Stratfor: Η μπλόφα του Ομπάμα

Ανάλυση του ινστιτούτου γεωπολιτικών και στρατηγικών αναλύσεων Stratfor σχετικά με την κρίση στη Συρία και τις επιλογές και τη στρατηγική του προέδρου Ομπάμα.
«Η μπλόφα του Ομπάμα» τιτλοφορείται η ανάλυση του Τζωρτζ Φρίντμαν, ιδρυτή της ιδιωτικής εταιρείας πληροφοριών και γεωπολιτικών και στρατηγικών αναλύσεων, Stratfor, σχετικά με την κρίση στη Συρία και τη στρατηγική της αμερικανικής κυβέρνησης γύρω από αυτήν.

Η κυρίαρχη θέση γύρω από την επίθεση με χημικά όπλα στη Συρία την προηγούμενη εβδομάδα είναι ότι προήλθε από δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που κάνουν λόγο για ενέργεια των αντικαθεστωτικών, ή και πλαστές φωτογραφίες. Κατά τον Φρίντμαν, αν και οι ΗΠΑ μέχρι τώρα έχουν αποφύγει να εμπλακούν στον εμφύλιο στη Συρία, αυτό δεν σημαίνει πως η Ουάσινγκτον τρέφει συμπάθεια προς τον Άσαντ και το καθεστώς του, σε μεγάλο βαθμό λόγω των

Ποιος ωφελείται από τις επικίνδυνες παλινωδίες Παπανδρέου;

Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κατάσταση όπου κατορθώσαμε να καταστήσουμε την οικονομία, μάλιστα με την πιο ακραία κερδοσκοπική μορφή της, ισχυρότερη της πολιτικής παρέμβασης, δεν μπορούμε να μην αναζητούμε πίσω από τα κίνητρα κάθε απόφασης το που διαχέεται το οικονομικό όφελος. Ποιον ωφελεί στο παγκόσμιο συναλλαγματικό πόλεμο η απονενοημένη  κίνηση Παπανδρέου, να αναδείξει ζήτημα Ευρωπαϊκής πορείας για τη χώρα; Ποιος ισχυροποιείται και ποιος

ΑΓΡΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ στην πλάτη της Ελλάδας!

ΑΓΟΡΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΕ ΚΑΙ ΜΕΡΚΕΛ, ΔΟΛΑΡΙΟ ΚΑΤΑ ΕΥΡΩ
Παίξαμε το παιχνίδι του Ομπάμα και σε ανταμοιβή αναδιάρθρωση τον Οκτώβρη με επιμήκυνση 30 χρόνια
Άγριος πόλεμος διεξάγεται πάνω στο «πτώμα» της Ελλάδας. Από τη μια μεριά τα «θηρία», οι αγορές και οι κερδοσκόποι, και από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση με επικεφαλής τη Γερμανία.
Τα αδηφάγα «θηρία» θέλουν να γίνει τώρα «ελεγχόμενη χρεοκοπία»-αναδιάρθρωση με κούρεμα, για να πληρωθούν τα CDS, τα στοιχήματα που έχουν ποντάρει στην πτώχευση της Ελλάδας και τα υπολογίζουν σε πάρα πολλά! Η

Ο διάλογος του ενός, του Παντελη Μπουκαλα.

