Το υπογραφέν από την παράνομη κυβέρνηση της μειοδοσίας Μνημόνιο, το οποίο ξεπούλησε την Ελλάδα στους τοκογλύφους, συνιστά πράξη εσχάτης προδοσίας. Πέρα από αυτή την πράξη, για την οποία πρέπει να δώσουν λόγο στη Δικαιοσύνη όλοι εκείνοι που το ψήφισαν, το ίδιο, ως έχει συνταχθεί, από τα λίγα στοιχεία που ανακοινώθηκαν στον υποτελή Ελληνικό λαό, είναι άκυρο.Η Σύμβαση αυτή, η οποία παραχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού κράτους σε ξένους, έπρεπε να εισαχθεί στη Βουλή και να λάβει τα 3/5 των ψήφων της Βουλής, δηλαδή 180 ψήφους. Τέτοια διαδικασία ποτέ δεν έγινε. Και δεν έγινε διότι, η κυβέρνηση της εσωτερικής κατοχής
γνώριζε ότι, παρά την κομματική πειθαρχία που επιβάλλεται στους βουλευτές-αριθμούς, σ’ αυτά τα άβουλα όργανα της κομματοκρατίας, δεν ήταν εύκολο να πεισθούν 180 να ψηφίσουν.
Η βουλευτική ασυλία, αυτό το αισχρό εφεύρημα για την κάλυψη των βουλευτών, ακόμα και σε υποθέσεις διαμάχης με τους συζύγους τους, όπως έγινε προσφάτως με υφυπουργό της παράνομης κυβέρνησης της εσωτερικής κατοχής, προστατεύει απολύτως τους βουλευτές για την ψήφο που δίνουν σε νόμους και αποφάσεις στη Βουλή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, ο φόβος είναι έντονος. Οι νομικοί γνωρίζουν ότι, οι πράξεις που συνθέτουν το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, δεν θα ήταν εύκολο να καλυφθεί από την βουλευτική ασυλία, σε περίπτωση κάποιας βίαιης αλλαγής. Καί δεν είναι.
Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιος Κασιμάτης, σε πρόσφατη ομιλία του, επιτέθηκε με πρωτοφανή δριμύτητα κατά της κυβέρνησης και του υποτιθέμενου πρωθυπουργού προσωπικώς, για την υπογραφή του Μνημονίου, ανέλυσε με ενάργεια την παράνομη σύστασή του και το χαρακτήρισε παράνομο, απαράδεκτο και νομικώς άκυρο. Να σημειωθεί ότι, ο κ. Κασιμάτης, ήταν νομικός σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν και εκείνος ασκούσε την εξουσία σε βάρος της χώρας.
Φωνές και από άλλους νομικούς άρχισαν, ευτυχώς, να ακούονται και να στηλιτεύουν την εχθρική προς τη χώρα μας πράξη, η οποία έγινε συνειδητώς υπό δύο ανθρώπων, του Γεωργίου Παπανδρέου και του Γεωργίου Παπακωνσταντίνου. Δεν αφίστανται της ευθύνης και τα υπόλοιπα αλαλάζοντα κύμβαλα της παράνομης κυβέρνησης.
Τον Ιανουάριο του 1949, κάπου κοντά στις Πρέσπες, συνήλθε η 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ, η οποία πήρε την απόφαση, για μία ακόμα φορά, για την αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Θράκης. Η πράξη εκείνη θεωρήθηκε, και ήταν, πράξη εσχάτης προδοσίας κατά της χώρας. Όσοι συμμορίτες συλλαμβάνονταν υπό των Ελληνικών Αρχών, ακόμα και εκείνοι που δεν μετέσχον στις Συμμορίες αλλά καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποστήριζαν αυτές, παραπέμπονταν στα έκτακτα ή τακτικά στρατοδικεία. Κατ’ αρχήν τους ρωτούσαν οι στρατοδίκες αν συμφωνούσαν με την απόφαση της 5ης Ολομέλειας. Όσοι συμφωνούσαν, και πρέπει να ειπωθεί ότι, οι περισσότεροι δεν γνώριζαν καν τι ήταν και τι έλεγε η απόφαση εκείνη, καταδικάζονταν σε θάνατο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτελέστηκαν.
