Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Έχουμε χάσει τη μπάλα... του Αιμ. Νεγκή

Αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο παίρνω απο τις πρόσφατες δηλώσεις του Μάκη Βοριδη για διορθωτικές παρεμβάσεις σε δυο καίρια ζητήματα: την τιμολόγηση των φαρμάκων και την προσέλκυση επενδύσεων για κλινικές μελετες. Η αλήθεια ειναι οτι τα τελευταία 3 χρονια έχουμε χάσει τη μπάλα με το ράβε ξήλωνε στο θεσμικό πλαίσιο της υγείας...
Μα θα μου πει κάποιος: είναι επόμενο να έχουμε αρκετές παρεμβάσεις αφού ουδέποτε είχαμε καποια στοιχειώδη έστω μέτρα ελέγχου των δαπανών υγείας. Ετσι είχαμε το πάρτι της υγείας. Εύλογο το επιχείρημα.
Όμως εδώ δεν μιλάμε για παρεμβάσεις, αλλά για βομβαρδισμό με υπουργικές αποφάσεις και νομοσχέδια σκούπα. Για να μην μιλήσω για τις εγκυκλίους γενικών γραμματέων, διοικητών ΥΠΕ, προέδρων οργανισμών οπως ΕΟΦ, ΕΠΥ και πάει λέγοντας.
Ειρήσθω εν παρόδω, αυτή την περίοδο, το επιτελείο του Μάκη Βοριδη, ετοιμάζει άλλο ένα πολυνομοσχέδιο για την υγεία. Σχεδόν στο σύνολο του τροποποιεί ή συμπληρώνει ήδη υπάρχουσα νομοθεσία, που σε αρκετές περιπτώσεις ψηφίστηκε μεσα στα τελευταία 4-5 χρονια.

Ας έλθω σε ενα απο τα θεματα που άνοιξε ο ίδιος ο υπουργός υγείας με τις δηλώσεις του: την τιμολόγηση των Φαρμακων. Μιλάμε για τον ορισμό της Βαβυλώνας. Έρχονται φορές που σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Οι σχετικές ρυθμίσεις εχουν τροποποιηθεί σημαντικά τουλάχιστον πέντε φορές απο το 2010, ενώ οι λεγόμενες αγορανομικές, που εξειδικεύουν τον τροπο τιμολόγησης, βρίθουν υποκατηγοριών και υποσημειώσεων – συχνά αντιφατικών και πάντα εμβαλωματικων.

Και όμως, πρακτικά, η νομοθεσία της τιμολόγησης των Φαρμακων θα μπορούσε να ειναι μόλις μια πρόταση: οι τιμες όλων των Φαρμακων στην Ελλαδα ειναι ο μέσος όρος των χαμηλότερων τιμων στην Ευρώπη. Ο κρίσιμος όρος στην προηγούμενη διατύπωση ειναι η λέξη «όλων».

Σήμερα, αυτο ισχύει μονο για τα φάρμακα που ειναι σε καθεστώς προστασίας και πρόκειται στην πλειοψηφία τους για προϊόντα των διεθνών φαρμακοβιομηχανιών. Δεν ισχύει για τα φάρμακα που εχουν χάσει την πατέντα τους και φυσικά για τα γενοσημα (αντίγραφα) φάρμακα, που αφορούν τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Είναι προφανές ότι η πρόταση που προανέφερα δεν συμφέρει πολλούς. Τόσο ελληνικές όσο και ξένες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν αντίστοιχα γενόσημα και εκτός πατέντας προϊόντα. Η αλήθεια ειναι οτι πολλα απο αυτά τα προϊόντα στην Ελλαδα εχουν υψηλότερη τιμη απο οτι σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Με βάση οσα ισχύουν διεθνώς η τρόικα έχει πιέσει την ελληνική κυβερνηση αφενός να μειώσει τις τιμες των γενοσήμων και αφετέρου να υπάρξουν κίνητρα για τη συνταγογράφηση τους. Π.χ. η ρύθμιση για τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία τέτοιο σκοπό έχει.

Η πράξη έχει δείξει οτι συχνά δεν φταίει η υφιστάμενη νομοθεσία. Αλλα η μη εφαρμογή της ή και ο τρόπος εφαρμογής της. Δεν ειναι τυχαίο οτι οι περισσότερες φαρμακοβιομηχανίες διαμαρτύρονται εδώ και δυο χρονια για λαθη στην τιμολόγηση των Φαρμακων, που δεν οφείλονται στη νομοθεσία αλλα στον τροπο εφαρμογής της.

Ας έλθω στο θέμα των Κλινικων μελετών. Ο γράφων έχει αναδείξει το θέμα πολλές φορές εδώ και χρονια. Η EthosMedia έχει οργανώσει τα τελευταία 2 χρόνια ετήσιο συνέδριο για το θέμα ώστε να αναδείξει ότι η κλινική έρευνα μπορεί να εξελιχθεί σε μοχλό υγιούς ανάπτυξης για τη χώρα. Κάποιοι λενε οτι ειναι ρεαλιστικό να προσελκύσουμε σε ετήσια βάση ξένες επενδύσεις ύψους έως και 400 εκατ. ευρω.

Το Φλεβάρη του 2013, ο Μαριος Σαλμας είχε περάσει υπουργική απόφαση για το θέμα, που είχε ως στόχο να περιορίσει τη γραφειοκρατία και να επιταχύνει τις διαδικασίες. Η ρύθμιση δεν ήταν τέλεια. Είχε όμως αρκετά θετικά σημεία.Το μείζον πρόβλημα λοιπόν της απόφασης ειναι οτι δεν εφαρμόστηκε. Λάβετε υπόψη σας επισης οτι απο τότε μέχρι σήμερα εχουν αλλάξει τρεις υπουργοί υγείας...

Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε τις διορθωτικές κινήσεις που ετοιμάζει ο Μακης Βοριδης για το θέμα. Δεν χρειάζεται βέβαια να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Υπαρχουν καλές πρακτικές που εφαρμόζονται σε αλλες χώρες και μπορούμε να παραδειγματιστούμε.

Το ζητούμενο ειναι άλλο: να αλλάξουμε νοοτροπία για το ζήτημα. Διότι οι διαδικασίες μπλοκάρονται απο στελέχη στην ιεραρχία του ΕΣΥ, που εχουν άγνοια, δογματισμούς ή προκατάληψη για την κλινική έρευνα. Και φυσικά, όποιες ρυθμίσεις και αν κάνουμε, να φροντίσουμε να τις εφαρμόσουμε...