Δεν είναι μόνο η διάλυση της δημόσιας υγείας, δεν είναι μόνο η θλίψη
για τις μνημονιακές πολιτικές. Ούτε μόνο τα φακελάκια. Στα ελληνικά
νοσοκομεία υπάρχουν άνθρωποι που κρατούν σε υψηλό επίπεδο και το
λειτούργημά τους και την προσφορά προς τον άνθρωπο, όταν εκείνος έχει
την ανάγκη τους. Κι αυτοί είναι τελικά που κρατούν ένα σύστημα ζωντανό,
γιατί οι πολιτικές που εφαρμόζονται το θέλουν
νεκρό…
Ξημέρωμα Τρίτης 22 Οκτωβρίου. Από το Βενιζέλειο μεταφέρεται επειγόντως με ασθενοφόρο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου ασθενής με ρήξη ανευρύσματος. Η ζωή του κινδυνεύει κάθε στιγμή. Στο Πανεπιστημιακό δεν υπάρχει εφημερία, όμως μέσα σε ελάχιστο χρόνο οι γιατροί της Αγγειοχειρουργικής Κλινικής, ο καθηγητής Κώστας και οι συνεργάτες του, κινητοποιούνται και στήνουν το χειρουργείο, για μια υπόθεση που μπορεί και να φαίνεται χαμένη. Θα μπορούσαν να περιμένουν μερικές ώρες, να αρχίσει η εφημερία του ΠΑΓΝΗ και να γίνει το χειρουργείο. Όμως το πιο πιθανό είναι ο άνθρωπος να μην τα κατάφερνε μέχρι τότε… Έτσι εκείνοι αποφασίζουν να έλθουν από τα σπίτια τους και να δώσουν τη μάχη. Και τη δίνουν επιτυχημένα. Το χειρουργείο ξεκινά λίγο πριν τις 4 τα ξημερώματα – ξανασημειώνουμε, σε μέρα μη εφημερίας- και τελειώνει 5 ώρες αργότερα. Θα χρειαστεί και δεύτερη επέμβαση, λίγες ώρες αργότερα. Η μάχη που δίνουν οι γιατροί, ως Άνθρωποι και ως Επιστήμονες, είναι επιτυχημένη.
Σήμερα, 15 ημέρες μετά, ο ασθενής είναι πλέον σπίτι του και αναρρώνει. Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Αν οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό, όλοι οι άνθρωποι που έσπευσαν, δρούσαν όπως θέλουν η κυβέρνηση, ο Άδωνης, τα μνημόνια και η τρόικα. να λειτουργεί το δημόσιο σύστημα υγείας…
Ο Αντώνης Ανδρικάκης, ο άνθρωπος που σήμερα είναι στη ζωή επειδή κάποιοι Άνθρωποι δεν λογάριασαν κούραση, κόπο, εφημερία, απευθύνει ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους τους.
νεκρό…
Ξημέρωμα Τρίτης 22 Οκτωβρίου. Από το Βενιζέλειο μεταφέρεται επειγόντως με ασθενοφόρο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου ασθενής με ρήξη ανευρύσματος. Η ζωή του κινδυνεύει κάθε στιγμή. Στο Πανεπιστημιακό δεν υπάρχει εφημερία, όμως μέσα σε ελάχιστο χρόνο οι γιατροί της Αγγειοχειρουργικής Κλινικής, ο καθηγητής Κώστας και οι συνεργάτες του, κινητοποιούνται και στήνουν το χειρουργείο, για μια υπόθεση που μπορεί και να φαίνεται χαμένη. Θα μπορούσαν να περιμένουν μερικές ώρες, να αρχίσει η εφημερία του ΠΑΓΝΗ και να γίνει το χειρουργείο. Όμως το πιο πιθανό είναι ο άνθρωπος να μην τα κατάφερνε μέχρι τότε… Έτσι εκείνοι αποφασίζουν να έλθουν από τα σπίτια τους και να δώσουν τη μάχη. Και τη δίνουν επιτυχημένα. Το χειρουργείο ξεκινά λίγο πριν τις 4 τα ξημερώματα – ξανασημειώνουμε, σε μέρα μη εφημερίας- και τελειώνει 5 ώρες αργότερα. Θα χρειαστεί και δεύτερη επέμβαση, λίγες ώρες αργότερα. Η μάχη που δίνουν οι γιατροί, ως Άνθρωποι και ως Επιστήμονες, είναι επιτυχημένη.
Σήμερα, 15 ημέρες μετά, ο ασθενής είναι πλέον σπίτι του και αναρρώνει. Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Αν οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό, όλοι οι άνθρωποι που έσπευσαν, δρούσαν όπως θέλουν η κυβέρνηση, ο Άδωνης, τα μνημόνια και η τρόικα. να λειτουργεί το δημόσιο σύστημα υγείας…
Ο Αντώνης Ανδρικάκης, ο άνθρωπος που σήμερα είναι στη ζωή επειδή κάποιοι Άνθρωποι δεν λογάριασαν κούραση, κόπο, εφημερία, απευθύνει ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους τους.