Στο Νέο Ψυχικό, στα σύνορα με το Κάτω Χαλάνδρι, βρίσκεται ο κινηματογράφος «Αβάνα», από εκείνους που αντιστέκονται ακόμη στη φθορά του home cinema που κρατάει τους «οργισμένους» Έλληνες πολίτες βιδωμένους στους αγορασμένους από το ΙΚΕΑ καναπέδες, παρέα με τη φονική πεθερά.Εδώ λοιπόν προβάλλεται η ταινία «Ακόμα και η βροχή» που περιγράφει το πώς η κυβέρνηση της Βολιβίας, κατ εντολή της Παγκόσμιας Τράπεζας, ιδιωτικοποίησε το 2000 την παροχή νερού, δημόσιου αγαθού ως τότε.
Οι πολυεθνικές εταιρίες που προσέλαβε να το διαχειρίζονται τριπλασίασαν την τιμή του, με
αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει.
Τα νότια προάστια της Κοτσαμπάμπα-τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Βολιβίας, όπου γυρίστηκε η ταινία- δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι δημιουργήσαν μόνοι τους δεξαμένες που μάζευαν το νερό της βροχής και το φίλτραραν.
Το βολιβιανό κράτος απαγόρεψε την αυθαίρετη συλλογή νερού και δημιούργησε μια αστυνομία νερού που έλεγχε τα σπίτια και γκρέμιζε τις δεξαμενές – μέχρι που οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής και της νομαρχίας και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού. Ο πετυχημένος αυτός αγώνας ονομάζεται απο τους ντόπιους ‘la guerra del agua’ – ο πόλεμος του νερού.
Αυτή τη ταινία παρακολούθησε ο Γιάννης Πρετεντέρης.
Την ώρα που έβγαινε από την αίθουσα κάποιος θερμοκέφαλος φίλος του «νεάντερταλ» Πασόκου Φωτόπουλου, του επιτέθηκε φραστικά:
-Δεν ντρέπεσαι λίγο; Τι θέλεις εσύ εδώ;
Ο Πρετεντέρης απέφευγε να του απαντήσει κάτι που εξαγρίωσε ακόμη τον «συνομιλητή» του:
-Αντί να υπερασπίζεσαι την κρατική περιουσία, ζητάς να ιδιωτικοποιηθεί, είσαι φασίστας!...
Τότε ο Πρετεντέρης του απάντησε:
-Aυτό που κάνεις εσύ δεν είναι φασισμός;
Και επιτάχυνε το βήμα του.
Ξοπίσω του, καθώς απομακρύνονταν από την εστία έντασης, ξαμολύθηκαν κάτι γριές και άρχισαν να του φωνάζουν κουνώντας τα χέρια τους σε άτσαλους αυτοσχεδιασμούς πάνω από τα κεφάλια τους, σαν μοιρολογίστρες στη Μάνη.
Τελικά ο δυστυχής Πρετεντέρης κατάφερε να διαφύγει.
Τα πράγματα έχουν αγριέψει και ο κόσμος ξεσπάει με σύμβουλο την ανέχειά του και φόντο την ανίκανη κυβέρνηση του Μνημονίου.
Μια ανυπόληπτη κυβέρνηση, έρμαιο των νταβατζήδων και της πιο χυδαίας διαπλοκής, η οποία ενώ δεν τολμά να προχωρήσει την υπόθεση της Siemens σε προανακριτική, έρχεται για τα μάτια του κόσμου να «δώσει» τον Τσοχατζόπουλο βορά στις τηλεοπτικές κάμερες και μόνο.
Το πιο καταθλιπτικό στην υπόθεση είναι και η ανυπαρξία αξιωματικής αντιπολίτευσης –κάτι εαρινές χρεοκοπημένες μπαλαρίνες τιτιβίζουν στο Δέλτα της Συγγρού κάτω από το λογότυπο NΔ-SATURN.
Οι πολυεθνικές εταιρίες που προσέλαβε να το διαχειρίζονται τριπλασίασαν την τιμή του, με
αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει.
Τα νότια προάστια της Κοτσαμπάμπα-τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Βολιβίας, όπου γυρίστηκε η ταινία- δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι δημιουργήσαν μόνοι τους δεξαμένες που μάζευαν το νερό της βροχής και το φίλτραραν.
Το βολιβιανό κράτος απαγόρεψε την αυθαίρετη συλλογή νερού και δημιούργησε μια αστυνομία νερού που έλεγχε τα σπίτια και γκρέμιζε τις δεξαμενές – μέχρι που οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής και της νομαρχίας και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού. Ο πετυχημένος αυτός αγώνας ονομάζεται απο τους ντόπιους ‘la guerra del agua’ – ο πόλεμος του νερού.
Αυτή τη ταινία παρακολούθησε ο Γιάννης Πρετεντέρης.
Την ώρα που έβγαινε από την αίθουσα κάποιος θερμοκέφαλος φίλος του «νεάντερταλ» Πασόκου Φωτόπουλου, του επιτέθηκε φραστικά:
-Δεν ντρέπεσαι λίγο; Τι θέλεις εσύ εδώ;
Ο Πρετεντέρης απέφευγε να του απαντήσει κάτι που εξαγρίωσε ακόμη τον «συνομιλητή» του:
-Αντί να υπερασπίζεσαι την κρατική περιουσία, ζητάς να ιδιωτικοποιηθεί, είσαι φασίστας!...
Τότε ο Πρετεντέρης του απάντησε:
-Aυτό που κάνεις εσύ δεν είναι φασισμός;
Και επιτάχυνε το βήμα του.
Ξοπίσω του, καθώς απομακρύνονταν από την εστία έντασης, ξαμολύθηκαν κάτι γριές και άρχισαν να του φωνάζουν κουνώντας τα χέρια τους σε άτσαλους αυτοσχεδιασμούς πάνω από τα κεφάλια τους, σαν μοιρολογίστρες στη Μάνη.
Τελικά ο δυστυχής Πρετεντέρης κατάφερε να διαφύγει.
Τα πράγματα έχουν αγριέψει και ο κόσμος ξεσπάει με σύμβουλο την ανέχειά του και φόντο την ανίκανη κυβέρνηση του Μνημονίου.
Μια ανυπόληπτη κυβέρνηση, έρμαιο των νταβατζήδων και της πιο χυδαίας διαπλοκής, η οποία ενώ δεν τολμά να προχωρήσει την υπόθεση της Siemens σε προανακριτική, έρχεται για τα μάτια του κόσμου να «δώσει» τον Τσοχατζόπουλο βορά στις τηλεοπτικές κάμερες και μόνο.
Το πιο καταθλιπτικό στην υπόθεση είναι και η ανυπαρξία αξιωματικής αντιπολίτευσης –κάτι εαρινές χρεοκοπημένες μπαλαρίνες τιτιβίζουν στο Δέλτα της Συγγρού κάτω από το λογότυπο NΔ-SATURN.