Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

...δεν πεθαίνουν τα φαντάσματα

Το άσυλο είναι κυρίως ένας συμβολισμός, μια υπόμνηση, μια παρακαταθήκη.

Και κατά τούτο είναι ακόμα πιο πολύτιμο από τη νομική του υπόσταση.

Το άσυλο δεν είναι (προνομιούχος μάλιστα) χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών -διότι ελεύθερα διακινούνται και πρέπει να διακινούνται οι ιδέες καθ' άπασαν την επικράτεια της δημοκρατίας.
Ούτε το άσυλο είναι (προνομιούχος μάλιστα) χώρος διεκδίκησης δικαιωμάτων, τα δικαιώματα διεκδικούνται και πρέπει να διεκδικούνται παντού στην επικράτεια της δημοκρατίας.

Το άσυλο είναι κάτι πολύ περισσότερο απ' όλα αυτά. Είναι φυλαχτό
είναι ο φύλακας άγγελος αυτού που εκπροσωπεί,
είναι, όπως στην αρχαιότητα ήταν οι θεοί-θεσμοί,
η καθ-ιέρωση του κεκτημένου των πολιτών,
ένα «ηθικό σύνταγμα», η τήρηση του οποίου επαφίεται στο φιλότιμο των πολιτών και των πολιτικών...
Εγώ δεν είμαι Ελληνας εξ αίματος.
Είμαι Ελληνας (όπως κι όλοι οι άλλοι που είναι και νοιώθουν Ελληνες) για πολιτισμικούς και πολιτικούς λόγους.
Εγώ, ο Στάθης Διονυσίου Σταυρόπουλος δεν έχω αίμα ελληνικό, έχω αίμα ρέζους βήτα θετικό.
.................................
Πού ζει το Δ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας; στην εποχή των «φυλών»;
Στην εποχή του «αίματος» και των «φυλών» δεν ζουν πλέον τα έθνη, ζει ο εθνικισμός, δεν ζουν οι λαοί, ζει ο ρατσισμός - στην περιοχή του αίματος δεν ζει τίποτα, εκτός απ' τους βρυκόλακες και τους ναζί.
Χιλιάδες Ελληνες ζουν ή διαπρέπουν εκτός Ελλάδος, ως πολίτες άλλων κρατών, χωρίς να υφίσταται επίθεση η εθνική τους συνείδηση.
Γιατί θα πρέπει οι μετανάστες στην Ελλάδα να αποκτούν «Ελληνική συνείδηση», ως προϋπόθεση για την απόδοση της ιθαγένειας; Τι είναι η συνείδηση; εμφύτευμα;
Νομίζουν οι δικαστές ότι αυτό που ένας μετανάστης ελεύθερα μπορεί να επιλέξει -αν όχι την ενσωμάτωση πάντως την αμοιβαία αξιοπρεπή συμβίωση- πρέπει να του επιβάλλεται με λοβοτομή;
Ή μήπως οι μετανάστες που μαθαίνουν τη γλώσσα μας και την ιστορία μας (αυτήν που η κυρία Διαμαντοπούλου θέλει να κάνει προαιρετικό μάθημα στα Λύκεια) και πολύ περισσότερο τα παιδιά τους (μας) που σπουδάζουν εδώ -και πολλά αριστεύουν- είναι πλάσματα (πρόσωπα) λιγότερο σημαντικά από μας;
Εγραφε ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης απ' τη Νίκαια προς τον Πάπα Νικόλαο τον Θ' στα 1250. «Είμαστε το αρχαίο γένος των Ελλήνων που δίδαξε τα γράμματα στον κόσμο...» - αν απ' αυτά τα
γράμματα μαθαίναμε λίγα στα άθλια σχολεία μας, δεν θα μιλούσαμε σήμερα για «δίκαιο του αίματος» κι άλλους πρωτογονισμούς επιπέδου ΛΑΟΣ κι άλλων τελείως αμόρφωτων
ήγουν ανελλήνιστων ελληναράδων...
*************
«Προσευχόμαστε (σ.σ. πληθυντικός της μεγαλοπρεπείας) η βία στην Αίγυπτο να τερματιστεί», δήλωσε χθες ο Πρόεδρος Ομπάμα.
Τι διάολο (με το συμπάθιο, Πανάγαθε) χώρα, έθνος, κράτος, λαός και κοινωνία είναι εκείνη της οποίας ο Πρόεδρος στη μία από τις δύο δηλώσεις του «προσεύχεται» για κάτι.
«Προσεύχεται» για την ανεργία, τους άστεγους, τους τόκους, συνεχώς «προσεύχεται»-ούτε μουλάς στο Ιράν να ήταν.
Ως φαίνεται, για άλλη μια φορά άλλοι έχουν το όνομα (Ισλαμιστές) κι άλλοι τη χάρη (Μεθοδιστές, Πρεσβυτεριανοί, Μορμόνοι, Εβραίοι, Ευαγγελικοί, Προτεστάντες, Καθολικοί) - όλοι προσεύχονται εκ των υστέρων για όσους έχουν σφάξει εκ των προτέρων ή το αντίθετο.