Το 2010 δαπανήθηκαν 632 εκατ. ευρώ σε «λαδώματα», με τα νοσοκομεία και πάλι να... ηγούνται των διεφθαρμένων υπηρεσιών
Στις 25 Μαΐου, συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβίνου, η φράση της οποίας «να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες, ρε παιδιά, όχι ο κανόνας», η τελευταία που χάραξε στο μπλογκ της πριν λυγίσει οριστικά από τον καρκίνο, έγινε αφόρητος βόμβος στα τύμπανα των επίορκων γιατρών. Αντίθετα, όμως, από τα φαγωμένα από την αρρώστια σωθικά των καρκινοπαθών, το σύστημα έχει τον τρόπο να επανακάμπτει.
Δύο πρόσφατα παραδείγματα: Στις 11 Απριλίου 2011, ο διευθυντής χειρουργικής κλινικής του Ιπποκρατείου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης καταδικάστηκε σε 12μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή. Είχε συλληφθεί την ώρα που «εισέπραττε» φακελάκι 500 ευρώ από τη σύζυγο ασθενούς που είχε
χειρουργήσει. Λίγους μήνες νωρίτερα, ουρολόγος στο «Αγιος Δημήτριος» καταδικάστηκε για χρηματισμό – είχε δεχθεί φακελάκι για να παρακαμφθεί η σειρά και να χειρουργηθεί γρηγορότερα ασθενής. Σήμερα εργάζεται κανονικά σε άλλο νοσοκομείο.
«Συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβίνου. Της Αμαλίας, που πάλεψε με αξιοπρέπεια, κουράγιο και δύναμη την αρρώστια της. Της Αμαλίας, που όρθωσε τ’ ανάστημά της απέναντι σ’ αυτό που αποκαλούμε “σύστημα” υγείας, καταγγέλλοντας την ασυνειδησία των γιατρών, την ασυδοσία των φαρμακευτικών εταιρειών και την αδιαφορία του κράτους και των υπηρεσιών του», έγραψε στο μπλογκ του ο Allu Fun Marx, προσθέτοντας: «Αν το ποστ αυτό σας θυμίζει κάτι, είναι επειδή το ίδιο ακριβώς κείμενο δημοσιεύεται για τρίτη φορά στο blog αυτό». Τίποτα δεν έχει αλλάξει, ήταν και φέτος η διαπίστωση των μπλόγκερ, που έχουν ακόμη ένα λόγο να μην ξεχνούν την Αμαλία: η υπόθεσή της ήταν εκείνη που πρωτοανέδειξε τη δυναμική του ελληνικού Ιντερνετ, που δημιούργησε αίσθηση κοινότητας στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Ενώ όμως «Το blog της Αμαλίας ζει!» όπως έγραψε στο τουίτερ η Cyberella (σ. σ. fakellaki. blogspot. com), το ίδιο ισχύει και για τους λόγους που το γέννησαν.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα εθνικής εμβέλειας που διεξήγαγε η Ρublic Issue σε δείγμα 6.000 ατόμων, το ποσό που δαπανήθηκε σε «λαδώματα» το 2010 ανέρχεται στα 632 εκατ. ευρώ, με τα νοσοκομεία να βρίσκονται και πάλι στην κορυφή της λίστας των πιο διεφθαρμένων δημοσίων υπηρεσιών.
Από 150 έως 15.000 ευρώ «κοστίζει» μια επέμβαση σε δημόσιο νοσοκομείο στον «τιμοκατάλογο της διαφθοράς» και το φακελάκι ενός γιατρού ξεκινάει από 50 ευρώ και φθάνει τα 1.500 ευρώ. Αντίστοιχα, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υπηρεσιών υγείας το «φακελάκι» για επέμβαση / εγχείρηση κοστολογείται από 250 - 15.000 ευρώ. «Η κρίση έχει επηρεάσει τις τιμές», λένε οι γνωρίζοντες.
«Αυτά που έχω δει δεν περιγράφονται», λέει στην «Κ» γιατρός που σήμερα εργάζεται στο ΕΣΥ, αλλά «θήτευσε» και σε εντατικές ιδιωτικών νοσοκομείων. «Και στα δύο, η διαφθορά είναι διάχυτη. Και στα δύο, όμως, όποιος μιλήσει, παίρνει πόδι ή περνάει “δύσκολα”», προσθέτει με νόημα. «Εφυγα από το ιδιωτικό γιατί δεν άντεχα να βλέπω τους γιατρούς να αντιμετωπίζουν τους ασθενείς σαν πελάτες, αλλά τελικά δεν ξεφεύγεις απ’ αυτή τη νοοτροπία». Οπως λέει, το φακελάκι στο χειρουργείο είναι πια παγιωμένο, ωστόσο, συχνά η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο. «Εχω δει γιατρό να χειρουργεί ασθενή στο πόδι μόνο και μόνο για να του βάλει το προσθετικό από το οποίο παίρνει μίζα».
Οπως έγραφε και η Αμαλία, το σύστημα έχει πολλούς τρόπους να ζητήσει «κάτι τις». Το φρικώδες είναι ότι τα ευκολότερα θύματα αποτελούν οι ασθενείς με καρκίνο. Οι λίστες αναμονής για ακτινοθεραπεία ξεπερνούν τους τρεις μήνες, φουσκώνοντας το «φακελάκι» για γρηγορότερο ραντεβού. Στην Ελλάδα του 2011, οι ογκολόγοι θεωρούνται πρωταθλητές στον χρηματισμό.
