I love Μαρινάκης, της Ρέας Βιτάλη.

Μα είναι η απόλυτη απεικόνιση του πείσματος, αν το καλοσκεφτείς…Κάτι λουλούδια που ξεφυτρώνουν μέσα στην άμμο. Άσπρα κρινάκια. Ή κάποια άλλα που σκάνε κεφαλάκι μέσα από βράχια ή ανάμεσα σε πέτρινους τοίχους ασβεστωμένους… Αφιλόξενες στην πρώτη ματιά επιφάνειες ... Κι όμως! Κάποιοι οργανισμοί θα βρουν τρόπο ν΄ανθίσουν! Ξέρει η ζωή καλύτερα…

Δεν έχω σχέση με το ποδόσφαιρο. Είμαι Ολυμπιακός γιατί είναι η ομάδα αυτών που αγαπώ. Αλλά τα τελευταία χρόνια παρακολουθούσα με θλίψη κι απορία τη λύσσα πλουσίων και λαμογιών (οι προθέσεις των τελευταίων είναι βέβαια πιο ευκολονόητες)  ν΄αποκτούν ομάδα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, άτυπη μαγνητική τομογραφία της εγκεφαλικής κατάστασης του ανθρώπου και δη του ανδρός, απορούσα για την αμορφωσιά, την έπαρση, το «ανυποψίαστο», τη