Μια πραγματικά πρωτότυπη μελέτη είδε το φως της δημοσιότητας πρόσφατα, στο επίσημο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, το European Heart Journal.
Ερευνητές από την Ολλανδία, των Πανεπιστημίων της Ουτρέχτης και του Αμστερνταμ, μελέτησαν στοιχεία από γυναίκες που έζησαν στην περίοδο της πείνας στα δύσκολα χρόνια 1944-45, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι γυναίκες, που τότε ήταν ηλικίας 10-17 ετών, μελετήθηκαν μέχρι το 2007. Εκείνες που τα χρόνια αυτά, λόγω της πείνας,
ζούσαν με τροφή 400-800 θερμίδων την ημέρα, παρουσίασαν καρδιακές παθήσεις σε ποσοστό κατά 27% υψηλότερο από εκείνες που είχαν ικανοποιητική, φυσιολογική διατροφή.
Αυτή πράγματι είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η διατροφή της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας επηρεάζει μελλοντικά την καρδιακή λειτουργία.
Η μελέτη αυτή δείχνει ότι η σωστή υγιεινή διατροφή είναι αυτή που χαρίζει στο μέλλον μια φυσιολογική καρδιακή λειτουργία. Κι αυτό γιατί από άλλες μεγάλες μελέτες έχει αποδειχθεί ότι και η υπερσίτιση, με επακόλουθο την παχυσαρκία της παιδικής ηλικίας, αποτελεί και αυτή έναν άλλο αρνητικό παράγοντα, ο οποίος προδιαθέτει για σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση και στεφανιαία νόσο κατά την ενηλικίωση.
Στο περιοδικό Lancet σχετικά πρόσφατα δημοσιεύτηκε μια σειρά εργασιών που παροτρύνουν να αναληφθεί μια παγκόσμια εκστρατεία που θα έχει ως στόχο την καταπολέμηση της παχυσαρκίας.
Είναι πραγματικά περίεργο, ωστόσο είναι αληθινό, ότι πολλές υπό ανάπτυξη χώρες αντιμετωπίζουν παράλληλα τα προβλήματα της ασιτίας και της παχυσαρκίας στον ίδιο τους τον πληθυσμό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αποκαλεί το πρόβλημα αυτό «διπλό φορτίο» της ίδιας πάθησης. Ομως, ο ίδιος Οργανισμός συμπληρώνει ότι το 65% του πληθυσμού του πλανήτη μας ζει στις χώρες όπου η παχυσαρκία σκοτώνει περισσότερους από όσους ο υποσιτισμός και η πείνα στις υπό ανάπτυξη χώρες.
Βασικοί παράγοντες στην αύξηση της παγκόσμιας παχυσαρκίας θεωρούνται η αύξηση του πληθυσμού στις πόλεις, που απομάκρυνε τους ανθρώπους από τη χειρωνακτική εργασία, η χρήση του αυτοκινήτου και γενικότερα των μεταφορικών μέσων, ακόμη και για τις πιο μικρές μετακινήσεις, η απουσία προγραμματισμένης άσκησης σε συνδυασμό με ανθυγιεινή διατροφή, κυρίως από τα fast foods.
Χαρακτηριστικό της επίδρασης της ακινησίας είναι μια τελευταία μελέτη, η οποία υποστηρίζει ότι η καθημερινή παρακολούθηση για 6 ώρες τηλεόρασης αφαιρεί από το προσδόκιμο επιβίωσης 5 χρόνια. Βέβαια, με όλα αυτά δεν υποβαθμίζεται καθόλου η επίδραση των γονιδίων επί της παχυσαρκίας. Οι γονιδιακές διαταραχές ασφαλώς αφορούν ορισμένες περιπτώσεις, όμως δεν αφορούν την παγκόσμια επιδημία της παχυσαρκίας.
Είναι κατά συνέπεια αναμφισβήτητο ότι τόσο ο υποσιτισμός και η ασιτία όσο και ο ευδαιμονισμός και η παχυσαρκία οδηγούν στο ίδιο καταστροφικό αποτέλεσμα.
Σήμερα ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη ζωή του πολιτισμένου κόσμου δεν βρίσκεται στις μεταδοτικές παθήσεις, αλλά στις μη μεταδιδόμενες. Η ελονοσία, η φυματίωση, το AIDS σκοτώνουν κυρίως στις χώρες της Αφρικής ή της Ασίας. Στον δυτικό κόσμο σκοτώνουν η παχυσαρκία, η υπέρταση, τα εγκεφαλικά και το έμφραγμα. Γι' αυτό και τον προσεχή μήνα ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών θα καλέσει τις πολιτικές ηγεσίες όλου του κόσμου να ασχοληθούν με αυτόν το νέο εχθρό της ανθρωπότητας, που συνδέεται άμεσα με τον σημερινό καταναλωτικό τρόπο ζωής.