Στις 25 Μαΐου, συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβίνου, η φράση της οποίας «να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες, ρε παιδιά, όχι ο κανόνας», η τελευταία που χάραξε στο μπλογκ της πριν λυγίσει οριστικά από τον καρκίνο, έγινε αφόρητος βόμβος στα τύμπανα των επίορκων γιατρών. Αντίθετα, όμως, από τα φαγωμένα από την αρρώστια σωθικά των καρκινοπαθών, το σύστημα έχει τον τρόπο να επανακάμπτει.
Δύο πρόσφατα παραδείγματα: Στις 11 Απριλίου 2011, ο διευθυντής χειρουργικής κλινικής του Ιπποκρατείου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης καταδικάστηκε σε 12μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή. Είχε συλληφθεί την ώρα που «εισέπραττε» φακελάκι 500 ευρώ από τη σύζυγο ασθενούς που είχε
χειρουργήσει. Λίγους μήνες νωρίτερα, ουρολόγος στο «Αγιος Δημήτριος» καταδικάστηκε για χρηματισμό – είχε δεχθεί φακελάκι για να παρακαμφθεί η σειρά και να χειρουργηθεί γρηγορότερα ασθενής. Σήμερα εργάζεται κανονικά σε άλλο νοσοκομείο.
«Συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβίνου. Της Αμαλίας, που πάλεψε με αξιοπρέπεια, κουράγιο και δύναμη την αρρώστια της. Της Αμαλίας, που όρθωσε τ’ ανάστημά της απέναντι σ’ αυτό που αποκαλούμε “σύστημα” υγείας, καταγγέλλοντας την ασυνειδησία των γιατρών, την ασυδοσία των φαρμακευτικών εταιρειών και την αδιαφορία του κράτους και των υπηρεσιών του», έγραψε στο μπλογκ του ο Allu Fun Marx, προσθέτοντας: «Αν το ποστ αυτό σας θυμίζει κάτι, είναι επειδή το ίδιο ακριβώς κείμενο δημοσιεύεται για τρίτη φορά στο blog αυτό». Τίποτα δεν έχει αλλάξει, ήταν και φέτος η διαπίστωση των μπλόγκερ, που έχουν ακόμη ένα λόγο να μην ξεχνούν την Αμαλία: η υπόθεσή της ήταν εκείνη που πρωτοανέδειξε τη δυναμική του ελληνικού Ιντερνετ, που δημιούργησε αίσθηση κοινότητας στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Ενώ όμως «Το blog της Αμαλίας ζει!» όπως έγραψε στο τουίτερ η Cyberella (σ. σ. fakellaki. blogspot. com), το ίδιο ισχύει και για τους λόγους που το γέννησαν.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα εθνικής εμβέλειας που διεξήγαγε η Ρublic Issue σε δείγμα 6.000 ατόμων, το ποσό που δαπανήθηκε σε «λαδώματα» το 2010 ανέρχεται στα 632 εκατ. ευρώ, με τα νοσοκομεία να βρίσκονται και πάλι στην κορυφή της λίστας των πιο διεφθαρμένων δημοσίων υπηρεσιών.
Από 150 έως 15.000 ευρώ «κοστίζει» μια επέμβαση σε δημόσιο νοσοκομείο στον «τιμοκατάλογο της διαφθοράς» και το φακελάκι ενός γιατρού ξεκινάει από 50 ευρώ και φθάνει τα 1.500 ευρώ. Αντίστοιχα, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υπηρεσιών υγείας το «φακελάκι» για επέμβαση / εγχείρηση κοστολογείται από 250 - 15.000 ευρώ. «Η κρίση έχει επηρεάσει τις τιμές», λένε οι γνωρίζοντες.
«Αυτά που έχω δει δεν περιγράφονται», λέει στην «Κ» γιατρός που σήμερα εργάζεται στο ΕΣΥ, αλλά «θήτευσε» και σε εντατικές ιδιωτικών νοσοκομείων. «Και στα δύο, η διαφθορά είναι διάχυτη. Και στα δύο, όμως, όποιος μιλήσει, παίρνει πόδι ή περνάει “δύσκολα”», προσθέτει με νόημα. «Εφυγα από το ιδιωτικό γιατί δεν άντεχα να βλέπω τους γιατρούς να αντιμετωπίζουν τους ασθενείς σαν πελάτες, αλλά τελικά δεν ξεφεύγεις απ’ αυτή τη νοοτροπία». Οπως λέει, το φακελάκι στο χειρουργείο είναι πια παγιωμένο, ωστόσο, συχνά η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο. «Εχω δει γιατρό να χειρουργεί ασθενή στο πόδι μόνο και μόνο για να του βάλει το προσθετικό από το οποίο παίρνει μίζα».
Οπως έγραφε και η Αμαλία, το σύστημα έχει πολλούς τρόπους να ζητήσει «κάτι τις». Το φρικώδες είναι ότι τα ευκολότερα θύματα αποτελούν οι ασθενείς με καρκίνο. Οι λίστες αναμονής για ακτινοθεραπεία ξεπερνούν τους τρεις μήνες, φουσκώνοντας το «φακελάκι» για γρηγορότερο ραντεβού. Στην Ελλάδα του 2011, οι ογκολόγοι θεωρούνται πρωταθλητές στον χρηματισμό.