Στο σκαμνί καθίζει η Κομισιόν την Ελλάδα για το ωράριο των γιατρών

Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσφεύγει κατά της Ελλάδας η Κομισιόν για το ωράριο των ιατρών.

Παραβιάστηκαν βασικές πρόνοιες της σχετικής κοινοτικής οδηγίας.

Με την προσφυγή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά από το Ευρωδικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα παραβίασε βασικές πρόνοιες της σχετικής κοινοτικής οδηγίας και ειδικότερα ότι:

* Δεν έχει προβλέψει ή/και δεν έχει εφαρμόσει ανώτατο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας που να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες.

* Δεν έχει εξασφαλίσει ελάχιστο ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο ανάπαυσης ούτε αντισταθμιστική περίοδο ανάπαυσης που να διαδέχεται άμεσα το χρόνο εργασίας.

Η κοινοτική οδηγία 2003/88/ΕΚ καθορίζει τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας όσον αφορά την οργάνωση του χρόνου εργασίας, ενώ παρεκκλίσεις είναι δυνατόν να επιτρέπονται στην περίπτωση ασκούμενων γιατρών.

Η Ελλάδα μετέφερε την οδηγία στο εθνικό δίκαιο, και για τους ιατρούς που απασχολούνται σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας, με το προεδρικό διάταγμα 88/1999. Στη συνέχεια, μετέφερε την οδηγία όσον αφορά τους ασκούμενους ιατρούς, με το προεδρικό διάταγμα 76/2005.

Το προεδρικό διάταγμα 88/1999 προβλέπει, σύμφωνα με την οδηγία, ότι η μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών, δεν μπορεί να υπερβαίνει, ανά περίοδο το πολύ τεσσάρων μηνών τις σαράντα οκτώ (48) ώρες κατά μέσο όρο.

Το προεδρικό διάταγμα 76/2005 προβλέπει ότι, κατά μέσο όρο, ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας των ασκούμενων (ειδικευόμενων) ιατρών στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας, ανά περίοδο έξι μηνών, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 52 ώρες κατά μέσο όρο, για την περίοδο από 1η Αυγούστου 2009 έως 31η Ιουλίου 2012. Το όριο αυτό υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα από την οδηγία.

Ωστόσο,σύμφωνα με την Κομισιόν, η εφαρμογή των δύο αυτών διατάξεων στους ιατρούς ή στους ασκούμενους ιατρούς στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας ανεστάλη με μία σειρά εθνικών μέτρων.

Εξάλλου, από τις καταγγελίες που υπέβαλαν στην Επιτροπή δέκα διαφορετικές ενώσεις ελλήνων ιατρών προκύπτει ότι οι εργαζόμενοι αυτοί υποχρεώνονταν βάσει της εθνικής νομοθεσίας, αλλά και στην πράξη, να εργάζονται κατά μέσο όρο εβδομαδιαίως από 60 έως 72 ώρες (μισθωτοί ιατροί) και από 71 έως 93 ώρες (ασκούμενοι ιατροί). 

Υποχρεώνονταν επίσης σε τακτική βάση να εργάζονται έως και 32 ώρες χωρίς διακοπή στον χώρο εργασίας και να μην πραγματοποιούν τις ελάχιστες ημερήσιες και εβδομαδιαίες περιόδους ανάπαυσης, χωρίς ισοδύναμες περιόδους αντισταθμιστικής ανάπαυσης.