Εκτιμώ πως κάτι έχει πάει εξαιρετικά στραβά με την όλη ιστορία των
Μνημονίων. Καταλαβαίνω το άγχος να μην βγούμε από το ευρώ. Αλλά
αυτοσκοπός δεν μπορεί να είναι η εξασφάλιση των δόσεων από τους
δανειστές και η διατήρηση της καλής διάθεσης του κ.
Σόιμπλε. Έχει προκαλέσει πραγματικά πολύ καλές εντυπώσεις η ανάδειξη του
Πρωθυπουργού σε πολιτικό ηγέτη που επιμένει σε θέσεις αψηφώντας κόστος
κι’ αντιδράσεις. Δεν υπάρχει όμως ευδιάκριτος στόχος. Δεν είναι δυνατόν
όλα αυτά, η τόλμη ηγετών και οι θυσίες του κόσμου, να γίνονται ώστε να
εξασφαλισθεί η επόμενη δόση και να πάρει παράταση η αγωνία
για μια ενδεχόμενη χρεωκοπία. Ούτε είναι αξιοπρεπές για μια χώρα, η
προσπάθεια να γίνεται ώστε κουτσά - στραβά να παραμείνουμε στην Ευρώπη
μέχρις ότου κάποια (ποιά;) πράγματα να αλλάξουν, και Ευρώπη κι’ Αμερική
να αποφασίσουν να