Κατά 15% έχουν μειωθεί τον τελευταίο χρόνο οι γεννήσεις στη χώρα μας, καθώς η οικονομική κατάσταση αναγκάζει πολλά ζευγάρια να αναβάλουν την απόκτηση του πρώτου ή του δεύτερου παιδιού, ενώ το δυσβάσταχτο κόστος της εξωσωματικής οδηγεί άλλα ζευγάρια να επιλέγουν φθηνότερες μεθόδους
Περικοπές και στη μητρότητα κάνουν οι Ελληνες: το δυσβάστακτο κόστος της εξωσωματικής γονιμοποίησης αναγκάζει τις Ελληνίδες να επιλέγουν φθηνότερες μεθόδους, τα δημόσια μαιευτήρια κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, ενώ δεν είναι λίγες τα ζευγάρια που αναβάλλουν την απόκτηση του πρώτου ή δεύτερου παιδιού με αποτέλεσμα οι τοκετοί να έχουν μειωθεί κατά 15% τον τελευταίο χρόνο στη χώρα μας.
Την ίδια ώρα, τα ιδιωτικά μαιευτήρια και τα κέντρα γονιμοποίησης καταφεύγουν σε πιο οικονομικά πακέτα ψαλιδίζοντας τις τιμές τους ακόμη και κατά 40%, ενώ την τιμητική τους περίοδο διανύουν και οι άτοκες δόσεις!
«Διαπιστώνεται πτώση στις εξωσωματικές έως και 20%, γεγονός που καταγράφεται και από την αντίστοιχη μείωση φαρμάκων», λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Μηνάς Μαστρομηνάς, χειρουργός - γυναικολόγος, ειδικός σε προβλήματα γονιμότητας.
Παράλληλα, όμως, φαίνεται να υπάρχει αντίστοιχη αύξηση κατά 20% στους φυσικούς κύκλους. Πρόκειται για την προσπάθεια υποβοήθησης της φυσιολογικής αναπαραγωγής, όπου γίνεται λήψη του ωαρίου, ακολουθεί η γονιμοποίησή του και η τοποθέτησή του χωρίς τη χρήση φαρμάκων.
Παρόλο, όμως, που η μέθοδος αυτή είναι πιο οικονομική - κοστίζει 1.000 ευρώ έναντι 3.000-3.500 ευρώ που κοστίζει η εξωσωματική - υστερεί σε ό,τι αφορά τα ποσοστά επιτυχίας. Τα νέα ζευγάρια, όμως, υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης, υποχρεώνονται να κάνουν εκπτώσεις και σε αυτό τον τομέα. Την ίδια ώρα, αυξάνονται οι πολίτες που αναζητούν εξειδικευμένες θεραπείες που στοχεύουν κατά της υπογονιμότητας στα δημόσια νοσοκομεία. Οπως υπογραμμίζει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Ιωάννης Μεσσήνης, παρατηρήθηκε αύξηση στις εξωσωματικές της τάξης του 10% τόσο πέρυσι όσο και φέτος. Προσθέτει ότι η προτίμηση στο ΕΣΥ είναι βέβαιο ότι σχετίζεται με την οικονομική δυσπραγία - σημειώνεται ότι στα δημόσια νοσοκομεία οι ασφαλισμένοι δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ, ενώ οι ανασφάλιστοι καταβάλλουν μόλις 380 ευρώ για κάθε κύκλο. Μάλιστα, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη η αντίστοιχη αύξηση - σύμφωνα με πρώτες εκτιμήσεις - αγγίζει το 18%.
Φαινόμενο των καιρών χαρακτηρίζουν όμως οι ειδικοί και το γεγονός ότι τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας απεύχονται τη δημιουργία μιας μεγάλης οικογενείας. «Υπάρχει η αγωνία για απόκτηση διδύμων - κάποτε ήταν μια ευτυχής κατάληξη, σήμερα όμως θεωρείται ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Είναι ενδεικτικό ότι το αίτημα για ένα παιδί είναι ολοένα και συχνότερο, παρόλο που μειώνεται ο αριθμός των εμβρύων και συνεπώς των αναμενόμενων ποσοστών επιτυχίας», προσθέτει ο Μηνάς Μαστρομηνάς.
Ακόμη και η πρακτική της αποθήκευσης κατεψυγμένων εμβρύων για την απόκτηση δεύτερου παιδιού, η οποία θεωρείται σχετικά φθηνή αφού κοστίζει 200 ευρώ τον χρόνο, φαίνεται να επιβαρύνει σημαντικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό των νέων ζευγαριών. Ετσι εξηγείται η αύξηση των αιτημάτων για καταστροφή των εμβρύων.
Στο μεταξύ, τα δημόσια μαιευτήρια φαίνεται πως επέλεξαν για τον τοκετό τους προηγούμενους μήνες οι γυναίκες στη χώρα μας. Οπως επισημαίνει ο Γιώργος Φαρμακίδης, μαιευτήρας - γυναικολόγος, διευθυντής του ΣΤ'' Μαιευτικού - Γυναικολογικού Τμήματος στο Νοσοκομείο Ελενα Βενιζέλου, πανελλαδικά οι τοκετοί στα δημόσια μαιευτήρια αυξήθηκαν κατά περίπου 15%. «Αν υπολογίσουμε πως κάθε χρόνο έχουμε στην Ελλάδα 100.000 τοκετούς, αυτή η αύξηση μεταφράζεται σε περίπου 15.000 γέννες».
Μπορεί ωστόσο αυτή η αύξηση να παρατηρείται κυρίως στην περιφέρεια, δεν συμβαίνει το ίδιο και στην Αθήνα. «Αντίθετα, έχουν ελαττωθεί οι τοκετοί από Ελληνίδες στα δημόσια νοσοκομεία της πρωτεύουσας. Κι αυτό συμβαίνει εξαιτίας της μείωσης των τιμών στις ιδιωτικές κλινικές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του νοσοκομείου μας, όπου βλέπουμε τη μείωση αυτή να φτάνει το 10%. Βέβαια, ευελπιστούμε πως αυτή η κατάσταση από του χρόνου θα αλλάξει και ήδη καταγράφονται τα πρώτα σημάδια επιστροφής στο Δημόσιο».