εφαρμόσανε έτσι οι χαρτογιακάδες ενός υπουργείου και ας εχουν μαυρα μεσάνυχτα από δημόσια υγεία και κοινωνικές ανάγκες.Χαρτογιακάδες που υποτίθεται υπηρετούν ιδεολογικά τη φιλελεύθερη οικονομία και αγορά, αλλά έμαθαν να νομοθετούν με σοβιετικού τύπου ντιρεκτίβες.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν όλα όσα βιώνουμε είναι αληθινά ή μήπως νομίζουμε ότι βλέπουμε κάποιο εφιάλτη και στωικά περιμένουμε να ξυπνήσουμε...Σε τι περιβάλλον αύριο ως νέος επαγγελματίας και ειδικός ιατρός θα κληθώ να εργαστώ και να επιβιώσω? Που είναι όλοι εκείνοι οι συνδικαλισταράδες και οι ιατρικοί σύλλογοι που επί μήνες αναλώνονται μόνο με το θέμα των γιατρών του ΕΟΠΥΥ και στα πραγματικά προβλήματα σφυρίζουν αδιάφορα. Αν τωρα και με αφορμή το πλαφόν της συνταγογράφησης δεν νιώθουν όλοι οι λειτουργοί της υγείας ότι το ποτήρι της αναλγησίας και της απανθρωπιάς ξεχείλισε, ε τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Μάθαμε όλοι να κοιτάμε το μικρόκοσμό μας και την πάρτη μας, χωρίς να μας νοιάζει αν το σπίτι του διπλανού καίγεται ενώ έρχεται και η σειρά του δικού μας...
Η δημόσια υγεία είναι στο χείλος του γκρεμού και είναι στο χέρι μας να τη προασπίσουμε...
Ειναι καθήκον και χρέος μας...
Και επειδή χωρίς να σπάσουν αυγά αποτέλεσμα δεν βλέπουμε, προτείνω όλοι οι γιατροί πανελλαδικά επ' αόριστω να κηρύξουν στάση συνταγογράφησης. Καμία συνταγή από πουθενά ούτε από νοσοκομεία ούτε από ιδιωτικό ιατρείο να μη τυπωθεί από δω και στο εξής (όποιος δεν το τηρήσει να υποστεί πειθαρχικές κυρώσεις από τους κατά τόπους ιατρικούς συλλόγους), μέχρι κάποιοι να καταλάβουν ότι δεν παίζουμε και μας αξίζει σεβασμός...Αν γίνει και εφαρμοσθεί από όλους, μεσα σε λίγες ημέρες θα επανέλθει η λογική, κι αν αυτό δεν συμβεί γιατί με τους μαθητευόμενους μάγους της κυβέρνησης όλα να τα περιμένεις, θα εχουμε τουλάχιστον κερδίσει ξανά αυτό που κάποιοι θέλουν οριστικά να χάσουμε: το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια μας....