αναβολή της έκτακτης συνόδου κορυφής στις διαφωνίες Βερολίνου και Παρισιού, αποδίδοντας μάλιστα την πρωτοβουλία μετάθεσης για αργότερα της συνόδου στη Γερμανία: “ Δεν υφίσταται αντικείμενο για μια τέτοια σύνοδο” δήλωσε εκπρόσωπος της κυβέρνησης Μέρκελ, επισημαίνοντας την ανυπαρξία οποιασδήποτε προκαταρκτικής συμφωνίας των δεκαεπτά χωρών της Ευρωζώνης ως προς το τι δέον γενέσθαι.
Μέσα στο πλαίσιο αυτής της γενικής αναστάτωσης, η ελληνική κυβέρνηση δείχνει να έχει χάσει τ’ αβγά και τα καλάθια.
Τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στη μακροσκελέστατη επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ επέσειε την απειλή ότι η γερμανική θέση για τη συμμετοχή ιδιωτών στο κόστος λύσης για το ελληνικό δημόσιο χρέος “ θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ δαπανηρή για την Ελλάδα και ελλιπής ή ανεπαρκής για την αποτελεσματική διαχείριση του ελληνικού χρέους και με αυτά τα πενιχρά αποτελέσματα ίσως να μην αποφευχθεί στο τέλος η επιλεκτική χρεοκοπία”.
Την Τρίτη, ένα μόλις 24ωρο αργότερα αλλά μετά τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, ο υπουργός Οικονομικών Βαγγέλης Βενιζέλος έκανε μια φαιδρή διάλεξη, ότι δήθεν “ η επιλεκτική χρεοκοπία τρομάζει χωρίς λόγο”, ότι “ δεν είναι χρεοκοπία” και ότι δήθεν “ δεν ενεργοποιεί τον περιβόητο μηχανισμό των CDS”, αφήνοντας όλους τους Ελληνες και τους ξένους να σχηματίσουν την άποψη ότι η κυβέρνηση έχει πλέον αποδεχθεί τη λύση της “ επιλεκτικής χρεοκοπίας”.
Ο υπουργός Οικονομικών προκάλεσε επίσης την εντύπωση ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει υποχωρήσει πλέον κατά κράτος και στο θέμα των “ εμπράγματων εγγυήσεων” για να πάρει το νέο δάνειο από την ΕΕ – με άλλα λόγια στο να βάλει υποθήκη… κάποιο νησί ή τον Παρθενώνα!
Το σχήμα φυσικά χρησιμοποιείται καθ’ υπερβολήν, αλλά η ουσία είναι πως η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη πια να βάλει ως υποθήκη δημόσια γη αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων για να πάρει το δάνειο. Ενα δάνειο μάλιστα που είναι εξαιρετικά πιθανό πως δεν θα μπορέσει το ελληνικό κράτος να αποπληρώσει, οπότε νομικά οι δανειστές θα έχουν το δικαίωμα να κατασχέσουν την ελληνική γη που θα έχει παρασχεθεί ως “ εμπράγματη εγγύηση”, ασχέτως του αν τελικά θα το κάνουν ή όχι, βάσει των πολιτικών και μόνο σκοπιμοτήτων που θα υπάρχουν τότε!
Χθες πάντως το γερμανικό περιοδικό “ Σπίγκελ” στην ηλεκτρονική του έκδοση είχε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο “ Οι σωτήρες του ευρώ σχεδιάζουν να σπάσουν το ταμπού”, αναφερόμενο και σε δημοσίευμα της γερμανικής έκδοσης των “ Φαϊνάνσιαλ Τάιμς” που αφορά στις προτάσεις για την Ελλάδα.
Κάποιοι γερμανικοί κύκλοι λοιπόν -προφανώς του χρηματοπιστωτικού συστήματος- προωθούν την ιδέα να δώσει λεφτά ο μηχανισμός στήριξης, δηλαδή τα κράτη της ΕΕ, για να αγοραστούν από τη δευτερογενή αγορά στο 50% της τιμής τους ελληνικά κρατικά ομόλογα πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Αυτό το σενάριο είναι υπέροχο για τις τράπεζες που έτσι θα ξεφορτωθούν, αν θέλουν και όσα ομόλογα θέλουν σε τιμές αγοράς, ενώ όλο το κόστος θα το πληρώσουν τα κράτη της Ευρωζώνης και οι Ελληνες φορολογούμενοι.
Το αίσχος
Βρώμικο παιχνίδι με τα δισ. των CDS
Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ρόλος των οίκων αξιολόγησης, που οποιαδήποτε πρόταση διευθέτησης του ελληνικού δημόσιου χρέους την ονομάζουν εκ των προτέρων χρεοκοπία με κάποιο επίθετο μπροστά, οφείλεται στο ότι έτσι επιχειρούν να εκβιάσουν τα κράτη για να πληρώσουν μόνο αυτά τις ζημιές. Εκβιάζουν ουσιαστικά τη Γερμανία και τις ΗΠΑ επειδή τέσσερις αμερικανικές τράπεζες και η γερμανική Ντόιτσεμπανκ ελέγχουν το 70% της παγκόσμιας αγοράς CDS. Θα χάσουν έτσι κολοσσιαία ποσά, αν η διευθέτηση του ελληνικού χρέους γίνει με τρόπο που θα υποχρεωθούν αυτές οι πέντε τράπεζες να πληρώσουν τα CDS! Εχουν τέτοιο θράσος δηλαδή απέναντι στην Ελλάδα, που δεν θέλουν να χάσουν όχι τα λεφτά που τη δάνεισαν, πράγμα θεμιτό, αλλά ούτε τα λεφτά που τζογάρισαν, πράγμα εξωφρενικό!
Αναρτήσεις