Αν έσπασε το ρεκόρ του Φιντέλ Κάστρο ο Αμερικανός γερουσιαστής Μπέρναρντ Σάντερς, ο μοναδικός στην πατρίδα του που αυτοπροσδιορίζεται ως σοσιαλιστής, δεν το ξέρω. Μίλησε πάντως στη Γερουσία επί οχτώμισι συναπτές ώρες, υιοθετώντας μια τεχνική κωλυσιεργίας που την προβλέπει η αμερικανική πολιτική παράδοση. Ο στόχος του δεν ήταν μαξιμαλιστικός. Ηξερε ότι δεν θα κατόρθωνε να ματαιώσει μόνος του ή μαζί με τους λιγοστούς Δημοκρατικούς αντιρρησίες την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τις γενναιόδωρες φοροαπαλλαγές των πλουσίων, διά του οποίου η πολιτική Τζορτζ Μπους συνεχίζεται διά χειρός Μπαράκ Ομπάμα. Προσπάθησε, λοιπόν, να καθυστερήσει λίγο το μοιραίο, όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, όπου οι αδύναμες ομάδες κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πετύχουν ό,τι δεν μπορούν να καταφέρουν με τα πόδια τους, μια τιμητική ισοπαλία ας πούμε.
Τέτοια παράδοση χρονοκαθυστέρησης δεν υπάρχει στην Ελλάδα, ενώ αντίθετα υπάρχει πληθώρα σοσιαλιστών, και δη κυβερνώντων.

Ευφυείς και ηλίθιοι, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

«Οι ηλίθιοι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Οι ευφυείς μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων»
Καγκελάριος Βίσμαρκ
Παρακολούθησα πρόσφατα στην τηλεόραση του BBC μιά συζήτηση ανάμεσα σε αμερικανούς γερουσιαστές και των δύο μεγάλων κομμάτων με θέμα τις εκλογές της Τρίτης 2 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Ηταν αποκαλυπτικό πως και τα δύο κόμματα επιμένουν σε μιά πολιτική δραστικής μείωσης των φόρων. Και οι δύο συνομιλητές συμφώνησαν πως σε μιά οικονομία που κλονίζεται είναι εγκληματική κίνηση η όποια αύξηση της φορολογίας. Διότι έτσι νεκρώνεται η αγορά, απονευρώνεται η κατανάλωση και πεθαίνει το λιανικό εμπόριο. Μαζί με όλα αυτά οι μεγάλοι φόροι γονατίζουν τις σοβαρές επιχειρήσεις και οδηγούν την οικονομία γενικότερα σε αδιέξοδα. Και τα δύο μεγάλα αμερικανικά κόμματα συμφωνούν πως κάθε σκέψη για φόρους σε σχέση με την μελλοντική πορεία της οικονομίας θα ήταν καταστροφική. Η κάθε πλευρά βέβαια βλέπει διαφορετικά την ανάπτυξη και την χρησιμοποίηση των εσόδων του προυπολογισμού. Δεν διαφωνούν όμως πως οι καινούργιοι φόροι αποτελούν την χαριστική βολή για μιά οικονομία σε κρίση.
Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε πως…

Που οδηγείται η Κεντροδεξιά, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

«Η κυβέρνηση ακολουθεί μιά πολιτική νεοφιλελεύθερου σοσιαλισμού»
Αντώνης Σαμαράς, Πρόεδρος Νέας Δημοκρατίας

Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει προκαλέσει συγχύσεις και σοβαρότατες πολιτικές ανακατατάξεις. Αρχίζοντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου η συντηρητική κυβέρνηση Μπούς αναγκάσθηκε, κάτω από την πίεση της «πολιτικά ορθής» αντίδρασης τραπεζιτών και λογής οικονομολόγων, να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη των δημοσίων ταμείων και να χρηματοδοτήσει πολλούς κλυδωνιζόμενους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς. Η απειλη ήταν η ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας. Παρά την σθεναρή αντίδραση πάνω απο εκατό μελών του Κογκρέσσου και δεκάδων αναγνωρισμένων οικονομολόγων (ανάμεσά τους και τρείς βραβευμένοι με Νόμπελ) το κράτος εγκατέλειψε τις αγορές κι’ αναμίχθηκε ολοκληρωτικά στην οικονομία. Είχα τότε γράψει πως ο νεοφιλελευθερισμός είχε τελειώσει. Και πως τα συνακόλουθα αδιέξοδα της αμερικανικής οικονομίας θα οφείλονταν αποκλειστικά και μόνο στην ανάμιξη του κράτους στις αγορές.

Χρειάσθηκε να περάσουν δύο περίπου χρόνια και να...