Το αίτημα των Ευρωπαίων για να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα
Σταθερότητας από την ελληνική Βουλή πριν αποφασιστεί η εκταμίευση της
πέμπτης δόσης, είναι ένας άνευ προηγουμένου εκβιασμός μίας χώρας που
οικονομικά έχει γονατίσει στα τέσσερα και δέχεται προσβολές την μία
μετά την άλλη. Ένα παρόμοιο εξίσου απαράδεκτο εκβιασμό έζησαν οι
Ελληνοκύπριοι το 2004, όταν οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» εξυπηρετώντας την
αδίστακτη κυβέρνηση Μπους-Τσέινι και την Τουρκία, απαιτούσαν να ψηφιστεί το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό σχέδιο Ανάν πριν την ένταξη
της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. Διαφορετικά, όπως κόμπαζαν οι πάντες
τότε, «θα έπεφταν κεραμίδια στα κεφάλια» των Ελληνοκυπρίων. Δεν έπεσαν
ποτέ…
Ο εκβιασμός των Ευρωπαίων, τον οποίο περιέργως ΔΕΝ μοιράζονται οι
Αμερικανοί, υποστηρίζεται από τους ίδιους ανθρώπους στην Ελλάδα
(δημοσιογράφους, καθηγητές, οικονομικούς παράγοντες κ.λπ.), οι οποίοι
είχαν συνταχθεί το 2004 εναντίον του κυπριακού λαού: όπως και στο
κυπριακό δημοψήφισμα, έτσι και τώρα παρουσιάζουν και προβάλλουν το
σενάριο της απόλυτης καταστροφής εάν οι Έλληνες βουλευτές δεν
υποστηρίξουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Οι εκβιασμοί δεν μετρούν στους λαούς και η θέση αυτή αποδεικνύεται
και από την πρόσφατη ιστορία. Έχει αποδειχθεί ότι είναι οι πολιτικοί
αυτοί στο πλαίσιο δήθεν της λογικής- που γίνονται αντικείμενο εκβιασμού
και μπορώ να σας δώσω πολλά παραδείγματα τέτοιων πολιτικών οι οποίοι
υπό εκβιασμό άλλαξαν γνώμη, θέσεις και ιδανικά.
Μία χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή ενός πολιτικού παράγοντα, ο
οποίος από σκληρός αριστερός έγινε υποχείριο των δυνάμεων που
επιχείρησαν την τουρκοποίηση της Κύπρου μέσω του σχεδίου Ανάν. Όλοι
συμφωνούμε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να πτωχεύσει. Βρίσκεται πραγματικά
στο παρά πέντε της καταστροφής, όχι επειδή δεν θα λάβει την επόμενη
δόση από τους δανειστές της. Βρίσκεται λίγο πριν την πτώση στον γκρεμό
επειδή οι προηγούμενες κυβερνήσεις -αλλά κυρίως η σημερινή- έκαναν
τραγικά λάθη, επειδή μερικοί πολιτικοί έκλεψαν και έκλεψαν πολλά
εκατομμύρια, επειδή έκαναν πελάτες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες και
τους ανάγκασαν να προσκυνούν τον κάθε πολιτικάντη που υποσχόταν εργασία
στα παιδιά τους. Η Ελλάδα κινδυνεύει επειδή πάνω απ’ όλα οι πολιτικοί
και όσοι ασχολήθηκαν με τα οικονομικά του κράτους αποδείχθηκαν μικροί
και ανίκανοι.
Το Μάιο του 2010 ο σημερινός πρωθυπουργός οδήγησε την Ελλάδα στο
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χωρίς καν να εξετάσει άλλες λύσεις που του
προτάθηκαν. Την οδήγησε χωρίς πρόγραμμα, χωρίς κανένα σχεδιασμό, και
υποσχόταν μάλιστα ότι το λιμάνι του ΔΝΤ θα ήταν …απάνεμο. Δεν ήταν.
Ο κ. Παπανδρέου και το οικονομικό επιτελείο που επέλεξε ο ίδιος για
να υλοποιήσει τις εντολές των δανειστών, απέτυχαν και στα πιο απλά -την
περικοπή των δαπανών όπου δεν χρειάζεσαι νομπελίστες οικονομικών για να
την επιτύχεις. Απέτυχαν στα πιο εύκολα την πάταξη της φοροδιαφυγής- με
αποτέλεσμα να χάσει η Ελλάδα σημαντικό χρόνο. Γενικά, δεν έχουν να
επιδείξουν κανένα απολύτως έργο για την οικονομία τους τελευταίους 13
μήνες. Αύξησαν το χρέος, πόνεσαν τον λαό που τους έδωσε βοήθεια για να
επιτύχουν, δεν εκμεταλλεύθηκαν την ανοχή που έδειξε πιστεύοντας τις
υποσχέσεις τους.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε μία γενναία κίνηση την προπερασμένη
εβδομάδα προσφέροντας την παραίτησή του στον αρχηγό της αξιωματικής
αντιπολίτευσης. Την πήρε πίσω βέβαια, σκεπτόμενος τα στενά προσωπικά
πολιτικά του συμφέροντα. Διότι αν σκεφτόταν τα συμφέροντα της Ελλάδας
έπρεπε να επιμείνει…
Αναρτήσεις