Η απόφαση της 5ης Ολομέλειας του ΚΚΕ του 1949, όπως και εκείνη του 1924 που υπογράφηκε στη Μόσχα, παραχωρούσε κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε ξένες χώρες. Η Σύμβαση με τους διεθνείς τοκογλύφους, που ονομάστηκε Μνημόνιο, και υπέγραψαν οι ασκούντες την προσωρινή κατοχή της Ελλάδος, ως είναι διατυπωμένη, συνιστά πράξη εσχάτης προδοσίας.
Εάν υπήρχε αντιπολίτευση, η οποία να ενδιαφέρεται πράγματι για τα συμφέροντα της χώρας, όχι να συμπράττει στις παράνομες πράξεις της κυβέρνησης της εσωτερικής κατοχής, θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και να ζητήσει την ακύρωση της Σύμβασης, δηλαδή του Μνημονίου. Δυστυχώς, δεν υπάρχει. Ο τρόπος που αντιπολιτεύονται την παράνομη κυβέρνηση, τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, δείχνει συνενοχή. Η Νέα Δημοκρατία, έχει γίνει ανύπαρκτη. Στην περίπτωση ετούτη, που ξεπούλησαν την Ελλάδα ο Παπανδρέου και οι υποτακτικοί του, έπρεπε να είχε χαλάσει τον κόσμο.
Έπρεπε, με δυναμισμό και με σαφή τρόπο, να ενημερώσει τον λαό για τις παράνομες και εγκληματικές σε βάρος της χώρας πράξεις της κυβέρνησης της εσωτερικής κατοχής, να εξαναγκάσει την παράνομη κυβέρνηση σε παραίτηση και να ζητήσει, στη συνέχεια, να σχηματισθεί κυβέρνηση από όλες τις τάξεις, έστω και αν έπαιρνε πλειοψηφία σε εκλογές. Το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, που παρ’ ότι είχε την πλειοψηφία, εντούτοις παρεχώρησε το δικαίωμα σχηματισμού κυβέρνησης στον Θεμιστοκλή Σοφούλη, έπρεπε να καθοδηγεί εκείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται πραγματικά για το συμφέρον της χώρας. Δεν το βλέπω.
Τα υπόλοιπα Κόμματα, δεν έχουν καμία ελπίδα να μετάσχουν στην άσκηση της εξουσίας, εκτός εάν κάποιος τους πετάξει κανένα κόκαλο, όπως έκανε ο Μητσοτάκης το 1989, με τη λεγόμενη οικουμενική κυβέρνηση της αποτυχίας.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση, ο λαός πρέπει να αφυπνισθεί και να καταλάβει τι έγινε σε βάρος της χώρας του από τους παράνομους κυβερνήτες. Να καταλάβει ότι, συντελέστηκε το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και να ενεργήσει αναλόγως. Μπορεί ο καθένας να υποβάλει μηνύσεις κατά του Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου και γενικώς, κατά όλων εκείνων που ψήφισαν τη Σύμβαση με την οποία ξεπούλησαν την Ελλάδα.
Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Μην περιμένουμε από κανέναν να μας λύσει τα προβλήματα και εμείς να καθόμαστε. Η κατάσταση θα χειροτερέψει. Τα μέτρα που λαμβάνονται, δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τη μοίρα της χώρας. Ο συνεχής δανεισμός, ξεπουλάει και το τελευταίο κομμάτι γης, αν έμεινε έξω από το Μνημόνιο. Ο φαύλος κύκλος διευρύνεται. Η σπατάλη στο Δημόσιο όχι μόνο δεν περιορίστηκε, ως έπρεπε να γίνει, αλλά επεκτάθηκε. Κανένα πρόγραμμα για ανάπτυξη δεν έχει καταρτισθεί. Τίποτε δεν παράγουμε. Όλα τα τρόφιμα τα εισάγουμε. Πώς και από πού θα πληρώσουμε τα χρέη μας; Όλοι ξέρουμε ότι δεν θα μπορέσουμε. Οι ξένοι εξασφαλίστηκαν. Θα πάρουν τις πόλεις μας, τα νησιά μας, τα χωριά μας, τα αεροδρόμιά μας, τα λιμάνια μας, τα πάντα. Γι’ αυτό έφεραν τον Παπανδρέου και την παρέα του στην εξουσία. Και το έγκλημα συνεχίζεται…
Αναρτήσεις
