Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Το μαρτύριο της σταγόνας και η κρυφή ατζέντα του Eurogroup για την Αθήνα...του Γ.Αγγέλη


Δεν ήταν έκπληξη η νέα αναβολή απόφασης στο χθεσινό Eurogroup για την επόμενη Τετάρτη.
Στην “γλώσσα” των κοινοτικών διαδικασιών, η σύγκλιση του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομικών ισοδυναμεί με προηγούμενη ολοκληρωμένη “συμφωνία” για το τι ακριβώς θα αποφασισθεί. Χωρίς αυτή την συμφωνία δεν συγκαλείται. Έτσι έγινε και χθες.
Η συμφωνία υπάρχει και έχει να κάνει όχι τόσο με την ενημέρωση για τις προθέσεις των αρχηγών των κομμάτων από τον κ. Βενιζέλο και το πακέτο της τρόικας ή ακόμα και με την περιβόητη
εκκρεμότητα των 325 εκατ. ευρώ.
Άλλωστε γι΄ αυτά είχαν ενημερωθεί οι υπουργοί και οι κυβερνήσεις τους από τον κ. Παπαδήμο ήδη ένα 24ωρο νωρίτερα.
Η αναβολή έχει να κάνει με την διπλή πίεση προς την Βουλή αλλά και τις ηγεσίες των ελληνικών κομμάτων για την “επίτευξη όρων που θα διασφαλίζουν την πολιτική σταθερότητα και την εφαρμογή της συμφωνίας…” όπως διευκρίνισε αρμόδιος κοινοτικός παράγοντας χθες βράδυ, όταν το Capital.gr χρειάσθηκε να διερευνήσει τους λόγους της σκληρής αντιμετώπισης της Αθήνας στην EWG που είχε προηγηθεί της συνάντησης του Eurogroup.
H “μετάφραση” των δύο όρων, της “πολιτικής σταθερότητας” και της “εφαρμογής της συμφωνίας” παρ΄ ότι σε πρώτη ανάγνωση δείχνουν να αναφέρονται σε προφανή στοιχεία, δηλαδή την σταθερότητα της κυβέρνησης και την βεβαιότητα ότι θα εφαρμόσει τα μέτρα αυτά, εν τούτοις έχουν και μία δεύτερη ανάγνωση η οποία συνδέεται με την ευρύτερη ατζέντα του Βερολίνου που φαίνεται να υποστηρίζεται από την “ομάδα των τεσσάρων” (Γερμανία/ Λουξεμβούργο/ Φιλανδία/ Ολλανδία).
Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους στις Βρυξέλλες πρόκειται να ασκηθούν – αν δεν ασκούνται ήδη – πιέσεις για την διαμόρφωση των “όρων πολιτικής σταθερότητας” αφού ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του PSI και της νέας δανειακής σύμβασης… με δόσεις. Δηλαδή την σταδιακή απόδοση των πόρων του νέου δανείου σε συνάρτηση με την σταδιακή εφαρμογή των μέτρων. Αυτό το μαρτύριο της σταγόνας μπορεί να κρατήσει μέχρι τον Ιούνιο οπότε κατά την τρόικα θα πρέπει να έχει δρομολογηθεί το συνολικό πακέτο των μέτρων.
Η πολιτική αυτή συνδέεται άλλωστε με τα “συμπληρωματικά” μέτρα που φέρνει το νέο διακυβερνητικό σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα εισάγει θεσμούς επιτήρησης σε εθνικό επίπεδο που ελάχιστα διαφέρουν από τα μέτρα εποπτείας που πρόσφατα ακούσθηκαν – και απορρίφθηκαν – για την Ελλάδα!
Η “τακτική” αυτή του Βερολίνου κυρίως στοχεύει στο να κρατά τον έλεγχο των πραγμάτων στην Αθήνα με τρόπο που να γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτή η ανάγκη “πολιτικής σταθερότητας” και… αποφυγής πολιτικών αναταράξεων μέσα από εκλογικές διαδικασίες που θα μπορούσαν, κατά την “ομάδα των τεσσάρων” να ανατρέψει τις συμφωνίες που δρομολογούνται τώρα…
Στις Βρυξέλλες διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν την τακτική αυτή ως “εξαιρετικά επικίνδυνη” καθώς μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην Ελλάδα οι οποίες δύσκολα θα μπορούν να περιορισθούν από το να επηρεάσουν ολόκληρη την Ευρωζώνη.