Οι ασθενείς θέλουν να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στους ιατρικούς τους φακέλους και επίσης διεκδικούν το δικαίωμα να επιτρέπουν και σε άλλους να έχουν πρόσβαση στις ιατρικές πληροφορίες που τους αφορούν, δείχνουν δύο αμερικανικές μελέτες.Μάλιστα οι υπέρμαχοι της ελεύθερης πρόσβασης στα ιατρικά αρχεία, υποστηρίζουν ότι δεν είναι απλώς δικαίωμα των ασθενών, αλλά και μια κίνηση που θα συντελέσει στην ενίσχυση της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας υγείας.
«Πιστεύουμε ότι υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι η ενεργή συμμετοχή των ασθενών στην φροντίδα τους, βελτιώνει όντως τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας», εξηγεί ο Δρ Κέννεθ Σάιν, εκτελεστικός αντι-πρύτανης για θέματα υγείας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και συντάκτης συνοδευτικού άρθρου των δυο μελετών που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Annals of Internal Medicine.
«Οι ασθενείς δεν είχαν πάντα εύκολη πρόσβαση στους ιατρικούς τους φακέλους, ειδικά στις σημειώσεις των γιατρών κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης. Οι γιατροί θεωρούν ότι αυτές οι σημειώσεις τους ανήκουν», εξηγεί ένας από τους συντάκτες ο Δρ Τομ Ντελμπανκο από το Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.
Όμως, «όλο και περισσότερα συστήματα υγείας καθιστούν ευκολότερη την πρόσβαση των ασθενών στις ιατρικές συνταγές, τα εργαστηριακά αποτελέσματα και σε σπάνιες περιπτώσεις, στις σημειώσεις των θεραπόντων γιατρών. Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι ολόκληρος ο κόσμος πλέον είναι πιο προσβάσιμος, ενώ και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές διευκολύνουν την κατάσταση», προσθέτει ο Δρ Ντελμπανκο.
Ο ερευνητής και οι συνεργάτες του είναι δημιουργοί του OpenNotes, ενός συστήματος που δίνει στους ασθενείς online πρόσβαση σε μια πύλη πληροφοριών όπου μπορούν να δουν τις σημειώσεις του προσωπικού τους γιατρού, μετά από κάθε επίσκεψη.
Στην μελέτη που εκπόνησαν συμμετείχαν περισσότεροι από 37.000 ασθενείς και πάνω από 170 γιατροί της Πρωτοβάθμιας Υγείας, όπου αναλύθηκαν οι εντυπώσεις τους από τη χρήση του OpenNotes.
Γιατροί και ασθενείς προέρχονταν από το Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess στη Βοστόνη, το Σύστημα Υγείας Geisinger στην Πενσυλβάνια και το Ιατρικό Κέντρο Harborview στο Σιάτλ.
Τα δύο πρώτα νοσηλευτικά ιδρύματα προσέφεραν ήδη online πρόσβαση στα ιατρικά αρχεία, αλλά όχι στις σημειώσεις των γιατρών. Το έκαναν στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο OpenNotes.
Το 63% των γιατρών που προσέγγισαν οι ερευνητές, αποφάσισε να μην συμμετάσχει στο OpenNotes. Οι τέσσερις στους πέντε πίστευαν ότι θα τους κόστιζε σε χρόνο να έπρεπε να απαντήσουν σε ερωτήσεις ασθενών και η πλειοψηφία πίστευε ότι η πρόσβαση άλλων στις σημειώσεις τους, θα τους εξωθούσε σε λογοκρισία.
Οι γιατροί όμως που τελικά συμμετείχαν στο πρόγραμμα OpenNotes είχαν πιο αισιόδοξη οπτική και οι περισσότεροι πίστευαν ότι οι ασθενείς θα ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι από την φροντίδα που λάμβαναν. Μάλιστα ένας αξιόλογος αριθμός γιατρών δήλωσε ότι η φροντίδα υγείας θα γινόταν ασφαλέστερη.
Οι ασθενείς απ’ την πλευρά τους ήταν πιο ενθουσιώδεις με το OpenNotes, ανεξαρτήτως συμμετοχής ή όχι, με το 90% αυτών να ανταποκρίνεται τελικά θετικά.
Στο σύστημα υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας, οι ασθενείς έχουν ηλεκτρονική πρόσβαση στους ιατρικούς τους φακέλους, αλλά τα αποτελέσματα των δεικτών για καρκίνο, «κλειδώνονται» για επτά ημέρες ώστε να διασφαλιστεί ότι οι γιατροί έχουν την ευκαιρία να τα παρουσιάσουν συνοδεία επαρκών εξηγήσεων.
Στην μελέτη του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess, το 35% των ασθενών ανησυχούσε για την μυστικότητα, αλλά το 22% δήλωσε ότι ενδιαφερόταν να μοιραστεί τις σημειώσεις του θεράποντος γιατρού με κάποιο μέλος της οικογένειας του, ένα άλλο γιατρό ή άλλον επαγγελματία υγείας.
Στην δεύτερη μελέτη που επίσης δημοσιεύθηκε στο Annals of Internal Medicine, εξετάστηκε το σύστημα My HealtheVet των Ιατρικών Κέντρων Βετεράνων, που επιτρέπει στους ασθενείς να δουν ιατρικές πληροφορίες που τους αφορούν, όπως τις ιατρικές συνταγές φαρμάκων.
Οι επιστήμονες ρώτησαν περισσότερους από 18.000 χρήστες του My HealtheVet με ποιον θα μοιράζονταν τον ιατρικό τους φάκελο και ποιες πληροφορίες θα δημοσιοποιούσαν σε κάποιον τρίτο. Τέσσερις στους πέντε θέλησε να προσδιορίσει το άτομο στο οποίο θα έδινε πρόσβαση στον ιατρικό του φάκελο, κυρίως τον/την σύζυγο.
«Η μελέτη δείχνει ότι τα συστήματα υγείας πρέπει να δημιουργούν Online αρχεία που θα επιτρέπουν στους ασθενείς να έχουν πρόσβαση και να διαχειρίζονται τις πληροφορίες των ιατρικών τους φακέλων με άλλους επαγγελματίες υγείας», εξηγεί η Δρ Ντόνα Ζουλμαν από το Σύστημα Φροντίδας Υγείας VA Palo Alto.
Η ερευνήτρια υποστηρίζει ότι η πρόσβαση βοηθά τα μέλη της οικογένειας του ασθενή και ειδικά όσους βρίσκονται μακριά ή δεν μπορούν να συμμετέχουν στις επισκέψεις του ασθενή στον γιατρό, να συμμετέχουν στην φροντίδα.
Αναρτήσεις
