Δρίτσας: «Θέλουμε γιατρούς στη Μεγίστη, όχι F-16″

Επιμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά στον τομέα Άμυνας να εκφράζονται απόψεις και θέσεις που τους απομακρύνουν ακόμα και από τους πλέον καλοπροαίρετους πολίτες οι οποίοι δεν θα είχαν αντίρρηση να δώσουν την ψήφο τους σε ένα κόμμα το οποίο απέχει σε σχέση με αυτά που ψήφιζαν, αλλά το οποίο μπορεί να συγκεντρώσει προσδοκίες για κάτι νέο.
Μετά την υπόθεση της καταδίκης του των δοκίμων και των ευέλπιδων οι οποίοι έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο αντί για το Χριστός Ανέστη, τώρα έρχεται πάλι ο επικεφαλής του τομέα άμυνας του κόμματος (;) Θ.Δρίτσας και μπερδεύει τις … φούστες με τις βούρτσες, διακηρύσσοντας ότι «Ένας γιατρός στο Kαστελόριζο είναι πολυτιμότερος από ένα ακόμα F16″, επιστρέφοντας σε ρητορική ΚΚΕ δεκαετίας του 1970.
Το παραπάνω ελέχθη στην συνεδρίαση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, μαζί με
άλλά «μαργαριτάρια» που ακούστηκαν κατά των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ας δούμε το σχετικό άρθρο στην ΑΥΓΗ, το οποίο εντόπισε το yened.wordpress.com:
«Η όξυνση της καταστολής, οι συνεχιζόμενες διώξεις και η παρατεταμένη οπισθοδρομική επιμονή του κράτους να μην προστατεύει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης, τη στιγμή που «σε 22 από τις 27 χώρες της Ε.Ε συμβαίνει το αντίθετο», βρέθηκαν στο επίκεντρο της ανοιχτής συζήτησης που διοργάνωσε το απόγευμα της Τετάρτης στον Πολυχώρο της Ανοιχτής Πόλης το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.
«Θα πρέπει να δούμε τι άμυνα θέλουμε. Η λογική μας είναι ότι ένας γιατρός στο Kαστελόριζο είναι πολυτιμότερος από ένα ακόμα F16″, τόνισε ο Θοδωρής Δρίτσας, βουλευτής Α” Πειραιά και υπεύθυνος για θέματα αμυντικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζοντας ακόμα ότι το κύριο χαρακτηριστικό του κινήματος των αντιρρησιών συνείδησης είναι «η αυθεντικότητα», καθώς «τα άτομα που επιλέγουν αυτόν τον δρόμο πληρώνουν μεγάλο προσωπικό κόστος».
«Δεν μπορεί ο φορέας εποπτείας για τους αντιρρησίες συνείδησης να είναι στρατιωτική αρχή», τόνισε η Καλλιόπη Λυκοβαρδή, εκπρόσωπος του Συνηγόρου του Πολίτη, ενώ την αντίθεσή του να μπαίνει στη… ζυγαριά η συνείδηση εξέφρασε κι ο Λάζαρος Πετρομελίδης, αντιρρησίας συνείδησης, κάνοντας λόγο για επιτροπές ελέγχου «που ρωτούν πολιτικές πεποιθήσεις και πειστήρια» και συνήθως «κόβουν τους αιτούντες». «Ο στρατός εξακολουθεί να καθορίζει κυβερνητικές αποφάσεις», επεσήμανε ο Νάσος Θεοδωρίδης, μέλος του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας ότι ο πολλαπλασιασμός φαινομένων καταστολής σε βάρος αντιρρησιών συνείδησης εντάσσεται «σε ένα γενικό πλαίσιο πολιτικής».
Εκ μέρους της Νεολαίας Συνασπισμού, ο Γιώργος Νιαουνάκης άσκησε δριμεία κριτική στον θεσμό του Στρατού, υποστηρίζοντας ότι είναι αδύνατον σε μια χώρα «που έχει να κάνει αμυντικό πόλεμο από το 1941″ (ξεχνάει την μάχη που έδωσε η χώρα κατά των σταλινικών τον Δεκέμβριο του 1944  και το 1946-1949, όπως φυσικά ξεχνά και την μάχη που έδωσε η ΕΛΔΥΚ και οι ομοεθνείς μας Κύπριοι το 1974. Πάντα στην Αριστερά είχαν σοβαρό πρόβλημα με το μάθημα της Ιστορίας…) να παρατείνεται η υποχρεωτική στράτευση, με την επιβολή μέτρων όπως το πρόστιμο 6.000 ευρώ στους ανυπότακτους, η τιμωρητική-εκδικητική εναλλακτική υπηρεσία και η δίκη των αντιρρησιών σε στρατιωτικό και όχι αστικό δικαστήριο.
Στη συζήτηση παρενέβη η Αλεξία Τσούνη, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, που ανέφερε ότι στην τελευταία ετήσια έκθεση η χώρα μας βρίσκεται στην τέταρτη χειρότερη θέση πίσω από Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία όσον αφορά την πρόοδο στο ζήτημα της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας».
Όσο περνά ο καιρός, τόσο οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε κορυφαία θέματα εθνικής πολιτικής αντί να αμβλύνονται και να συνάδουν με τα αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, τόσο μετακυλίονται σε αριστερίστικες αντιπαραγωγικές θέσεις και απόψεις.
Αλήθεια, αν ο υπεύθυνος του τομέα Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, ο συμπαθής κατά τα λοιπά, Θ.Δρίτσας, δεν μπορεί να ξεχωρίσει ότι άλλο ρόλο παίζει ένα μαχητικό αεροσκάφος στο ισοζύγιο ισχύς στο Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο και άλλο ρόλο ο (αναμφίβολα άκρως απαραίτητος) γιατρός στο Καστελόριζο, τότε ποια η ελπίδα στα ενδότερα αυτού του περίεργου πολιτικού σχηματισμού (γιατί κόμμα, σίγουρα δεν είναι…) να συναντήσουμε πιο σοβαρές απόψεις;