Οι θεραπείες με τα αρχέγονα εμβρυϊκά κύτταρα άνοιξαν ένα νέο δρόμο. Σήμερα είναι αναμφισβήτητο ότι η Ιατρική και ειδικότερα η Καρδιολογία εισέρχεται σε μια νέα εποχή. Η προσπάθεια με τα αρχέγονα εμβρυϊκά κύτταρα που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη φαίνεται να παίρνει ένα άλλο χαρακτήρα.Αντί να εμφυτεύονται τα αρχέγονα κύτταρα στην καρδιά και να αναμένουμε να πολλαπλασιασθούν και να αντικαταστήσουν τα κατεστραμμένα (νεκρωμένα) καρδιακά κύτταρα, τα ίδια τα αρχέγονα κύτταρα της καρδιάς που κατά την περίοδο της εμβρυϊκής ζωής πολλαπλασιάζονται, να εξακολουθούν να πολλαπλασιάζονται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College) απέδειξαν σε πειραματόζωα ότι εάν η πρωτεΐνη θυμοσίνη β4 χορηγηθεί πριν από την πρόκληση εμφράγματος στο πειραματόζωο (ποντικός) τότε η καρδιά αυτοϊάται και αποκαθιστά τις βλάβες που προκάλεσε το έμφραγμα. Η μελέτη αυτή δημοσιεύθηκε ίσως στο πιο σοβαρό και έγκριτο περιοδικό έρευνας, το γνωστό «Nature».
Η θυμοσίνη β4 ενεργοποιεί προγονικά κύτταρα της καρδιάς που βρίσκονται σε ύπνωση κάτω από το επικάρδιο (εξωτερική στοιβάδα της καρδιάς). Τα κύτταρα αυτά κατά την περίοδο που το έμβρυο βρίσκεται μέσα στη μήτρα και αναπτύσσεται, πολλαπλασιάζονται και δημιουργούν την υποδομή της ίδιας της καρδιάς. Οταν το παιδί γεννηθεί, τα κύτταρα αυτά χάνουν την ικανότητα που είχαν κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ζωής. Με τη βοήθεια της θυμοσίνης β4 τα κύτταρα ξυπνούν από τον ύπνο τους και ξαναδουλεύουν όπως συνέβαινε κατά την εμβρυϊκή ζωή.
Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι η θυμοσίνη β4 επιδρά πάνω στο DNA και μεταβάλλει την έκφραση των γονιδίων τα οποία δίνουν εντολή να ξαναενεργοποιηθούν τα προγονικά κύτταρα της έξω στοιβάδας της καρδιάς (επικάρδιο).
Η μελέτη αυτή κατέδειξε ότι η κατεστραμμένη περιοχή της καρδιάς από το έμφραγμα περιορίστηκε και αντικαταστάθηκε από υγιή μυοκαρδιακά κύτταρα. Τα τοιχώματα της καρδιάς έγιναν πιο ισχυρά και η συνολική απόδοση της καρδιάς βελτιώθηκε κατά 25%.
Ομως τι θα συμβεί όταν το φάρμακο αυτό χορηγηθεί στον άνθρωπο; Θα έχει την ίδια αποτελεσματικότητα που έχει στα ποντίκια; Θα υπάρξουν τοπικές ή γενικότερες παρενέργειες από το φάρμακο; Τα νέα καρδιακά κύτταρα θα συνεργασθούν και θα συντονιστούν σωστά με τα παλιά; Πότε θα γίνεται η χορήγηση της θυμοσίνης β4 πριν από το έμφραγμα και πόσο καιρό πριν; Σε ποιους αρρώστους υψηλού κινδύνου θα χορηγείται; Ολα αυτά τα ερωτήματα θα απασχολήσουν την έρευνα και τους ερευνητές τα προσεχή τουλάχιστον 10 χρόνια και μέχρις ότου το φάρμακο αυτό χορηγηθεί θεραπευτικά στον άνθρωπο.
Σήμερα περίπου 80.000 άνθρωποι στην Αγγλία πεθαίνουν κάθε χρόνο από στεφανιαία νόσο (έμφραγμα κλπ.), το 2000 πέθαιναν 117.000, ενώ 165.000 πέθαιναν στη δεκαετία του '60. Αντίθετα ενώ σήμερα 750.000 πεθαίνουν από καρδιακή ανεπάρκεια, 300.000 στις αρχές του 2000 και μόνο 100.000 στη δεκαετία του '60. Υπάρχει δηλαδή αναστροφή του μοντέλου της θνησιμότητας από τις καρδιακές παθήσεις. Ομως και στις δύο αυτές περιπτώσεις ένα τέτοιο φάρμακο σαν τη θυμοσίνη β4 θα αποτελούσε μια σοβαρή θεραπευτική λύση.
Το σημαντικότερο όμως από όλα αυτά είναι ότι άρχισε μια νέα εποχή. Η εποχή των φαρμάκων που σαν τη θυμοσίνη β4 θα διεγείρουν κύτταρα του οργανισμού τα οποία θα αποκαθιστούν κύτταρα που καταστρέφονται. Το κεφάλαιο αυτό στην Ιατρική μπορεί να οδηγήσει σε αυτό που ο άνθρωπος από αιώνες επιδιώκει. Το ελιξίριο της ζωής. Το ελιξίριο κατά της γήρανσης του οργανισμού και του γήρατος γενικότερα.
Αναρτήσεις
