Το συμπέρασμα είναι (περίπου) ότι η απεργία κάνει κακό στην υγεία (κουφαίνει), ότι οι απεργοί βγάζουν σπυράκια και ότι η δημοσιογραφία, αν δεν είναι κατευθυνόμενη, είναι ένα πολύ κακό κορίτσι στου κακού τη στράτα νυχτωμένο...
Ούτε ο κ. Ψυχάρης να το 'χε γράψει ένα τέτοιο κείμενο, με την... παρρησία κι αυτός ενός «ανώνυμου» μπλογκίστα! από εκείνους στους οποίους οι καθώς πρέπει δημοσιογράφοι του κ. Σταύρου Ψυχάρη κάνουν αγωγές, μπας και τους συμμορφώσουν!
ώστε να πηγαίνουν όλοι μαζί εκκλησιασμό τις Κυριακές...
Βίοι παράλληλοι που τέμνονται μόνον στο επέκεινα, ένθα ουκ
έστιν βασιλεύς ή στρατιώτης...
Εις ό,τι αφορά λοιπόν την όψη εκείνη του πράγματος ήτις παράγει τον πλούτο, ήγουν την εργασία, μας γράφει ο εργάτης, κ. Η.Φ.: «Είμαι γεννημένος στις 30/6/1954 και ασφαλισμένος εργατοτεχνίτης στο ΙΚΑ από τον Αύγουστο του 1970.
Η μόνη διακοπή απ' την εργασία μου ήταν αυτή της στρατιωτικής μου θητείας (1/1974-5/1976).
Την 31/12/2010 μετά την καταμέτρηση είχα 11.084 ένσημα.
Ελειπαν δηλαδή 16 ένσημα για τα 11.100 που χρειαζόμουν για να πάρω σύνταξη άνευ ορίου ηλικίας, δυνατότητα που καταργήθηκε στις 31/12/2010.
Αυτά συμπληρώθηκαν μέχρι τις 20/1/2011.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης επανειλημμένως υποσχέθηκε ότι θα παραταθεί η διάταξη μέχρι το 2012, όπως άλλες διατάξεις, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα.
Από 2/2/2011 μου ανακοινώθηκε ότι πρέπει να ψάξω για άλλη δουλειά.
Ζω έναν εφιάλτη.
Μετά 41 χρόνια εργασίας (εργάζομαι από 15 χρονών) ανατρέπεται όλη η ζωή μου.
Θέλω να ρωτήσω τον κ. Κουτρουμάνη (σ.σ.: δηλαδή τον Παπανδρέου):
Γιατί τιμωρούμαι;
Επειδή εργάζομαι από μικρό παιδί;
Επειδή είμαι συνεπής πολίτης;
Επειδή δεν χρωστώ στο κράτος κι ήμουν πάντα συνεπής στις πληρωμές εισφορών και φόρων;
Επειδή έλειπα από το φαγοπότι με τον κ. Πάγκαλο;
Κι επειδή δεν θέλω τα ψίχουλα που δίνει το ταμείο ανεργίας, παρακαλώ τον κύριο αναπληρωτή υπουργό να μου βρει μια δουλειά να κάνω για να ζήσω την οικογένειά μου».
...................................
Από την άλλη πλευρά του λόφου, εκεί που ο ιδρώτας των εργαζομένων μεταλλάσσεται σε γκουρμέ σούπα για ουρανίσκους ευαίσθητους στις γεύσεις κι αναίσθητους στα ψέματα, το μεγάλο φαγοπότι συνεχίζεται.
Μόλις την περασμένη Πέμπτη 7.IV.2011, δόθηκαν στον κ. Πέτρο Χριστοδούλου κάμποσα δισ. ευρώ για να τα «παίξει» στις αγορές, όπως παίχθηκαν και φαγώθηκαν τα αποθεματικά των Ταμείων.
Αυτήν τη φορά στον άνθρωπο της Goldman Sachs (άλλος άνθρωπος της οποίας, επιφορτισμένος με τη διαχείριση του ελληνικού χρέους ήταν εδώ την Παρασκευή) παραδόθηκαν τα κρατικά διαθέσιμα σε ρευστό (στις 31.12.2010 ήταν περίπου 7 δισ.).
Η διαχείριση αυτών των χρημάτων αφαιρέθηκε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και παραδόθηκε σε έναν ακόμη... φορέα, τον ΟΔΔΗΧ, «ανεξάρτητον» κι αυτόν!
Η διασπάθιση συνεχίζεται κανονικά.
Με τα ίδια κόλπα. Επί της αυτής πεπατημένης. Με τα ίδια αποτελέσματα. Η ίδια «δημιουργική λογιστική», τα ίδια γκρηκ στατίστικς, οι ίδιες ρωμαίικες κουτοπονηριές, η ίδια τοκογλυφική απληστία των Φράγκων.
Κι έτσι η Ελλάδα συνεχίζει να πεθαίνει στην αρένα του χρέους.
Ο Γιωργάκης ανέλαβε με το χρέος στο 115% του ΑΕΠ, πανικοβλήθηκε (ή καθοδηγήθηκε) και διά του Μνημονίου μάς εισήγαγε στο Φρενοκομείο - το 2013, όταν θα παραδώσει (αν η χώρα δεν παραδώσει το πνεύμα νωρίτερα), το χρέος θα είναι στο 160% του ΑΕΠ!
Κι όμως, ο τυφλός Ψευτοθόδωρος, ο ανίκανος κι απρεπής Πρωθυπουργός, δήλωνε μόλις χθες ότι «η προσπάθεια της Ελλάδος αποδίδει»..!
Ή κουτός ή βαλτός, δεν έχει καμμιά σημασία, μας βλάπτει το ίδιο!
«Η παγίδα του χρέους» όπως γράφει σε ομώνυμο άρθρο του στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο επιφανής οικονομολόγος Σίμον Τίλφορντ («Ε» 12.IV.2011) είναι θανάσιμη, διότι στην πραγματικότητα «οι υπερχρεωμένες χώρες δεν λαμβάνουν πραγματική οικονομική βοήθεια αλλά υψηλότοκα δάνεια. Για να υπάρξει πραγματική διάσωση, θα έπρεπε να γίνει στάση πληρωμών»...
Για την ώρα η κυβέρνηση συνεχίζει να απολύει εργάτες και προσλαμβάνει συμβούλους...
Αναρτήσεις
