Και για όσους δεν εννόησαν με τη μία το deep (με την έννοια του ντιμπ) όραμα του Πρωθυπουργού μας για την (πολυαναμενόμενη) ανακοίνωση μιας νέας παραγωγικής στρατηγικής, συμπλήρωσε ο ίδιος (στην ίδια συνέντευξη): «Εχουμε το πιο φημισμένο -και δεν το ξέρει κανείς(!)- rock climbing, την αναρρίχηση σε βράχο, στην Κάλυμνο, που θεωρείται απ' τα καλύτερα στον κόσμο. Και τα Μετέωρα βεβαίως, αλλά και η Κάλυμνος»...
..........................................
Μανούλα, θα-φύγω-με-πίκρα-στα-ξέναααα...
Σε Γενικές Απεργίες κατεβαίνουν οι Ιταλοί και οι Γάλλοι. Επονται οι Αγγλοι. Σε αναστάτωση και αναβρασμό οι Γερμανοί - ξεγελασμένοι όλης της Ευρώπης ενωθείτε!
*****
Στο τέλος του Μεσαίωνα ανακαλύφθηκε η Αμερική, το 1492 μ.Χ. Στην Ελλάδα σήμερα, καθώς και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όχι μόνον επιστρέφουμε στον «εργασιακό Μεσαίωνα», αλλά ανακαλύπτουμε ταυτοχρόνως κι εκ νέου τη σύγχρονη Αμερική - δηλαδή τον εκεί «εργασιακό Μεσαίωνα»! των απολύσεων χωρίς αποζημιώσεις, της ανασφάλιστης εργασίας, του ισχνού ασφαλιστικού συστήματος, της ζούγκλας
των όλο και πιο πολλών κολασμένων, λατίνων, αφροαμερικανών, λευκών, εμιγκρέδων και περιθωριοποιημένων, τον πολυπολιτισμό της αμάθειας, του αναλφαβητισμού, του εγκλήματος και της βίας.
Μπαίνουμε στους σκοτεινούς δρόμους όπου επικρατεί ο ισχυρότερος και επιβιώνει ο υποταγμένος...
Η ιστορία που θα σας πω είναι τόσον αρχαία όσον η πολιτική. Την εποχή που οι άρχοντες έκαναν κουμάντο με υπουργούς προπαγάνδας τα Ιερατεία, άνθιζαν τα μαντεία, οι Σίβυλλες και οι Πυθίες.
Με αμφίσημους χρησμούς πάντα έπεφταν «μέσα», διότι πάντα προέβλεπαν διττά, μονά-ζυγά δικά τους.
Καμμιά φορά, για να ρίξουν στάχτη στα ορθάνοιχτα μάτια των πιστών κι όταν το πράγμα έδειχνε κατά την έκβασιν μάλλον ασφαλές,
έριχναν και καμμιά στρέιτ πρόβλεψη (για να βουλώσουν τα ασεβή στόματα). Ετσι λοιπόν κάποια φορά από κάποια Σίβυλλα ζήτησε κάποιος να πληροφορηθεί τι τον περιμένει αν πάει στον πόλεμο. «Ηξεις αφήξεις, ουκ εν τω πολέμω θνήξεις» του απάντησε ξεκάθαρα ο... Λοξίας Απόλλων μέσω κάποιας από τις ελαφροΐσκιωτες κι απομουρλαμένες Πυθίες του.
Πήγε ο λεβέντης μας στη μάχη, παίρνοντας τον χρησμό τοις μετρητοίς κι έπεσε. Οχι επειδή σκόνταψε, αλλά επειδή τον κατέκοψαν οι ενάντιοι.
Εξαλλοι οι συγγενείς του έσπευσαν στο μαντείο που πλάνεψε τον άνθρωπό τους (τον συγχωρεμένο) και ζήτησαν απ' τους ιερείς εξηγήσεις. Ατάραχοι εκείνοι εξέτασαν το ζήτημα και βεβαίως η αλήθεια ανεδύθη, ως εν συνεχεία απεδείχθη. Οι ιερείς απεφάνθησαν ότι ο μακαρίτης άκουσε τον χρησμό λάθος κατά τα κόμματα! Εξ ου και η μοιραία κατάληξη.
Αν είχε ακούσει σωστά, θα είχε διαπιστώσει ότι ο χρησμός έλεγε: «Ηξεις, αφήξεις ουκ, εν τω πολέμω θνήξεις» ήγουν θα πας, δεν θα γυρίσεις, θα πεθάνεις στον πόλεμο! Σοφόν το σαφές κι ουδόλως ασαφές.
Αναυδοι κατ' αρχήν οι έρμοι οι συγγενείς κι είτα σφόδρα κατηφείς, άρχισαν επιστρέφοντες οίκαδε, ακούγοντας καθ' οδόν πάνω απ' το κεφάλι τους τα χάχανα του Απόλλωνα (φαινόμενον το οποίον επί το κοσμιώτερον περιγράφεται και ως το «γέλιο των θεών»)
Αυτό ακριβώς κάνει τώρα και ο κυρ Λοβέρδος, δηλαδή ο Γιωργάκης και η κυβέρνησή του. Παίζουν με τα κόμματα στις φράσεις του Μνημονίου, στις φράσεις που εκστομίζουν, στις φράσεις των νομοσχεδίων, με «βελτιώσεις» από δω, «αποβελτιώσεις» από κει, ήξεις αφήξεις, αν βάλουν το κόμμα ζερβά πέθανες, αν το βάλουν δεξιά σε σκότωσαν. Μονά - ζυγά δικά τους. Με ευφημισμούς των φόνων και θανατηφόρες πολιτικές πορεύονται πλέον στον μονόδρομό τους προς τα νερά της Στυγός.
Ομως, αυτοί που με ευφημισμούς στραγγαλίζουν τον λαό, χαρακτηρίζοντας κι από πάνω τις διαμαρτυρίες του ύβρεις, έχουν συνήθως κακό τέλος.
....................................
Ο κ. Παπανδρέου απέλυσε 50.000 σταζιέρ κι έκαμε σταζιέρ όλους τους Ελληνες κι εξ αυτών τους νέους ανθυποσταζιέρ...
Πόσο μακρυά νομίζει ότι μπορεί να φθάσει έτσι;
Αναρτήσεις
