Κυριακή 10 Απριλίου 2011

ΤΡΕΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ…ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ




  Το χθεσινό παραλήρημα στη Βουλή του βουλευτού του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Απόστολου Κακλαμάνη, καταδεικνύει πλέον, χωρίς να αφήνει οποιαδήποτε αμφιβολία, ότι, οι σφετεριστές της εξουσίας τρέμουν για την απώλειά της.
Γνωρίζει καλώς ο κ. Κακλαμάνης, με ποιον δόλιο και απατηλό τρόπο κατέλαβαν την εξουσία το 1981, οι καταστροφείς της χώρας, όπως γνωρίζει, επίσης, καλώς, πώς την άσκησαν όλα αυτά τα χρόνια που γαντζώθηκαν στον σβέρκο του Ελληνικού λαού. Η άμετρη, η πέρα από κάθε όριο, η εγκληματικής σύνθεσης δημαγωγία, την οποία χρησιμοποίησαν για να εξαπατήσουν τον λαό, ήταν τα όπλα της
απάτης και της παρακμής της χώρας.
Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο όριο της ύπαρξής της. Και υπεύθυνοι είναι αυτοί, οι οποίοι αφιόνισαν τον λαό και τον μετέβαλαν σε δούλο της πολιτικής τους και τεμπέλη της ζωής του.
Ακόμα και το τελευταίο απατηλό και δόλιο σύνθημα που ακούστηκε από τον ελάχιστο σε σκέψη και οντότητα, υποτιθέμενο πρωθυπουργό, τον εκ Μινεσότα ορμώμενο ανερμάτιστο και αμαθή περί πάντων κ. Γεώργιο Παπανδρέου, “Λεφτά υπάρχουν”, ήταν στην ίδια κατεύθυνση με τη μπουρδολογία του πατέρα του, με τα διάφορα συνθήματα της δημαγωγικής ψευδολογίας, με κυριότερο το “Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”.
Αφού υπέγραψαν την καταδίκη της Ελλάδος, ως μέλη εκτάκτων στρατοδικείων, αφού παρεχώρησαν όλη την υπόστασή της στους συνεργάτες τους, διεθνείς τοκογλύφους, ως τους υπέδειξαν τα μέλη των διαφόρων λεσχών ως η περιβόητη Bilderberg και άλλα εχθρικά προς την Ελλάδα κέντρα αποφάσεων, τώρα τους κατέλαβε το ντελίριουμ του τρέμενς και κραυγάζουν στη Βουλή, για να αποτρέψουν τυχόν διαδικασίες για την αποπομπή τους.
Είναι βέβαιοι για το τι θα επακολουθήσει μετά την αποπομπή τους. Ο λαός, ο δυστυχισμένος, ο καταληστευμένος, ο ταπεινωμένος λαός, είναι δυνατόν να ζητήσει ευθύνες. Και οι ευθύνες θα είναι για πράξεις εσχάτης προδοσίας. Γι’ αυτό κραυγάζει ο κ. Κακλαμάνης να μην γίνει κυβέρνηση προσωπικοτήτων η οποία θα εξαφανίσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ από την πολιτική ζωή της χώρας και τα στελέχη της απάτης και της συμφοράς, θα ριφθούν στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτή θα είναι η ελαφρότερη ποινή. Ίσως υπάρξουν και άλλες…
Τα εξαπτέρυγα της συμφοράς, οι αυτοτιτλοφορούμενοι δημοσιογράφοι, εκείνοι που γνωρίζουν μόνο την τακτική του Γιόζεφ Γκαίμπελς και του Φρίτς Νάουμαν, αλλά δεν γνωρίζουν να συντάξουν μία γραπτή πρόταση, για να μην πληροφορηθεί ο λαός τα τεκταινόμενα σε βάρος του, κήρυξαν απεργία. Δεν έπεισαν κανένα ότι, η απεργία τους είχε αιτήματα και διεκδικήσεις. Σε κάθε περίπτωση, αν τώρα σ’ αυτή την κατάσταση διεκδικούν παροχές από το κράτος, διαπράττουν έγκλημα. Διότι, το κράτος στέρησε από πειναλέους συνταξιούχους την πενιχρή σύνταξή τους, οι χρυσοπληρωμένοι ζητούν να πάρουν κι άλλα; Με ποιο δικαίωμα; Με ποια υποχρέωση πληρώνουμε δικαιώματα προς τους δημοσιογράφους εμείς οι συναλλασσόμενοι με το κράτος πολίτες; Από πού τους τα χρωστάμε;
Το ότι έχασαν την ψυχραιμία τους αποδεικνύεται από τις καθημερινές τους πράξεις. Με τραμπουκικό τρόπο συμπεριφέρονται. Σε όλη την ειδησεογραφία αναφέρεται το περιστατικό ξυλοδαρμού νεαρής γυναίκας από βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ, διότι του συνέστησε να μην πληρώσει διόδια. Αυτοί είναι οι εκπρόσωποι του λαού; Αυτοί είναι οι εκλεκτοί της κοινωνίας; Αυτοί νομοθετούν για τα αγαθά της ισονομίας και της ισοπολιτείας; Αυτούς έστειλε ο λαός στη Βουλή να τον αντιπροσωπεύσουν;
Η πατρίδα μας δυστύχησε. Η πατρίδα μας, από την λεγομένη “Μεταπολίτευση” και ύστερα βρίσκεται επί ξυρού ακμής. Τα πάντα έπεσαν στα χέρια ανθρώπων χωρίς συνείδηση. Ανθρώπων χωρίς αξιοπρέπεια. Χωρίς τσίπα. Δεν λησμονήσαμε τη συμπεριφορά υπουργού του ΠΑ.ΣΟ.Κ, θανόντος ήδη, ο οποίος χαστούκισε αστυνομικό διότι, ο αστυνομικός έκανε το καθήκον του.  Δεν λησμονήσαμε τον μεγάλο δημοκράτη υπουργό, ο οποίος, απευθυνόμενος προς την αντιπολίτευση, της έλεγε ότι δεν δικαιούται να ομιλεί.
Αυτοί κυβέρνησαν και ακόμα κυβερνούν τη χώρα. Ως πότε; Ως πότε θα είμαστε υποτελείς στις θελήσεις ανθρώπων που  καταστρέφουν τη χώρα και στραγγαλίζουν τα δικαιώματα του λαού της; Πότε θα ξυπνήσουν, επιτέλους, οι Έλληνες; Ο καιρός δεν περιμένει. Η πατρίδα χάνεται. Τα αλαλάζοντα κύμβαλα του ανθελληνισμού την έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Σε λίγο θα την αρπάξει το χάος. Διώξτε τους. Στείλτε τους στα τσακίδια. Τώρα! Αύριο θα είναι αργά. Δεν θα υπάρχει αύριο για την Ελλάδα.