Έβαλε από το ένα μέρος την Ελλάδα και από το άλλο τον Γ. Παπανδρέου. Και η ζυγαριά έγειρε προς το μέρος του Αρχηγού τους! Και επειδή αν χαθεί ο Αρχηγός τους, σίγουρα θα χαθεί και η Ελλάδα, – το αποφάσισε:
* Δεν παραιτείται ούτε από πρωθυπουργός, αλλά ούτε και από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, διότι και η πρωθυπουργία και το προεδριλίκι είναι οικογενειακό κτήμα των Παπανδρέου...
Και, παρά ταύτα, αναρωτιούνται – και μάλιστα σε οργίλο ύφος – γιατί δεν τιμωρήθηκε αυστηρά ο 15χρονος νεαρός της Λάρισας (γιος οικογένειας με 16 παιδιά) ο οποίος στην παρέλαση του ΟΧΙ μούντζωσε αηδιασμένος τους τοπικούς επισήμους!
Τι να πει κανείς σ’ αυτά τα ανθρωπάρια. (Και δεν αναφερόμαστε στον Γ. Παπανδρέου, διότι ο κύριος αυτός εκτελεί εντολές, οι οποίες δεν ήρθαν σε πέρας ακόμα και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, προκειμένου να τις εκτελέσει όλες!).
Αναφερόμαστε στην ηγετική ομάδα του. Διότι επιμένουν να θέλουν Αρχηγό τους έναν άνθρωπο:
1. Ο οποίος, πίσω από τις πλάτες τους βρισκόταν από το καλοκαίρι του 2009 σε συνεννοήσεις με τον Ντομινίκ Στρος – Καν, προκειμένου, μέσω του ΔΝΤ, να φέρει τους Αμερικανούς στην Ευρωζώνη.
2. Ο οποίος, προκειμένου να το επιτύχει, πάγωσε τα έκτακτα εισπρακτικά μέτρα της Ν.Δ. και αλλοίωσε με ταχυδακτυλουργίες το ύψος του ελλείμματος το 2009.
3. Ο οποίος, αντί να περάσει το Μνημόνιο μαζί με την Αναδιάρθρωση του χρέους – όπως τον συμβούλεψαν οι Αμερικανοί – αντέτεινε ότι πρέπει να γενικευθεί η κρίση στην Ευρωζώνη, με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
4. Ο οποίος, διά του Μνημονίου, υποθήκευσε την Ελλάδα, κατεδάφισε τις κοινωνικές εγγυήσεις και παρέδωσε κυριαρχικά δικαιώματα. Και τα ψήφισαν όλα:
* χωρίς να τα έχουν διαβάσει και,
* χωρίς να ζητήσουν Δημοψήφισμα...
5. Ο οποίος εκβίαζε τον Λαό και τη Βουλή με εκβιαστικά διλήμματα, πότε για τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές, πότε με τα Μεσοπρόθεσμα και πότε με τα Πολυνομοσχέδια. Και,
6. Ο οποίος την ηγετική αυτή ομάδα του δεν τη συμβουλεύτηκε ποτέ, διότι διατηρούσε πάντα τη δική του υπερκυβέρνηση και παρακυβέρνηση των συμβούλων και «κολλητών», με τους οποίους συναποφάσιζε και συναποφασίζει.
Αυτή είναι η ποιότητα της καμαρίλας που περιβάλλει τον νέο Λουδοβίκο ΙΔ’ και είναι απολύτως φυσικό να λέει και να ξαναλέει «μετά από μένα η καταστροφή». Και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο «Μονάρχης» δεν έχει λόγους να κάνει ό,τι και οι άλλοι αιρετοί:
* Να παραιτηθεί!
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Διότι αν παραμείνει ενωμένη η καμαρίλα και επιβάλει τις θελήσεις της, τότε μαύρες μέρες έρχονται για την Ελλάδα και ο Λαός καλά θα κάνει να αγρυπνά...
Αναρτήσεις
