Ποιος είναι ο αντίλογος της κυβέρνησης στις κατηγορίες ότι δεν μπόρεσε να κλείσει το έλλειμμα στο 9,4% όπως είχε δεσμευτεί; Ό,τι κατάφερε να το φτάσει από το 15,4% στο 10,5%, δηλαδή πέντε μονάδες. Ποσοστό εντυπωσιακό αν μη τι άλλο κι αν δεν ξέραμε σε ποια χώρα ζούμε θα λέγαμε ότι πρόκειται για μεγάλο επίτευγμα.
Όμως, το γεγονός ότι με τόσο σκληρά μέτρα που ελήφθησαν μέσα στο 2010 δεν κατάφεραν να πιάσουν τους στόχους δείχνει ότι το Μνημόνιο έχει φτάσει στο τέλος του. Δεν μπορεί δηλαδή να μειωθεί περαιτέρω το έλλειμμα παρά μόνο αν οι Ελληνες γίνουν ακόμη πιο
φτωχοί απ’ ότι είναι σήμερα. Αυτή είναι η πολιτική που σκέφτεται να ακολουθήσει η κυβέρνηση, εκτός κι αν την προλάβουν οι βουλευτές της οι οποίοι ήδη έχουν εξεγερθεί και ετοιμάζονται για πολύ σκληρή κριτική στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Η ουσία είναι ότι τις επόμενες ημέρες το οικονομικό επιτελείο καλείται να ανακοινώσει σκληρά μέτρα που θα τα σερβίρει σαν “ορεκτικά” στην τρόικα που θα έλθει μέσα στον Μάιο, αλλά και στους Ολι Ρεν και Τρισέ (δεν θα έλθει μάλλον ο Στρος Καν) που θα επισκεφτούν την Αθήνα.
Αυτό που προκρίνεται είναι να εφαρμοστούν τα μέτρα όσο πιο γρήγορα γίνεται και να μην πάνε για το φθινόπωρο. Αν και αυτό είναι δύσκολο για δύο κρίσιμους τομείς. Ο πρώτος έχει να κάνει με το ενιαίο μισθολόγιο. Δε φαίνεται να προλαβαίνουν δηλαδή να το εφαρμόσουν από 1ης Ιουνίου. Ο δεύτερος έχει να κάνει με τα αυθαίρετα καθώς η Μπιρμπίλη ανθίσταται και μόνο με απομάκρυνσή της από την κυβέρνηση θα περάσει κάποια ρύθμιση το υπουργείο Οικονομικών.
Κατά τα λοιπά, τα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “οριζόντιες” μειώσεις αλλά θα πλήξουν οριζόντια όλα τα στρώματα της κοινωνίας.
Και δεν θα είναι της τάξης των 3 δισ. όπως λένε, αλλά σίγουρα 4 δισ. καθώς η μαύρη τρύπα διευρύνεται.. Αλλωστε, το έλλειμμα πρέπει φέτος να μειωθεί στο 7,4% του ΑΕΠ, δηλαδή 3 ποσοστιαίες μονάδες. Πώς θα γίνει αυτό με την ύφεση πάνω από -3%, τα έσοδα να έχουν βουλιάξει και τους πολίτες να στενάζουν;
Ετσι, η κυβέρνηση σχεδιάζει την κατάργηση φοροαπαλλαγών αλλά και την σύνδεση κοινωνικών επιδομάτων με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Επίσης, την αύξηση του ΦΠΑ από το 13% σε 23% κάποιων αγαθών και υπηρεσιών, την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης σε μη αλκοολούχα ποτά και στο φυσικό αέριο, την αύξηση των τελών κυκλοφορίας οχημάτων. Ακόμη, νέο ψαλίδι στις δαπάνες του δημοσίου, δηλαδή για παιδεία, υγεία και για άλλα υπουργεία καθώς και την απομάκρυνση κι άλλων χιλιάδων συμβασιούχων.
Η αύξηση των αντικειμενικών αξιών είναι μέσα στα μέτρα που θα επιβληθούν αν και είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας για μια κτηματαγορά που έχει βουλιάξει στην ύφεση.
Ό,τι κι αν κάνουν, ωστόσο, δεν φαίνεται να αλλάζει ρότα η οικονομία. Κι αυτό το χρεώνεται προσωπικά ο Γ. Παπανδρέου και κατά δεύτερον ο Γ. Παπακωνσταντίνου.