Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Εύγε! Αρχίζει ο συντονισμός... του Kωνσταντινου Zουλα

Εμελλε να το δούμε και αυτό. Nα μαθαίνουμε από το προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο ότι ο πρωθυπουργός μαζί με τον αντιπρόεδρο, κ. Θ. Πάγκαλο, θα αναλάβουν, λέει, τον συντονισμό της κυβέρνησης, συνειδητοποιώντας προφανώς ότι αρκετοί υπουργοί μόνον συντονισμένα δεν εκτελούν τις επιταγές του Μνημονίου. Καθώς ζούμε –την κατά Παπανδρέου– «επανάσταση του αυτονόητου», χρήσιμο είναι να υπομνησθεί σήμερα κάτι μάλλον αυτονόητο για την συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, όχι όμως, ως φαίνεται, και για την κυβέρνηση. Πρόκειται για μια «λεπτομέρεια» που θέσπισε (με νόμο) ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού.
Αν ανατρέξει, λοιπόν, ο κ. Γ. Παπανδρέου στον νόμο 1558/85, μάλλον έκπληκτος θα διαπιστώσει ότι ο συντονισμός του κυβερνητικού έργου που ανέλαβε προχθές με τον κ. Πάγκαλο του... ανήκει από την
πρώτη στιγμή που κατέκτησε την εξουσία. «Οι βασικές αρμοδιότητες του πρωθυπουργού είναι να εξασφαλίζει την ενότητα της κυβερνήσεως, να κατευθύνει τις ενέργειές της, να προσδιορίζει επακριβώς την κυβερνητική πολιτική, να συντονίζει την εφαρμογή της και να επιλύει τις διαφορές ανάμεσα στους υπουργούς», αναφέρει αυτονοήτως ο εν λόγω νόμος.
Ως εκ τούτου, είναι πραγματικά απορίας άξιον που μια κυβέρνηση 14 μηνών εξακολουθεί να αναζητεί τον... διευθυντή της, με υπουργούς της, όπως ο κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης, να χαρακτηρίζουν τον συντονισμό «ζητούμενο κλειδί» για την εκκίνηση της οικονομίας, ωσάν να μη γνωρίζει ποιος είναι ο... κλειδούχος.
Κατά τα λοιπά, ο κ. Παπανδρέου επέπληξε και πάλι τον κ. Κ. Καραμανλή διότι αντί –λέει– όπως ο Ιρλανδός πρωθυπουργός να λάβει μέτρα διάσωσης της οικονομίας και να οδηγήσει μετά τη χώρα σε εκλογές, τού παρέδωσε μια βόμβα. Συγγνώμη για το ερώτημα, αλλά ο κ. Παπανδρέου δεν ζητούσε μετ’ επιτάσεως εκλογές ήδη από τις αρχές του 2008; Εκείνος δεν απειλούσε ότι ούτως ή άλλως θα έριχνε την κυβέρνηση της Ν.Δ. τον Μάρτιο του 2010, αρνούμενος να στηρίξει τον κ. Καρ. Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας; Ή, μήπως έχει ξεχάσει ο κ. Παπανδρέου ότι ο κ. Καραμανλής συνετρίβη στις εκλογές ακριβώς διότι προανήγγειλε την ανάγκη άμεσης λήψης σκληρών μέτρων, τα οποία εκείνος καθυστέρησε, επαναλαμβάνοντας μέχρι πρότινος το λεφτά υπάρχουν;